Rekomandime për të ardhmen
Studimi tregon se ekziston një mundësi për forcat shumëkombëshe - veçanërisht komandantët e operacioneve të robërve dhe JIATF - ose zyrtarë të tjerë të SHBA-së për të ndikuar në qeverinë Irakene në marrëdhëniet me MEK. Qeveria Irakiane duhet të inkurajohet të kthejë Organizatën Muxhahedin Khelk në Iran, por në një proces që të sigurohen parimet e moskthimit të individëve në vendet ku jeta e tyre është në rrezik, mundësisht të kthehen përmes Komitetit Ndërkombëtar të Kryqit të Kuq. Detyrimi për t'u kthyer është i lejueshëm, por natyrisht që vetëm pasi çështja e secilit anëtar është trajtuar veçmas, dhe vetëm nëse nuk do të ketë ndonjë arsye bindëse për të besuar se nëse ai person kthehet në Iran, nuk do të ndiqet penalisht dhe torturohet. Stafi i JIATF dhe ish anëtarët e MEK-ut besojnë se shumë anëtarë të MEK-ut do të kthehen vullnetarisht në Iran nëse lirohen nga udhëheqja e organizatës dhe praktikat sektare.
Por, në rastet kur ekziston një rrezik i qartë i persekutimit dhe torturës, të cilat mund të përfshijnë drejtuesit e Organizatës Muxhahedin Khelk, të cilët nuk përfshihen në faljen e shpallur nga Republika Islamike e Iranit, qeveria Irakene duhet t'u japë atyre leje qëndrimi në Irak ose në një vend të tretë, ose ta zgjidhin vetë punën e tyre. Gjithashtu është e mundur që nëse qeveria Irakiane fillion ti lërë të lirë, drejtuesit e Organizatës Muxhahedin Khelk në Kampin Ashraf të largohen nga Iraku. (siç bënë atëherë që menjëherë pas fillimit të thënjes së lirisë në Irak, vazhduan të largoheshin).
Në planin afatgjatë, ne ofrojmë edhe gjashtë rekomandime të tjera:
Planifikuesit e mbrojtjes duhet të punojnë me Departamentin e Mbrojtjes, Departamentin e Shtetit dhe Shtëpinë e Bardhë për të formuluar qëllime specifike dhe një deklaratë të qartë misioni për komandantët e skenës bazuar në trajtimin e popullatave specifike, veçanërisht në situata të ndjeshme politikisht.
Para fillimit të një operacioni ushtarak, komandantëve dhe oficerëve të skenës të caktuar prej tyre dhe personelit zyrtar duhet t'u sigurohet informacion në lidhje me prejardhjet e këtyre njerëzve, qëllimet dhe ndryshimet kulturore të këtyre popullatave të veçanta. Vëmendje e veçantë duhet t'i kushtohet përbërjes shoqërore dhe aftësive udhëheqëse për të dëmtuar ndjekësit e tyre mendërisht dhe objektivisht.
Komandantët e ngarkuar me operacionet e kapjes duhet të vendosin kushte vendimtare dhe të forta në çdo mjedis të burgosurish dhe të marrin të gjitha masat që kontrollojnë aktivitetet e tyre të përditshme.
Megjithëse grumbullimi i të gjithë banorëve përkatës në një vend mund të kërkojë më pak fuqi punëtore sesa të strehohen në vende të përkohshme, por në rastin e organizatave të huaja terroriste dhe grupeve sektare ato duhet të shpërndahen dhe të mos lejohen që të grumbullohen, sepse po të jenë të gjithë bashkë, ata mund ta marrin vetë kontrollin e vendit, duke ushtruar fuqinë e tyre tek trupat që do ti kontrollojn.
Gjatë një beteje ushtarake, Sekretari i Mbrojtjes dhe Sekretari i Shtetit, së bashku me komandantët e skenës, duhet të punojnë së bashku për të zhvilluar një plan për komunikimin me publikun (në Shtetet e Bashkuara, në skenë dhe në të gjithë botën) për çështje të ndjeshme politikisht.
Do të ishte në interes të komandantëve të operacioneve të robërve nëse do të përdoreshin instrumentet e traktatit të së drejtës ndërkombëtare humanitare do të siguronin një kornizë më të qartë ligjore për ndalimin e terroristëve të njohur, aktivistëve joqeveritarë dhe milicive të pazakonta në betejat ndërkombëtare dhe jo-ndërkombëtare. Derisa të bëhen ndryshime të tilla, komandantët e SHBA -së në operacionin e kapjes duhet të koordinojnë me Departamentin e Mbrojtjes dhe Departamentin e Shtetit për të siguruar pajtueshmëri me rregullat që rregullojnë ndalimin si në traktate ashtu edhe në të drejtën e zakonshme ndërkombëtare humanitare.
Konsiderata
Gjatë përgatitjes së këtij raporti me një vëllim, ne kërkuam informacion, reagime dhe sugjerime nga ish-anëtarët dhe aktualët e Task Forcës 134 MNF-I (Operacioni i Kapjes së robërve TF-134) dhe JIATF, përfshirë FOB Grizzly, një zyrtar civil në Ambasadën e SHBA-së në Bagdad., Dhe ish-zyrtarë dhe aktualë ushtarakë në Departamentin e Mbrojtjes dhe Departamentin e Shtetit, dhe Këshillin e Sigurisë Kombëtare në Uashington. Meqenëse intervistat tona ishin kryesisht joformale, ne nuk mund t'i emëronim, por jemi mirënjohës për ndihmën e tyre.
Ne do të dëshironim të falënderonim drejtuesit dhe zëdhënësit e Organizatës Muxhahedin Khelk që udhëhoqën vizitën tonë në kampin Ashraf dhe që na ofruan informacion në lidhje me Organizatën Muxhahedin Khelk, historinë e saj dhe mënyrën e jetesës; Dhe i falenderojm që na morët në takimet tyre me zyrtarë të JIATF dhe TF-134. Ne gjithashtu do të dëshironim të falënderonim Alireza Xheferzadeh, një ish-zëdhënës i Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (një bashkëpunëtor i MEK-ut) në Uashington, për informacionin që dha në lidhje me MEK, dhe shumë ish-anëtarë të MEK-ut dhe Kampit Ashraf. Njoftojmë se ata na treguan vullnetarisht historitë e tyre.
Ne kemi akses të gjerë në bazat, personelin dhe informacionin e siguruar nga Gjenerali Douglas Stone, Marine Corps, TF-134 Komandanti dhe Zëvendës Komandanti MNF-I; Admirali Garland Wright, Flota Amerikane, Zëvendës Komandant dhe më pas Komandant i TF-134; Kolonel Michael Callaghan, Marins Corps; Maxhori Xhemes Sturdall, Ushtria Amerikane; Dhe ne përdorëm kapiten Timothi Xhekson, ushtrinë amerikane. Ne veçanërisht falënderojmë oficerët e ushtrisë amerikane të listuar më poshtë për kohën dhe mikpritjen e tyre gjatë qëndrimit tonë në FOB Grizzly dhe vizitën tonë në kampin Ashraf dhe refugjatët në kampin Ashraf: Kolonelin Torlock dhe Rreshteri i Parë Xheroud Groz i JIATF, stafi i përkthyesit JIATF dhe koloneli Kenneth Koon, Komandanti Grizzly i FOB.
Ne do të dëshironim të falënderonim kolegët dhe konsulentët që kemi përmendur më mëposhtëm të RAND për sugjerimet ose komentet e tyre mbi këtë hulumtim dhe për mbështetjen e tyre: Thomas Sullivan, Cheryl Benard, Edward O'Connell, Gerold Green dhe Austin Long. Kayla Williams, Rebecca Bochibel, James Dobbins, Dalia Dasa Kai, Terence Kelly, Benjamin Ronkel dhe Frederick Ware. Ne gjithashtu falënderojmë Jordan Bell, Karin Sweden, Francisco Walter, Toli Ann Tajiri, Sarita Anderson dhe Krasimir Karamfilov për mbështetjen e tyre logjistike dhe administrative. Në fund, ne dëshirojmë t'i shprehim mirënjohjen tonë të veçantë Ambasadorit John Limbert dhe James Quinlivan për shqyrtimin e këtij vëllimi të vetëm dhe për komentet dhe sugjerimet e tyre ndriçuese.
Shënimet në fund të faqes
MEK[1] ل
[2] Udhëheqja e Organizatës Muxhahedin Khelk mohon pretendimet se anëtarët e organizatës sulmuan ose mbruan veten kundër forcave të koalicionit. Të dhënat zyrtare të ushtrisë amerikane dhe të forcave speciale të ushtrisë amerikane tregojnë të dyja që luftimet filluan midis MEK-ut dhe forcave të koalicionit. (D. Wright and Reese, 2008; Briscoe et al., 2006)
[3] Në kthim, MEK pretendoi se i kishte dërguar një letër Sekretarit të Shtetit të SHBA-së duke i shprehur dëshirën e tij për të mbetur neutral. Zyrtarët e Departamentit të Shtetit nuk ishin në dijeni të ekzistencës së një letre të tillë (intervistë me zyrtarë të Departamentit të Shtetit, tetor 2007 dhe shkurt 2008).
[4] Edhe pse Kampi Ashraf është një titull i qytetit Ashraf, ne përdorim emrin më të zakonshëm, Kampin Ashraf. Disa vëzhgues i referohen gabimisht kampit Ashraf si një kamp tipik përqendrimi për forcat e koalicionit, të tilla si Kampi Boka ose kampi Krupper. Në çdo rast, kampi Ashraf është një bazë e Organizatës Muxhahedin Khelk. Pranë vendit, forcat e koalicionit ngritën një bazë (Baza Operative e Moghadem FOB Grizzly) për të vendosur forcat e koalicionit përgjegjës për Organizatën Muxhahedin Khelk dhe sigurinë në zonë. Forcat e koalicionit gjithashtu ngritën një bazë të përkohshme mbështetëse të TIPF për anëtarët e MEK-ut të cilët dëshironin të largoheshin nga grupi. Në vitin 2006, struktura e TIPF u modernizua dhe në vitin 2007, ajo u riemërua, kampi i refugjatëve Ashraf ARC. Në vitin 2008 ARC u mbyll.
[5] Fjala nonrefoulement rrjedh nga fjala franceze refouler që do të thotë të kthehesh. Shtetet e Bashkuara e trajtojnë mosreferimin si një politikë sesa si një kërkesë ligjore.
[6] Përveç 250 ish-anëtarëve që u kthyen, 200 ish-anëtarë të tjerë që u larguan nga Kampi Ashraf dhe u vendosën në TIPF dhe shmangën kthimin. JIATF punoi me Komisionerin e Lartë të Kombeve të Bashkuara për Refugjatët për t'i identifikuar ata si refugjatë dhe për t'i vendosur në një vend të tretë. UNHCR i njohu ata si refugjatë por nuk ishte në gjendje të siguronte zhvendosjen e tyre, kryesisht për shkak se Shtetet e Bashkuara refuzuan ligjërisht të pranonin edhe një numër të vogël. Refugjatët u transferuan në Kurdistan në fund të vitit 2008 kur ARC u mbyll. Shumë prej këtyre refugjatëve janë larguar që nga Iraku (komunikimi elektronik me oficerin e JIATF, dhjetor 2008).
Lini komentet tuaja
Posto koment si mysafir