شهيد محمود پايدار کاظم آبادی در سال 1334 در مشهد مقدس متولد و در دامن پدر و مادری مذهبي پرورش يافت . پدرش خادم حرم حضرت رضا (ع) بود . وی تحصيلات خود را در مشهد تا دوران دبيرستان به پايان رساند و در سال 1356 ازدواج نمود .
شهيد محمود پايدار در دوران سربازی اش که هم زمان بود با فرمان امام (ره) مبني بر فرار سربازها از سربازخانه ها به فرمان ایشان از سربازی فرار کرد .
همسر شهيد مي گويد : محمود در دوران انقلاب بسيار فعال بود . به طور مثال شبها با مردم در سنگر مساجد و روزها با مردم انقلابي به هم پيوسته در راهپيمايي ها به عنوان سرگروه تظاهرات و سازمانده راهپيمايي ها شرکت مي کرد .
علاوه بر اين ها يادم هست که در هفتم آذر 1357 زماني که گارد شاه به بيمارستان امام رضا (ع) يورش برده بود به کمک کودکان و بيماران بيمارستان امام رضا (ع) شتافت و در همان جا از ناحيه دست مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد .
وی ادامه داد : زماني که به فرمان امام (ره) کميته انقلاب تشکيل گرديد ايشان به خدمت کميته درآمدند و چون فعاليتهايش در کميته زياد بود اکثر ضد انقلاب ها بارها و بارها به وی اخطار کردند که دست از فعاليتهای خود بردارد . اما چون ايشان برای رضای خدا خدمت مي کرد دست از فعاليت و تلاش خود برنداشت . تا سرانجام پس از تهديدات مکرر در تاريخ 12/2/1359 با شليک چند گلوله و اصابت به نواحي دست ، پا ، قلب ، زانو و صورتش در سه راه کاشاني مشهد به دست منافقين کوردل به شهادت رسيد . و تنها پسر مان که در آن زمان نوزاد بود و هيچگاه موفق نشد او را ببيند برای من به يادگار گذاشت .
