بنام خداوند بخشنده مهربان
خانم رئیس
امروز روز مهمی است. امروز بعنوان یک نقطه عطف ثبت خواهد شد. برای بیشتر از دو سال ایران در دستور کار این شورا قرار داشته است . مقطع زمانی که از طریق آن ایران همکاری های بی سابقه ای را به عمل آورد تا اعتماد پیرامون ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای خود را بدست آورد. گسترده ترین و مداخله آمیزترین کنکاش ها بعمل آورده شد. هر چالشی انجام شد و هر اتهامی پاسخ داده شد اگرچه بی اساس بودند.
با هر مشکلی که حل می شد اتهامات جدیدتر و بدون پایه و اساس با استناد به موارد پیش پا افتاده و جسته و گریخته مطرح می شد که نه تنها خالی از براهین متقن بود، بلکه از دلیل معمولی هم بهره ای نداشت. ایران به تمامی آنها پاسخ داد. بی اساسی همه ادعاها ثابت گردید. بعد از تمام این کندو کاوها حتی رگه ای هم از مواد هسته ای یا فعالیت هسته ای که نشان از انحراف داشته باشد، پیدا نشد، حتی یک نمونه.
تنها و تنها موضوعی که می توانست چنین دلیلی فراهم کند، موضوع آلودگی است که اکنون ثابت شده است که منشا خارجی دارد. تحت شرایط عادلانه و منطقی این آخرین یافته آژانس که ادعاهای ایران را ثابت می کند بایستی بسته شدن این موضوع را به همراه می داشت. مسائل باقیمانده دیگر در مسیر عادلی قرار گرفته اند.
کاری که این شورا انجام داد درست بر خلاف همه اینها بود. چنگ زدن و نبش قبر در همه قصورهایی که اصلاح شده اند برای بازسازی وتعیین آنچه که بعنوان عدم پایبندی به آن اشاره می کنند، در این مرحله فقط به عنوان یک مطلب آزار دهنده است. از نظر حقوقی و فنی این کار مطلقا غلط است. صرف نظر از اینکه از اساسنامه و قرارداد پادمان چه تفسیر مضیقی ارائه کنیم، هیچ مبنایی برای درگیر کردن شورای امنیت در این قضیه بدست نمی آید. آژانس تائید کرده است که هیچ دلیلی مبنی بر انحراف وجود ندارد. آژانس بیان کرده است که کار به خوبی در حال پیشرفت است. آژانس یادآور شده است که دارد به نتیجه نهایی می رسد و برای نتیجه گیری نهایی خود یعنی اینکه بخواهد تایید کامل کند، نیاز به کار بیشتر دارد. چگونه چنین شرایط مثبتی می تواند مبنای تصمیمی متفاوت با ماهیتی قلب شده گردد. من فکر می کنم بیشتر آنچه که در این یک صفحه کاغذ درج شده است دور ریختنی است و از هیچ مبنایی برخوردار نیست.
فقط یک دلیل برای این تصمیم وجود دارد و لا غیر. مدافعان این تصمیم، ضرورتا کشورهای هسته ای غربی و متحدان آنها هستند که در حال شکل دادن موضع جدید خود هستند که کشورهای غیر هسته ای بایستی علاوه بر تعهدات جاری خودشان، برای همیشه حق غیر قابل انکارشان را برای توسعه و تولید سوخت و نیروی هسته ای یرای مصارف صلح آمیز کنار بگذارند. در غیر اینصورت، چگونه و تحت کدام شرایطی این نهاد می تواند از یک عضو خو د بخواهد که از فعالیت صلح آمیز که تماما بر اساس معاهده ان پی تی مجاز است و کاملا تحت پادمان قرار دارد و از سوی آژانس نظارت می شود، دست بردارد. چنین درخواستی اشتباه است و رویه ای ایجاد می کند که حتی از اشتباه اول هم بزرگتر است. اگر این اتفاق افتاد، هیچ کشور دیگری در امان نخواهد بود.
ایران فعالیت یو سی اف اصفهان را بر اساس توافق پاریس به حالت تعلیق درآورد، با این هدف که یک توافق مورد قبول طرفین در مورد برنامه غنی سازی حاصل شود. پیشنهاد اروپا 3 خواستار حذف چرخه سوخت ما شد، نظریه ای که بر اساس قرارداد پاریس رد شده بود.
تصمیم امروز مفاد توافق شده بین ایران و سه کشور اروپائی در بیانیه تهران را نقض کرده است. با درگیر کردن شورای امنیت، ایران بیش از این به اجرای معیارهای داوطلبانه ای که موقتا بر اساس آن بیانیه پذیرفته بود، تعهدی ندارد.
ایران برای یافتن توافقی با اروپا در این زمینه تلاش بیش از اندازه کرد. ایران نهایتا انعطاف را در تلاشهای خود نشان داد. ایران تلاش کرد، پیگیری کرد و بویژه طی چند هفته گذشته در نیویورک و در اینجا فعالانه گفتگو و مذاکره را ادامه داد تا این موضوع را حل کند و از بحرانی ناخواسته بپرهیزد. متاسفانه و علیرغم تلاشهای با حسن نیت بسیاری از کشورها، همه این تلاشها به نتیجه نرسید. تنها دلیل این کار سرسختی طرف مقابل بود که نمی خواست هیچ راه حلی را قبول کند.
در شرایط حاضر
1- ایران آماده است تا به همکاری خود با آژانس منطبق بر تعهدات پادمانی خود ادامه دهد.
2- ایران آماده است که با آژانس با هدف اعتماد سازی و شفافیت از طریق اجرای پادمان ها برای اطمینان یافتن از اینکه به سمت سلاح های هسته ای منحرف نمی شود، کار کند.
3- ایران همچنین آماده است تا مذاکرات را با همه کشورها بویژه سه کشور اروپایی در چارچوب ابتکار رئیس جمهور در نیویورک ادامه دهد.
ما تکرار می کنیم، در عین حال، رهیافت قبلی اروپا مبنی بر تاخیر و به درازا کشیدن موضوع قابل قبول نیست. و تقاضای بی مبنای آنان برای توقف فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران، درخواستی که موجب بی اعتباری ان پی تی و پادمان می گردد و رویه مضری را برای همه دولت ها ایجاد می کند، بایستی پس گرفته شود.
اگر تقابل با فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران بر علیه حقوق غیر قابل انکار ایران باشد، ایران در مقابل آن می ایستد و با این چالش کنار می آید. ایران بطور قطع و یقین، حق کامل خود را برای دارا بودن چرخه سوخت در برنامه هسته ای صلح آمیز را کنار نخواهد گذاشت. تهدید شورای امنیت به هیچ عنوان مانع این تصمیم نخواهد شد. اما به هر حال بدنبال تقابل نیستیم. ما از یک بن بست دیپلماتیک استقبال نمی کنیم. ما بدنبال پایان دادن به مذاکرات نیستیم. اما مذاکرات تحت تهدید بی معنی است و نمی تواند توافقی بدست آورد. زیر تهدیدات و تقابل ما هیچ جایگزین دیگری برای خودمان غیر از دنبال کردن و حفظ حقوقمان نمی بینیم و این کار را قاطعانه انجام می دهیم.
