چكيده:
سازمان مجاهدين خلق در سال 1344 توسط برخي از جوانان نهضت آزادی با هدف براندازي حکومت تشکيل شد. اما بعد از پيروزي انقلاب اسلامي عملاً مقابل انقلاب ايستادند و در سال 1360 از ايران خارج شده و جزو مخالفان انقلاب اسلامي قلمداد شدند. مسعود رجوي رهبر خودخوانده اين فرقه اکثر فرماندهان سازمان را از زنان انتخاب کرده است. سازمان منافقين در سال 1368 به طور محرمانه و گسترده، اعضاي خود را مجبور به طلاق هاي ايدئولوژيک نمود، بدين معنا كه همه اعضا بايد براي هميشه حق ازدواج را از خود سلب نموده و در صورت داشتن همسر، با نهايت تنفر از هم جدا شوند. طلاق اجباري مشکلات متعددي براي کودکان، زنان و مردان وفادار به اين فرقه ايجاد نمود. در اين مقاله با نگاهي جرم شناسانه، افکار و عقايد فرقه گرايانه اين سازمان تروريستي در باره نهاد خانواده و نقض آشکار حقوق کودکان و زنان، طلاق ايدئولوژيک و آثار ناشي از اين تصميم ضد بشري و همچنين مسئوليت کيفري رهبران در مقابل دادگاه هاي داخلي و بين المللي بررسي شده، در نهايت نيز پيشنهادهايي مبني بر حمايت از حقوق زنان و کودکان قرباني اهداف تروريستي و اينكه دولت ايران مي تواند بر ضد فرقه منافقين نزد دادگاه هاي بين المللي طرح دعوي نمايد، ارائه شده است.
كليد واژه
قربانيان تروريسم، حقوق زنان و کودکان، منافقين، خانواده، طلاق.
طرح مسأله
ساختار تشکيـلاتي سازمان تروريستي منافقـين موسوم به سازمان مجـاهدين خلق (MKO) که برخي از گروه هاي پوششي ديگري همچون شوراي ملي مقاومت ايران، انجمن دانشجويان ايراني مسلمان، شوراي ملي مقاومت، ان.سي.آر، جنگ جويان مقدسِ ايران، ارتش آزادي بخش ملي ايران، ان.ال.اي، پي.ام.او.آي، شوراي ملي مقاومت ايران، ان.سي.آر.آي را نيز براي خود جعل کرده، در عمل بر محور رهبري غير دموکراتيک اداره مي شود. بسياري از اعضا، سازمان را به دليل شيوه رهبري فرقه و همکاري جدي با رژيم ديکتاتور صدام ترك كردهاند.
با وجود ايـنکه اين گروه از نـظر اتحـاديه اروپا، دولت آمريکا و کانادا جزو سازمان هاي تروريستي معرفي شده و برخي از رسانه ها و دولت هاي غربي و نيز جداشدگان از سازمان مجاهدين بر اين مسأله تأکيد دارند که سازمان مجاهدين خلق پتانسيل انجام عمليات هاي تروريستي در کشورهاي اروپايي و آمريکايي را دارد و بر اين نکته تأکيد مي ورزند که اين سازمان يک فرقه خطرناک مي باشد که با شيوه هاي خاص مانند مغزشويي، غسل هفتگي، امتناع از ازدواج و طلاق اجباري هواداران را آماده انجام عمليات خشونت بار و تروريستي مي کند؛ اگرچه اخيراً اتحاديه اروپا اين فرقه را از ليست تروريست ها خارج نمود.
در اين مقاله با نگاهي جرم شناسانه، ضمن بررسي اجمالي افکار و عقايد افراط گرايانه اين سازمان تروريستي، نهاد خانواده، طلاق ايدئولوژيک و آثار ناشي از آن همچنين مسئوليت کيفري رهبران اين فرقه در مقابل دادگاه هاي داخلي و بين المللي مورد بررسي قرار گرفته است.
در اين نوشتار سعي شده، مستندات اصلي مربوط به فرقه منافقين از منابعي نقل شود که يا ايراني نيـستند يا از اعضاي سابق منافقين بودند که در حال حاضر از اين فرقه جدا شده و در خارج از کشور زندگي مي كنند تا شبهه سياسي بودن در ميان نباشد. البته در راستاي دستيابي به اين هدف که به مستند سازي بيشتري مي‌انجامد، ناگزير براي اعتبار بخشيدن بيشتر به مستندات، از منابعي استفاده شده که تا حد امکان در ايران به چاپ نرسيده اند يا به نسخه اي استناد شده که قبلاً در خارج چاپ شده است؛ تا شايبه اعمال سلايق حکومتي و سانسور در ايران نباشد و اين مسأله اگر چه از نظر استناد حقوقي، موجب اعتبار بيشتر محتواي مقاله شده است؛ ولي از طرفي موجب شده که برخي موارد ناگزير به نسخه اينترنتي اين مستندات مراجعه شود که از نظر نقل مستقيم از گوينده يا نويسنده مطالب، دست اول محسوب ميشود؛ ولي از نظر مطبوعاتي و استانداردهاي نويسندگي، فاقد برخي شاخصههاي شکلي مانند ناشر، سال چاپ و امثال آن بود که به دليل حقوقي بودن مقاله، در برخي موارد، رعايت اعتبار محتوا بر مسايل شکلي ترجيح داده شده است.
1)سوابق تروريستي فرقه منافقين در ايران
سازمان مجاهدين خلق ايران يک گروه سياسي ـ نظامي است که در سال 1344 توسط سه تن از جوانان عضو نهضت آزادی، با هدف سرنگوني رژيم وابسته پهلوي تأسيس شد. اين سازمان نيز همچون اغلب گروه هايي که در دهه 1340 روش خشونت آميز را در مبارزه برگزيدند، تحت تأثير سرکوب قيام مردمي 15 خرداد و شکست مبارزات مسالمت آميز، در جريان تدوين استراتژي به رسيد و به تدريج با بهره گيري از تئوري ها و تجارب جريان هاي چپ و مارکسيست آمريکاي لاتين، شيوه را در تاکتيک مبارزاتي خود اتخاذ کرد. در سال 1354 با تغيير ايدئولوژي، مارکسيسم را پذيرفت و به دنبال آن تصفيه هاي خونيني صورت گرفت و تعدادي از جمله مجيد شريف واقفي به قتل رسيدند.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، اعضاي باقي مانده، از زندان آزاد شدند و از همان ابتدا به مخالفت با حکومت نوپاي جمهوري اسلامي برخاستند. در سال 1360 به دنبال 3 سال درگيري، بالاخره مشي مسلحانه را بر ضد حکومت جديدالتأسيس و به منظور سرنگوني سريع آن برگزيدند. در پي ترورهاي گسترده اين فرقه، سران سازمان به فرانسه و سپس در زمان جنگ، به عراق پناهنده شدند و خود را به طور کامل در راستاي سياست هاي دولت متخاصم عراق و بر ضد منافع مردم ايران قرار دادند. به دنبال شکست هاي پي درپي در استراتژي هاي اعلام شده بحث هاي جديدي به نام انقلاب ايدئولوژيک به راه افتاد که سرآغاز آن ازدواج و همسر مهدي ابريشمچي بود. از سال 1364 به بعد اين سازمان سياسي ـ نظامي عملاً مسير تبديل شدن به يک فرقه تروريستي خطرناک را به سرعت طي کرد و نيروهاي خود را به ورطه اي فوق العاده هولناک کشاند .(http://nejatngo.org/fa/MKO.aspx)
سازمان منافقين فعاليت هاي سياسي خود در اروپا و امريکا را در قالب شوراي ملي مقاومت با رنگ و لعاب سياسي انجام مي دهد؛ از 553 عضو اين شورا، 311 نفر عضو رسمي سازمان مـجاهدين خـلق هستـند. همچنين محل اصلي اجلاس شوراي ملي مـقاومت در بغـداد بوده که اعـضاي شورا براي طـراحي عملـيات تروريستي و تصميم گيري هاي لازم، در اين کشور به صورت منظم تشكيل مي شود (راستگو، ????: ج2، صص391 ـ 390 ).
1 ـ 1) ملت و دولت ايران قرباني فرقه منافقين
«خاوير روفر» يکي از نويسندگان فرانسوي مي نويسد: «سازمان مجاهدين خلق پيش از عمليات انتحاري بيروت، اولين عمليات انتحاري را در خاورميانه در تاريخ 11 سپتامبر 1981 در ايران انجام داد، در نتيجه آيت الله مدني نماينده رهبري و امام جمعه تبريز به شهادت رسيد»Rayfer, 2007: p 338)).
سـپس اين سازمان، در 11 دسامبر1981، عملياتي انتحاري بر عليه آيت الله دستغيب ـ نماينده رهبري و امام جمعه شيراز ـ در تاريخ 2 ژوئيه 1982عمليات انتحاري بر عليه آيت الله صدوقي در يزد و نيز در 15 اکتبر 1982 عملياتي تروريستي بر عليه آيت الله اشرفي اصفهانی ـ نماينده رهبري و امام جمعه کرمانشاه ـ انجام داد (Ibid). منافقين در ترورهاي متعدد ديگري از جمله ترور 72 شخصيت سيـاسي انـفجار حزب جمـهوري اسلامي نيز نقـش داشتند که در ميان اين کشته شدگان حتي يک نظامي هم به چشم نمي خورد.
از سال 1380 ـ 1378 سازمان، نزديك به ده فقره عمليات خمپاره اندازي در شهر تهران انجام داد. از آن جا كه خمپاره، سلاح دقيقي نيست و اساساً اين سلاح نيمه سنگين ويژه فضاي باز و بر عليه سنگر ساخته شده؛ استفاده از آن در محيط شلوغ شهري، نشان دهنده يك عمل كور تروريستي بر عليه شهروندان بي گناه است. نتيجه هم نشان داد كه قربانيان اين ترورها و خمپاره اندازي هاي بي هدف، شهروندان بيگناه تهراني و افراد غيرنظامي بود (راستگو، 1382: ج2، ص432).
انفجار بمب در حزب جمهوري يكي ديگر از عمليات تروريستي سازمان بود. در تحقيقات مؤسسات جرم شناسي امريکا مشخص شد؛ بمب به کار رفته در انفجار مقر حزب جمهوري اسلامي از نوع بوده که به تازگي توسط امريکايي ها کشف شده بود. لذا ساختن چنان بمبي با آن فرمول پيچيده مطلقاً در توان يک گروه چريکي نبوده است. رجوي نيز در جلسات خصوصي در پاريس تأييد کرده بود که تکنولوژي اين انفجار را در اختيار نداشته است (فراستي، 1375: ص20).
2 ـ 1) شمار قربانيان اعمال منافقين
اين سازمان از جمله مبتکران عمليات تروريستي انتحاري در خاور ميانه به شمار مي رود. آمارها نشان مي دهد تاکنون حدود 16000 نفر در ايران قرباني اهـداف تــروريســتي منـافقين شده اند(www.habilian.com). دبيرکل کانـون که در امـور قربانـيان تروريـسم در ايران فـعاليت مـي کند، در گزارشـي به گزارشگر ويژه ملـل متحـد در امـور تروريسـم در سال 1385 بر اين نکــته تاکيـد مـي نـمايد که متـاسفـانه بيشتـر قربانيان عمـليات تروريسـتي منافقـين زمانـي بـوده که ايـن فـرقه در فرانـسه مستـقر بوده اند (همان). اما نويسنده فرانسوي با توجه به اعلام رسمي منافقين، درباره شمار قربانيان جرايم تروريستي اين فرقه، تصريح مي کند که از سال 1981 تا 1982 (يعني تنها در عرض يک سال) 10000 نفر [ايراني] در عمليات هاي تروريستي که فرقه منافقين مسئوليت آنها را رسماً بر عهده گرفته اند، کشته شدند (لوران، 2008: فصل13).
2)تروريسم و فرقه گرايي
1 ـ 2) تعريف فرقه
، در تعريف فرقه مي نويسد: (تالر سينگر، بيتا: بخش اول، فصل اول).
ايشان درباره جايگاه مذهب در تعريف فرقه، مينويسد: (همان) .
2 ـ 2) انطباق ويژگيهاي فرقه بر منافقين
که خود اســير فرقـه تروريسـتي مــنافقـين بوده بر ايـن بـاور اسـت که ايـن سـازمان تـمـام ويـژگـي هـاي يـک فـرقه را دارد (www.iranInterlink.org,2003).
16 سال با سازمـان مـنافقين همکاري داشته در ايـن باره مينويسد: http://nejatngo.org/ fapubs.aspx:p21) .).
درباره انطباق ويژگي هاي فرقه بر تشکيلات سازمان مـنافقين مينويسد: (www.iranInterlink.org, 2003.)
