زنان و کودکان قربانيان فرقه تروريستي منافقين(قسمت پایانی)

4 ‍ـ 4 ‍ـ 3 ‍ـ 6) نقض حقوق کودک و بررسي چند پرونده

که از سال 1354 عضو فعال سازمان منافقين بود، در سال 1370 به علت فساد تشکيلاتي از فرقه منافقين جدا شد. پس از اعلام کناره گيري از سازمان در اردوگاه رمادي عراق به زندان و تبعيد محکوم شد و پس از 11 ماه به هلند پناهنده شد. همسر وي همچنان در اردوگاه نظامي اشرف در عراق مانده بود و دختر 8 ساله و پسر 11 ساله اش در يک کوچ اجباري از عراق به اردن و از آنجا به کلن آلمان برده شده بودند. او براي باز پس گيري کودکانـش از سازمان منافـقين تلاش زيـادي کرد. وي مي گويد: (خوشحال، 1384: صص27 ‍ـ 26).

جالب اينکه فرقه تروريستي منافقين در مقابل درخواست کودکان از سوي پدرشان در نشريه مجاهد چنين عنوان کرده بود که هادي شمس حائري از حيث ايدئولوژيک پدر بچه ها نيست! (همان، ص28).

شگـفت آور اينکه مادر اين فرزندان در سازماني فعـاليت دارد که در ليـست سازمان هاي تروريستي اتحاديه اروپا و امريکا قرار دارد، اما با اين وصف، موفق مي شود در مقابل ادعاي پدر، از دادگاه آلمان حکم حضانت اطفال را به نفع خود بگيرد! يعني از ديدگاه يک دادگاه بي طرف کشور اروپايي، يک مادر که در اردوگاه‎هاي نظامي عراق و در شرايط جنگي به انجام وظايف تروريستي سازمان خود مشغول است، براي تربيت و سرپرستي فرزندان، بر پدري که در هلند و در شرايط عادي زندگي مي کند، ترجيح دارد!

در پرونده ديگري

(روزنامه فولکس گرانت، 14 دسامبر 2006م)

http://nejatngo.org/fa/catv.aspx?id=74)

در نمونه ديگري منافقين با شستشوي مغزي کودکي، از استرداد وي به والدينشان امتناع کردند. (رضواني، بي­تا: ص28).

5 ‍ـ 4 ‍ـ 3 ‍ـ 6) نقض کنوانسيون حقوق کودک

اين نوع مـحروميت کودکـان از والـدين آن هـم با انگـيزه هاي فرقه گرايانه و ايدئولوژيک، با كنوانسيون حقوق كودك مصوب 1989م در زمينه حقوق کودک ناسازگار است. به برخي از موارد ذيلاً اشاره مي­شود:

‍ـ بند2 از ماده 38، به کار گيري افراد کمتر از 15 سال در نيروهاي مسلح ممنوع است.

‍ـ بند 1 از ماده 7، تولد کودک بلافاصله پس از به دنيا آمدن ثبت مي شود و از حقوقي مانند حق داشتن نام، کسب تابعيت و در صورت امکان، شناسايي والدين و قرار گرفتن تحت سرپرستي آنها برخوردار مي باشد.

‍ـ بند1 از ماده 9، کشورهاي طرف کنوانسيون تضمين مي نمايند که کودکان علي‎رغم خواسته شان از والدين خود جدا نشوند، مگر در مواردي که مقامات ذي‎صلاح مطابق قوانين و مقررات و پس از بررسي هاي قضايي مصمم شوند که اين جدايي به نفع کودک است.اين گونه تصميمات ممکن است در موارد به خصوص مانند سوءاستفاده، بي توجهي والدين کودک يا هنگام جدا شدن والدين از يکديگر ضرورت يابد، در اين صورت بايد در مورد محل اقامت کودک تصميمي اتخاذ شود.

‍ـ ماده 8، کشورهاي عضو اين کنوانسيون بايد حقوق کودکان را از قبيل مليت، نام و روابط خانوادگي براي حفظ هويتشان طبق قانون و بدون مداخله، تضمين کنند. در مواردي که کودک به صورت غيرقانوني از تمام يا برخي از حـقوق مربوط به هويت خود محروم شود کشورهاي عضو، حمايت و مساعدت هاي لازم را براي استيفاي سريع حقوق فوق به عمل خواهند آورد.

منافقين تمام مواد يادشده را نقض کردند و دادگاه هاي کشورهاي اروپايي به‎ويژه دادگاه آلمان براي حکم مربوط به سرپرستي و حضانت اطفال و ساير احکام مربوط به کودکان قرباني اين فرقه بايد به اين مواد کنوانسيون توجه بيشتري نمايند. بر اساس ادله اي که در اين مباحث ذکر شد و حتي برخي از آنان توسط مقامات امنيتي آلمان نيز مورد تاييد قرار گرفته است، منافقين از زماني که کودکان اين فرقه را به اجبار يا فريب به اروپا منتقل کرده اند، با توسل به پاسپورت جعلي هويت آنان را مخدوش کرده و کودکاني را که داراي والدين بودند به عنوان يتيم معرفي کردند و همين کار کافي است تا اين فرقه و کساني که بعدا ادعاي وفاداري به اين فرقه را دارند، فاقد صلاحيت لازم براي سرپرستي و حضانت اين کودکان اعلام شوند. چه رسد به اينکه در خصوص سوء استفاده از اين کودکان به تخلفات ديگري هم متهم هستند.

البته گروه ها و سازمان هاي غير دولتي با توجه به اينکه از شايبه سياسي بودن به دور هستند ميتوانند در راستاي حمايت از اين قربانيان گام هاي موثري بردارند. سازمان هاي بين المللي بشردوستانه فعال در زمينه حقوق کودکان بويژه يونيسف و نيز صليب سرخ موظفند در يک اقدام بشردوستانه به وضع اسفبار کودکان کمپ اشرف در عراق و نيز وضعيت ساير کودکان در خارج از عراق رسيدگي کنند و اعلام نظر كنند آيا منافقين اساسا صلاحيت سرپرستي اطفال بي گناه را در شرايط ارتکاب جرايم تروريستي و زندگي در کمپ هاي نظامي دارند؟

6 ‍ـ 4 ‍ـ 3 ‍ـ 6) کودکان و آسيب هاي روحي

توجه به اين نکته ضروري است که آسيب هاي روحي ناشي از حوادث خشونت بار به ويژه در کودکان قرباني اين حوادث بسيار ناگوار و در مواردي غير قابل جبران است.

برخي از متخصصان روانشناسي باليني بر اين باورند که نشانه هاي عاطفي آسيب هاي رواني ناشي از حوادث خشونت بار مانند حوادث تروريستي عبارتند از: اندوه، افسردگي، اضطراب، ترس، زودرنجي، عصبانيت، نوميدي، احساس گناه، و عدم اعتماد به نفس. ممکن است در قربانيان، هراس، بدخوابي، اختلال در خوراک و رفتار گسترش يابد. همچنين قربانيان دچار آسيب هاي رواني و نيز گمگشتگي رواني شده و از نظر عاطفي آسيب ببينند و از نظر اجتماعي نيز دچار ناکارآمدي شوند. پژوهش هاي باليني نشان مي دهد اين نوع بيـماري رواني که ناميده مي شود، در حدود 30 درصد از قربانيان دچار آسيب‎هاي رواني، گسترش مي يابد و ممکن است تا پايان عمر، در بيمار باقي بماند(Stout, 2002, pp.143 ‍ـ 144)

اما در اين ميان، کودکان آسيب پذيرترين قشري هستند که در حوادث خشونت بار به ويژه حملات تروريستي، صدمه روحي مي بينند و امروزه براي حمايت از اين کودکان به دليل عارضه ناشي از حوادث ناگوار تروريستي، اقدامات روان درماني قابل توجهي اعمال مي شود.

متخـصصان معتقدند کودکاني که در مـعرض فشـار پس ضـربـه هاي روانـي هستند، واکنش هاي گوناگوني از خود نشان مي دهند. در آن دسته از کودکاني که در سنين پايين هستند؛ اگر چه ممکن است علايم آشکاري از فشار روحي ناشي از پس ضربه هاي رواني مشخص نباشد، ولي واکنش­هاي ناشي از اضطراب به صورت نامشخص در آنان وجود دارد. آن دسته از کودکاني که در سنين مياني قرار دارند، اين فشار ناشي از پس ضربه هاي رواني اغلب از طريق بازي، در آنان نمود پيدا مي کند. در دروه نوجواني، اين فشار رواني ناشي از پس ضربه ها، ممکن است ادامه يابد (Gammonley, 2006, p.24).

7)پيشنهادات

1 ‍ـ 7) ملت و دولت ايران اصلي ترين قربانيان فرقه تروريستي منافقين هستند که با توجه به ادله و اسناد متعدد و معتبر در اين زمينه، شايسته است دولت ايران بر ضد فرقه مـنافقين، نزد دادگاه هاي بين المللي طرح دعوي نمايد. همـچنين مـي توان بر ضد دولت هاي اروپايي و امريکا به منظور پرداخت خسارات قربانيان اعمال تروريستي اين فرقه، از اموال بلوکه شده در برخي کشورهاي غربي طرح دعوي نمود.

2 ‍ـ 7) رهبران فرقه منافقين به دليل ارتکاب جنايت عليه بشريت و نسل کشي که بر ضد شيعيان و کردهاي عراق مرتکب شده اند و همچنين همدستي با صدام در مخفي کردن بمب هاي شيميايي در کمپ اشرف، بايد در دادگاه هاي داخلي عراق و ديوان بين المللي کيفري محاکمه شوند.

3 ‍ـ 7) اتهام مالي و پول شويي منافقين در ايران، عراق، امريکا و کشورهاي اروپايي به ويژه در آلمان، فرانسه و انگلستان به صورت جدي قابل پيگيري است.

4 ‍ـ 7) منافقين در مقابل اعضاي فعلي و اعضاي جدا شده از اين فرقه به دليل نقض مکرر حقوق مسلم آنان بايد پاسخگو باشند. زنان و کودکان تحت سيطره فرقه منافقين از مهمترين قربانيان اين فرقه هستند.

5 ‍ـ 7) سوءاستفاده از زنان و کودکان و نيز کوچ اجباري کودکان از عراق به کشورهاي غربي و جعل هويت اين دسته از کودکان و نيز اجبار همسران اين فرقه به طلاق و عقيم سازي اجباري زنان و مغزشويي هاي مرسوم در فرقه ها و در نتيجه فريب اعضا و دستور آنان به ارتکاب انواع خشونت و ترور آن هم با استفاده از مذهب، از ديگر موارد نقض حقوق بشر در اين فرقه به شمار مي رود.

6 ‍ـ 7) با توجه به پيچيدگي تکنيک هاي مغزشويي در فرقه ها، لازم است مسئولين قضايي تا حد امکان، به جاي اينکه با استفاده از عناوين کيفري بسيار منعطف و قابل تفسير در قوانين کيفري ايران از حبس هايي استفاده کنند که اين دست از مجرمين به ويژه بانوان، امکان بازيابي فکري و ايدئولوژيک را پيدا کنند.

منابع

تالر سينگر، مارگارت (بي تا)، فرقه­ها در ميان ما: نبرد مستمر بر عليه تهديدات پنهانشان، چ1، (ترجمه ابراهيم خدابنده)، انجمن ايران اينترلينک.

جعفري، حسن (1375)، کسب قدرت ارتقاء يا انحطاط، سوئد: چ1، (بي نا)

حسن، استفان (2008م)، گسستن بند و زنجيرها، چ1، (ترجمه پروين حاجي)، تهران: ايران پارس.

خوشحال، مهدي (1384)، شقايق‎هاي زخمي، چ 1، آلمان، کلن: کانون آوا.

خوشحال، مهدي (1383)، شانتاژ، چ 1، هلند: انجمن سياسي فرهنگي ايران پيوند.

راستگو، علي اکبر (1382)، مجاهدين خلق در آئينه تاريخ، چ1، هلند: آرنهم.

رضواني، علي (بي­تا)، نقض حقوق بشر در فرقه رجوي، نامه اي به سازمان ميدل ايست واچ شعبه آمريكا.

سينگلتون، آن (2003م)، ارتش خصوصي صدام، چ1، ترجمه سايت ايران اينترلينك، انگلستان.

شمس حائري، هادي (1373)، بن بست انحراف، چ1، تهران: مؤسسه کيهان.

شمس حائري، هادي (1375)، مرداب، (بي نا)

شوالرياس، آلن (2001م)، زنده سوزانده شده به نام مارکس و محمد (تحقيقي بر مجاهدين خلق ايران)، تهران: (ترجمه انجمن نجات) ويرايش مرکز تحقيقات تروريسم.

فراستي، علي (1375)، مبارزه مسالمت آميز :هم استراتژي، هم تاکتيك، چ1، فرانسه: جنبش براي امنيت، عدالت و پيشرفت.

لوران، اريک، (2007م)، بوش، ايران و بمب، چ1، (ترجمه انجمن نجات)، انتشارات Plon.

_________ (1383)، براي قضاوت تاريخ، چ1، انتشارات انجمن ايران اينترلينک.

_________ گزارش نيمه اول سال 2008م، چ1، (ترجمه کانون آوا) اداره حفاظت از قانون اساسي آلمان ـ مرکز بايرن.

Country Reports on Terrorism (2007), Chapter 6 ‍ـ Released by the Office of the Coordinator for Counterterrorism, US, State Department Office.

Country Reports on Terrorism (2005), Released by the Office of the Coordinator for CounterterrorismT, Chapter6: Terrorist Groups

Country Reports on Terrorism, (2006) Released by the Office of the Coordinator for CounterterrorismT, Chapter8: Terrorist Groups avilabel: (http://www.state.gov/s/ct/rls/crt/2005).

Gammonley, Denise and Sophia F. Dziegielewski (2006), Crisis Intervention Responses to Children Victimized by Terrorism: Children Are Not Little Adults, Brief Treatment and Crisis Intervention, Volume 6, N.1.

International Criminal Court (2000), Elements of Crimes, U.N. Doc. PCNICC/2000/1/Add.2.

Rayfer, Xavier (2007), Alas de l’islam radical, CNRS editions.Rome Statute of The International Criminal Court.

Selbmann, Frank, Terrorism – A Case for the International Criminal Court ?

Stange, Joe (2001), Davidian Prosecutor Gets Probation, Associated Press, June 7.

Stout, Chris E(2002),The Psychology of Terrorism: Clinical Aspects and Responses, Volume: 2, Westport, CT. Publication, USA.

The Convention on the Rights of the Child (CRC)

زنان و کودکان قربانيان فرقه تروريستي منافقين(6)