پیوست D

یک سازمان تروریست خارجی (FTO) چیست؟

کنگره آمریکا لیست سازمان های تروریست خارجی را به عنوان بخشی از قانون ضد تروریسم و مجازات اعدام عملی در سال ۱۹۹۶ بوجود آورد. سایر لیست های تروریستی هم البته وجود دارند، که شامل لیست دولت های حامی سازمان های تروریستی، خصوصا سازمان های تروریستی معرفی شده، و خصوصا تروریست های جهانی معرفی شده، نیز میشود.[۱] در هر صورت، از میان لیست های مختلف، لیست سازمان های تروریستی خارجی شناخته شده ترین آنهاست، و تفاوت آن با سایر لیست ها در اینست که به جای معرفی اشخاص به معرفی گروه ها می پردازد و اعضا و نمایندگان گروه مربوطه را از مهاجرت به آمریکا منع می نماید. علاوه بر این، ارائه عامدانه "حمایت و منابع مادی" به یک سازمان تروریست خارجی جرم محسوب میگردد. مؤسسات مالی آمریکا که دارائی های متعلق به یک سازمان تروریست خارجی یا نمایندگان آنرا در اختیار دارند می بایست دارائی مربوطه را ضبط کرده و مراتب را به دفتر کنترل دارایی های خارجی در وزارت خزانه داری گزارش کنند.

برای قرار گرفتن در لیست سازمان های تروریستی خارجی، گروه خارجی مربوطه می بایست در یک فعالیت تروریستی یا تروریسم (تعریف شده بر اساس وضعیت گروه) دخالت داشته باشد – یا ظرفیت و نیت دخالت در این امر را کسب نموده باشد – بنحوی که امنیت شهروندان آمریکایی یا امنیت ملی آمریکا را به خطر انداخته باشد. معرفی این سازمان ها بعد از عبور از یک پروسه تبادل نظر بین ارگان های مختلف با اعلام عمومی در ثبت فدرال صورت میگیرد، ولی تصمیم نهایی به عهده وزیر خارجه می باشد. اعتبار لیست به مدت دو سال است و امکان تمدید آن وجود دارد. وزیر خارجه میتواند نام یک سازمان را هر زمان که بخواهد چنانچه شرایط یا منافع امنیت ملی ایجاب کند حذف نماید.

زمانی که لیست سازمان های تروریستی خارجی در سال ۱۹۹۷ ایجاد گردید، یکی از اولین گروه هایی که در آن قرار گرفت سازمان مجاهدین خلق بخاطر حمله به شهروندان آمریکایی و شرکت های آمریکایی در ایران در دهه ۱۹۷۰ بود که شامل کشتن ۶ شهروند آمریکایی نیز میشد. (شورای ملی مقاومت به عنوان یک متحد سازمان مجاهدین خلق در سال ۲۰۰۳ به این لیست اضافه گردید). سازمان مجاهدین خلق همچنین به لیست تروریستی سایر کشورها نیز افزوده شده است، که شامل انگلستان، کانادا، استرالیا، و اتحادیه اروپا میشود. سازمان مجاهدین خلق چالش های حقوقی سنگینی را علیه این لیست ها به پیش برد؛ کوشش های سازمان در انگلستان و سپس در اتحادیه اروپا موفق بودند.

باید در نظر گرفته شود که، در حالیکه وجود نام سازمان مجاهدین خلق در لیست سازمان های تروریستی خارجی مباحثات سیاسی و رسانه ای را شکل داده است، ولی این مسئله هیچ ربطی به موقعیت آن تحت کنوانسیون های ژنو پیدا نکرده است. بهرحال، به میزانی که نیروهای ائتلاف به جای بازداشت اعضای سازمان مجاهدین خلق از آنان حفاظت میکردند، اعمال کنوانسیون های ژنو بر سازمان مجاهدین خلق این تأثیر را داشت که نیروهای ائتلاف را در برابر این اتهام که بر مبنای مواد قانون اساسی ایالات متحده حمایت مادی در اختیار تروریست ها قرار میدهند مصون بدارد.