پشت پرده اردوگاه لیبرتی

پایگاه «لیبرتی» یا پایگاه ویکتوری شمالی سابق واقع در شمال شرق فرودگاه بین المللی بغداد با گنجایش 14000 سرباز، بزرگترین پایگاه آمریکا و حتی دو برابر بزرگتر از بزرگترین پایگاههای های آمریکا در خارج از کشور یعنی پایگاه «باند استیل» در کوزوو که از زمان جنگ ویتنام ساخته شدبود.

پایگاه ویکتوری شمالی در سال 2004 به «پایگاه لیبرتی» و با معادل عربی کمپ الحریه تغییر نام داد.

در ژانویه ی سال 2004 میلادی چند صد کانکس سفید رنگ که برای محل زندگی سربازان در نظر گرفته شده بودند را به صورت ردیفی در این پایگاه قرار دادند. هر یک از کانکسها به دو اتاق خواب تقسیم می شود که محل اسکان سربازان است و بین هر دو اتاق سرویس حمام و توالت قرار دارد. یک پنجره ی کوچک، دو تختخواب، یک میز و چراغ، کمد و تهویه هوا از دیگر امکانات این کانکسها ست.

پایگاه لیبرتی از ابتدای تاسیسش هر روز بهتر شده و به امکانات درون آن افزوده می شد. بزرگترین فروشگاه اختصاصی ارتش (PX) به علاوه بازار بزرگی که بیش از 70 فروشنده عراقی را در خود جای داده بود، یک کلیسا، کافی نت، آرایشگاه، سالن والیبال و بسکتبال هم در این پایگاه موجود بود.

تعداد 397 تن از اعضای گروهک منافقین شنبه 29 بهمن به پایگاه لیبرتی منتقل شدند و از همان ابتدا زبان به اعتراض گشودند و دم از برگشت به اشرف می زدند. البته باید اضافه کرد که از مساحت 40 کیلومتری پایگاه لیبرتی، فقط یک کیلومتر آن برای اسکان موقت منافقین در نظر گرفته شده است و این مساحت یک کیلومتری و محصور که قرار است معبری برای اخراج منافقین از عراق باشد، کمپ «ترانزیت» نام گرفته است.

«دانیل فراید» مشاور ویژه آمریکا در پایگاه اشرف اذعان داشت که حفظ امنیت پایگاه لیبرتی بر عهده دولت عراق می باشد و دبیر کل سازمان ملل هم بارها از این تروریستها خواسته با دولت عراق همکاری کنند.

اما گویا منافقین سر سازگاری ندارند و به این راحتی ها دست از سر مردم عراق بر نمی دارند. این گروهک تروریستی در آخرین سناریوی خود اعلام کرده که تمام اعضایش را از عراق خارج می کند اما به لیبرتی نمی فرستد بلکه به اردوگاهی در مرز اردن انتقال می دهد.

با این توصیف از پایگاه لیبرتی -که چندین سال محل اسکان سربازان آمریکایی بود- سوالی در ذهن ایجاد می شود که این همه هیاهوی منافقین و لابی های آمریکایی شان بر سر چیست؟

شهردار سابق نیویورک که هم اکنون این پایگاه را زندان می خواند در سالهای 2004 تا 2011 که این پایگاه محل اسکان هزاران سرباز آمریکایی بود کجا بود؟ چرا آن هنگام از شرایط غیر انسانی (!) این پایگاه که منزل هزاران هم وطن وی بود دم نزد؟ چرا کسی نگران سلامت سربازان آمریکایی که در این زباله دان (!) می زیستند نبود؟ چرا کسی فریاد بر نیاورد که این پایگاه مطابق با استانداردهای بین المللی نیست؟

منابع:

http://www.globalsecurity.org

http://www.iraq-up-close-and-personal.com