پس از سقوط صدام، یک جریان هماهنگ متشکل از گروه های مختلف، ائتلاف نانوشته ای را در دستور کار قرار داد تا مانع از قدرت یابی شیعیان و تضعیف موقعیت سیاسی آنان در عراق شود. این جریان پس از شکست در رقابت سیاسی از شیعیان، توطئه و اخلال علیه دولت عراق را دستور کار قرار داد. مهم ترین ابزار آنان برای تضعیف دولت عراق، زدن اتهام ارتباط با ایران و دخالت ایران در امور داخلی عراق است. بازیگران آشکار و پنهان این جریان که در صحنه سیاسی عراق نقش آفرینی کرده، از صحنه محو شده و یا همچنان به توطئه چینی مشغولند، عبارتند از:
سازمان «سیا»
فعالیت سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا)، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است که از دو منظر باید به آن توجه شود:
توجه به سابقه کسانی که تندترین موضع گیریها را علیه ایران داشتهاند، قابل تأمل است:
1ـ سرلشکر محمد الشهرانی
رئیس سازمان استخبارات (اطلاعات) عراق: وی از عناصر اصلی حزب بعث بوده و در زمان صدام، از عراق فرار کرد و در کشور اردن مستقر شد. برنامه او که با هدایت «سیا» برای کودتا علیه صدامحسین بود، با شکست روبرو شد. وی توسط این سازمان از اردن به آمریکا منتقل شد و تحت آموزشهای سازمان قرار گرفت و رسماً به عضویت سازمان «سیا» درآمد.
شهرانی، پس از سقوط رژیم صدام از طریق «سیا» به عراق آمد و به دستور آنان، سازمان اطلاعات این کشور را تشکیل داد. وی با جذب و به کارگیری افسران بعثی،که علیه ایران و نیروهای اسلامی در زمان رژیم فعالیت میکردند، استخبارات عراق را راهاندازی کرد؛ دستاورد اطلاعاتی این سازمان، نیز گزارشهای دروغی است که این افسران علیه ایران و نیروهای مذهبی شیعه، تهیه میکنند. در جلسات شورای امنیت ملی عراق، سرلشکر محمد الشهرانی (سنیمذهب، بعثی و عضو «سیا») تندترین مواضع علیه ایران را داشت. وی لیستی از اسامی چهارهزار نفر از رهبران ملی و محلی شیعیان عراق را تهیه کرده است که باید ترور شوند.
2ـ حازم شعلان
وی نیز همکار «سیا» است که پس از سقوط رژیم بعث به وسیله بالگردهای این سازمان از کویت به نجف منتقل شد. در دولت علاوی به وزارت دفاع رسید و رسماً از گروه تروریستی منافقین حمایت کرد و مواضع شدید ضدایرانی داشت. شعلان با سرقت بخش زیادی از پول هایی که در دست وی بود، از عراق گریخت.
3ـ عدنان الزرفی، استاندار نجف
وی پس از انتفاضه سال 1991 از نجف به عربستان فرار کرد. در آنجا با عوامل «سیا» تماس گرفت و توسط آنان به آمریکا منتقل شد. نامبرده در آن سازمان، آموزشهای مدیریتی دیده و از جمله افرادی است که پس از سقوط صدام، توسط «سیا» به عراق منتقل شده است.
4ـ فلاح حسن نقیب
وی فرزند ژنرال حسن النقیب است که سالها در آمریکا، نمایشگاه اتومبیل داشته است. او سالها پیش جذب «سیا» شد و پس از سقوط صدام، جزو تیم این سازمان وارد عراق شد و نیز وزیر کشور در دولت علاوی بود.
وهابیت و سلفیگری
وهابیت و سلفیگری، نیروی دومی است که در ورای این تبلیغات و خرابکاریها دخالت دارند؛ جریان وهابی ، سلفی با افکار متحجرانه و بیگانه از اسلام، تلاش میکند از برگزاری انتخابات و رسیدن طوایف و اقوام مختلف عراقی به حقوق سیاسی، اجتماعی و مذهبی خود جلوگیری کند، تضاد اولی آن ها با عراقیهایی که تابع فرقه آن ها نیستند، میباشد و با آمریکا در مراحل بعدی دشمنی میکنند.
شهادت آیتالله سیدمحمدباقر حکیم، عزالدین سلیم (رئیس شورای حکومتی)، خانم عقیله هاشمی (عضو شورای حکومتی)، کبه (معاون وزیر خارجه) و دهها نفر دیگر از چهرههای مذهبی ـ سیاسی و فرهنگی شیعه، از جمله اقدامات تروریستی آن ها بوده است. آن ها همچنین متهم به ایجاد انفجار در میان عزاداران حسینی در کربلا و کاظمین در روز مراسم عاشورا و اربعین هستند. ارتباط این گروهها با بعثیها قطعی است و احتمال ارتباط آن ها با «موساد» نیز داده میشود.
بعثیها
این عناصر که پس از فروپاشی رژیم صدام، متفرق و ضعیف شده بودند، با اقدامات غلط ارتش آمریکا، روزبهروز تقویت شدند. آن ها هم زمان توانستند با نزدیک شدن به سازمان «سیا» و برخورداری از حمایت برخی کشورهای عربی، خود را پیدا کرده، علاوه بر تسلط بر بخشی از دستگاههای حکومتی، یک سازمان اطلاعاتی مخفی به نام «جمعیت دفاع الوطنی» ایجاد کنند.
سازمان «سیا» از طریق شماری از واسطهها، اهدافی را که باید نابود شوند، به «جمعیت دفاع الوطنی» ،که همگی اعضای آن بعثی هستند،سفارش میدهد. آن ها پس از کار اطلاعاتی روی هدف مورد نظر، نتیجه شناسایی را از طریق همان واسطهها در اختیار گروههای سلفی ـ وهابی قرار میدهند. بیشتر این اهداف شیعیان هستند.
مجاهدین خلق
این گروه، پس از سقوط صدام، تلاش زیادی برای جلب نظر آمریکا در زمینه همکاریهای اطلاعاتی و عملیاتی کرد، اما عمده فعالیت آن ها همراهی با نیروهای بعثی به خصوص در زمینه ایران ستیزی با استفاده از رسانه ها ست.
موساد
سازمان اطلاعاتی اسرائیل تحت پوششهای گوناگون از جمله شرکتهای اقتصادی، خبرنگاران (از جمله خبرنگار برخی روزنامههای آمریکایی) در مناطقی از عراق همچون بغداد فعال هستند. این سازمان با برخی از گروههای کردی در شمال عراق ارتباط نزدیک دارد و در کردستان پایگاه هایی برای آموزش گروه های تروریستی احداث کرده است.
دولتهای عربی
کشورهایی همچون مصر، اردن و امارات از جمله کشورهایی هستند که علیه مردم عراق کار میکنند. آن ها تلاش دارند، اوضاع این کشور را به وضع سابق بازگردانند. پناه دادن به بعثیها، کمک به جریانهای تروریستی و خرابکار، تأمین پول و امکانات مزدوران خود در عراق، از جمله اقدامات آنهاست.