جناب آقای ژاکوب کلیک برگر
رئیس صلیب سرخ جهانی؛
مردم ایران بعد از انقلاب سال 1979 دچار حوادث و مصیبتهای داخلی و خارجی متعددی شدند که بسیاری از این حوادث در سایه حضور گسترده و هوشمندانه مردم از کشور مرتفع گردید. ولی تعدادی دیگر بدلیل عواملی همچنان برای کشور ما مشکل ساز است. از جمله آن مشکلات که مردم از دیرباز از مزاحمتهای آن در رنج هستند و هر از چند گاهی نیز از فرزندان ایران قربانی می گیرد، پدیده ضدبشری سازمانها و گروههای حرفهای و با سابقه تروریستی از جمله سازمان مجاهدین خلق با عناوین مختلفش مثل شورای ملی مقاومت، ارتش آزادیبخش ملی و... میباشد.
همانگونه که مستحضرید در گزارشات متعدد دیده بان حقوق بشر، اتحادیه اروپا، وزارت خارجه امریکا و نیز گزارشات رسانه ها و مجامع مختلف مستقل، سازمان فرقه گرای مجاهدین خلق به رهبری گروهی جنایتکار و آدمکش و شکنجه گر و مستبد با حدود چهل سال سابقه تروریستی، انسانهای بی گناه زیادی را کشته اند.
به استحضار شما می رسانم ما در طی یک سال گذشته لیستی از شانزده هزار نفر قربانی تروریسم در ایران برای اولین بار تهیه کرده ایم که دوازده هزار نفر آنها بدست سازمان مذکور ترور شده اند که در بین آنها عده نسبتاً زیادی هم زنان و کودکان هستند که بعضی از آنها توسط تروریستهای سازمان و بدستور آنها به طرز فجیعی سوزانده شده اند و سازمان مجاهدین خلق کشتن آنها را چه مستقیم و چه بطور تلویحی مورد تأیید قرار داده است.
همچنانکه مطلعید، این سازمان بعنوان سازمان مجاهدین خلق در خاک عراق و تحت حمایت امریکا علیرغم تصویب قانونی در حکومت عراق مبنی بر اخراج تروریستها از این کشور و علیرغم قرار داشتن این گروه در لیست گروههای تروریستی، نگهداری و حمایت می شوند و امریکا در اقدامی آشکار و شرم آور و متناقض هم آنها را تروریست می خواند و هم مانع اخراجشان می گردد و جالب این که در خاک کشور امریکا دارای دفاتر رسمی و با اعضای کنگره امریکا مراوده دارند و به همین ترتیب در بسیاری از کشورهای اروپایی.
اکنون که فضای بین المللی بخاطر توسعه تأسف بار تروریسم به بسیاری از نقاط جهان از جمله کشورهای غربی، در جهت ریشه کنی این پدیده زشت و مخوف و ضدبشری است، ما گروهی از بازماندگان و فرزندان قربانیان ترور در ایران تشکیلاتی ایجاد کرده ایم تا بتوانیم در این حرکت جهانی و به کمک سازمانها و دولتهایی که حقیقتاً در پی مبارزه با تروریسم در همه کشورها برآمده اند این معضل اجتماعی مان را برای همیشه برطرف نموده و دیگر شاهد یتیمی فرزندان دیگری بخاطر وجود تروریستها نباشیم.
سازمان مجاهدین خلق ایران مدعی است حضور در عراق و فعالیتهای گسترده تخریبی و ضدبشری آن با وجودی که گروهی شناخته شده تروریستی می باشند بخاطر توافق با صلیب سرخ بین المللی و ائتلاف کشورهای حمله کننده به عراق به رهبری امریکاست و مدعیاند این توافق با استناد به بند چهارم کنوانسیون ژنو صورت پذیرفته است.
لذا برای گروه ما بعنوان بازماندگان قربانیان تروریسم در ایران که اکثراً پدرانمان توسط سازمان مذکور کشته شده اند و سازمان کشتن آنها را رسماً عهده دار شده است، از صلیب سرخ جهانی که جمعیتی با اهداف بشردوستانه است سؤالاتی مطرح گردیده که انتظار جدی داریم در دیداری با مسئولین صلیب سرخ و یا نمایندگانی که آنها معرفی می کنند پاسخ آنها را دریافت داریم.
دولت عراق در زمان شورای حکومتی تصویب نمود باید گروههای تروریستی از عراق اخراج شوند. سازمان مجاهدین خلق یک سازمان شناخته شده تروریستی است که این موضوع همانگونه که اشاره شد در همه مجامع بین المللی چه دولتی و چه غیر دولتی محرز است. سازمان یاد شده مدعی است صلیب سرخ و امریکا طبق توافقی به آنها پناهندگی داده اند.
آیا سازمان و افراد جنایتکار و تروریستش پناهنده اند یا موقتاً می توانند در عراق بمانند؟
اگر حضورشان موقتی است چه زمان مشخصی را برای اخراج آنها در نظر گرفته اید؟
آیا صلیب سرخ بین المللی در صورت پناهنده خواندن آنها و یا اجازه دادن اقامت به آنها مسئولیت کلیه فعالیتهای آنها را می پذیرد؟ در صورت پذیرش مسئولیت آنان مرجعی هم برای بررسی شکایات علیه آنان وجود دارد؟
با توجه به این که صلیب سرخ گروه و سازمان بشردوستانه است، پناه دادن و یا اجازه اقامت و فعالیت دادن به گروهی که حدود چهل سال است انسانهای زیادی را ترور کرده اند و حتی زنان و کودکان بی گناه زیادی را به طرز فجیعی کشته و سوزانده اند و مسئولیت آنرا هم به عهده گرفته اند، خدشه ای به پیشینه بشردوستانه صلیب سرخ بخاطر پناه دادن به این جنایتکاران که قاتل پدران ما هستند وارد نمی کند؟
با توجه به این که کنوانسیون ها یک سال بیشتر اعتبار ندارند، پس از گذشت یک سال وضعیت کنونی آنها به لحاظ قانونی اکنون چگونه است؟
کنوانسیون ها تا زمانی اعتبار دارند که در کشورها دولتی نباشد. با توجه به این که در عراق انتخابات قانونی برگزار شده، قانون اساسی به تصویب رسیده و می رود تا دولت غیرموقت و رسمی بزودی اداره امور کشور را به عهده بگیرد آیا همچنان کنوانسیون ژنو شامل حال سازمان است؟
با توجه به این که در عراق انتخابات برگزار شده است و همه امور از حالت موقتی بودن خارج شده آیا مسئولیت این گروه تروریستی با صلیب سرخ است؟
و آیا اساساً کنوانسیون ژنو شامل حال آدمکشان و تروریستهای شناخته شده که امروز به اجبار سلاح خود را بدون این که تغییر رویه دهند زمین گذاشته اند، می شود؟
این سؤالات و بسیاری سؤالات دیگر اقتضا می کند طی دیداری بعنوان بازماندگان قربانیان ترور به پاسخهای روشن آن برسیم.
با احترام
ایران – مشهد – کانون هابیلیان (بازماندگان کشته شدگان ترور)
______________
رونوشت :
جناب آقای کارل ماتلی ، مسئول دفتر نمایندگی صلیب سرخ جهانی درعراق
جناب آقای پیتر اشتوکر، مسئول دفتر نمایندگی صلیب سرخ جهانی درایران
