تمرین آدم کشی زیر پوشش مبارزه با آمریکا

منافقین به منظور جامه عمل پوشاندن به اهداف شوم و جنایتکارانه شان محتاج آن بودند تا علاوه بر ایجاد ماشین آدم کشی و همچنین تهیه ابزار و وسائل جنایت، بدنه تشکیلات نفاق را نیز در این جهت آماده نمایند. کسب این آمادگی آن هم در شرایطی که منافقین دم از حمایت جمهوری اسلامی و پیروی از امام می زدند محذورات فراوانی داشت. این تناقض میان ظاهر و باطن نفاق می بایست به شکلی حل گردد و منافقین آن را با فرمول « مبارزه با آمریکا » حل کردند. آنها گرچه پس از فرار بقایای ورشکسته شان به پاریس اعتراف کردند که از روز اول خود را آماده رودرروئی مسلحانه با مردم مسلمان ایران می نمودند، لیکن در تمام مدتی که به این کار اشتغال داشتند هیچگاه اهداف واقعی خود را بروز ندادند و همانگونه که از ماهیت ریاکارانه نفاق انتظار می رود برای گمراه کردن امت حزب الله تظاهر نمودند که اعمالی از قبیل دادن تعلیمات نظامی به هواداران، نه برای مقابله با انقلاب اسلامی، بلکه جهت مقاومت در برابر آمریکاست!

اشغال قهرمانانه لانه جاسوسی آمریکا در تهران به دست دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و برپا شدن نهضت عظیم ضد امریکایی امت مسلمان ایران که لرزه بر تار و پود کاخ سفید و دیگر مراکز استکبار جهانی افکند و فرمان تاریخی امام امت مبنی بر تشکیل ارتش بیست میلیونی جهت مقابله با دسائس شیطان بزرگ، یکی از درخشان ترین مقاطع انقلاب اسلامی است.

منافقین که همواره مترصد سوء استفاده از هر امکانی جهت رسیدن به مقاصد جنایت کارانه شان بودند، ضمن تظاهر به حمایت از اشغال لانه جاسوسی کوشیدند تا از این فرصت برای تمرین آدم کشی و آماده کردن هواداران برای ارتکاب جنایات بعدی استفاده کند. محصول این توطئه شوم، دار و دسته ای بود که با نام میلیشیا یا چریک نیمه وقت شکل گرفت.

آنها ابتدا در تلگرافی به محضر حضرت امام با ریاکاری می نویسند:

پدر گرامیمان، فرزندان مجاهد شما که اکیدا خواستار ادامه رسالت ضد استعماری شما هستند، جانهای ناچیز خود را که کمترین فدیه رهایی این میهن و این خلق و این مکتب است، بر کف گرفته و آمادگی نثار کردن آنها را با همه توانایی های ناچیز تر سیاسی و نظامی شان اعلام می دارند. ⁽¹⁾

منافقین سپس با سوء استفاده از فرمایشات امام مبنی بر تشکیل ارتش بیست میلیونی، در اعلامیه ریاکارانه دیگری می نویسند:

«امام همه درها را برای بسیج سیاسی-نظامی جبهه متحد خلق باز گشاد» و همچنین به منظور تسهیل در اجرای فرمان امام، پیشنهادات زیر را به کلیه پرسنل انقلابی ارتش و پاسداران تقدیم می کنیم:

1- آموزش و تعلیم جنگی توده ای در سراسر کشور برای عموم داوطلبان ⁽²⁾

و در ادامه این مطالب در مقاله ای زیر عنوان «یک نکته اساسی درباره میلیشیای مردمی» خطاب به هواداران فریب خورده می نویسند:

«مقدمتا بایستی در یک واحد چند نفره حداقل روابط و انظباط تشکیلاتی برقرار شده و آنگاه اسلحه مورد استفاده قرار گیرد. افراد یکدیگر را بشناسند و اطاعت انقلابی از فرمانده را فراگیرند» و «در اکیپ های 4- 5 نفری متمرکز شوید، در این اکیپ‌ها به شور و مشورت بپردازید و دستورات فرمانده اکیپ را دقیقا اجرا کنید. افراد این اکیپ ها می توانند از دوستان شناخته شده شما در مدرسه یا محله تان باشد»،«برای اکیپ آمادگی های نظامی در تیم بسیار لازم است و فعالیتهای تبلیغی و فروش نشریات، تهیه و نصب اعلامیه ها و تراکت ها و... در جهت بیان ضرورت این بسیج و شیوه های آن بسیار لازم است. ⁽³⁾

گفته های بالا را با سخن های سردمداران نفاق پس از فرار از ایران و هم آغوشی علنی با سوسیال-صهیونیستهای فرانسوی مقایسه کنید: رجوی در مصاحبه با مجله ایرانشهر می گوید:

«بعد از 22 بهمن و پیروزی انقلاب اسلامی با شناختی که از ماهیت جمهوری اسلامی داشتیم با انتخاب شعار تشکیل ارتش خلق به جای تشکیل حزب، در پی بدست آوردن فرصت مناسب برای وارد آوردن ضربه نهایی به رژیم بودیم» و «در جریان اشغال سفارت نیز با تشکیل میلیشیا این خط را تکمیل کردیم» اما «ما نمی توانستیم از نظر سیاسی و اجتماعی درست هم نبود که حقایق فوق را آشکارا در همان اوایل بگوئیم زیرا در غیر این صورت در عمل به ضد خودش منجر می شد!» ⁽⁴⁾

این است عمق ریا، دورویی و نفاق. تدارک موذیانه نظامی زیر پوشش مبارزه با آمریکا و آماده کردن تشکیلات برای کشتار مردم، زیر پوشش اطاعت از فرمان امام و آمادگی نثار کردن جانهای ناچیز!

مروری بر عملکرد دار و دسته به اصطلاح میلیشیا از زبان کسانی که خود در آن فعالیت داشته و مراحل اولیه تروریست شدن را زیر لوای آن طی نموده اند، به افشای چهره نفاق یاری خواهد رساند: مرتضی ناصح پور در این زمینه می نویسد:

«میلیشیا در اصل همان مقدمه سازی برای پرورش تروریست به طور کلی بوده است. یعنی به عنوان اینکه ارتش خلقید و یا چریک نیمه وقت هستید پس باید کارهای یک چریک، یک ارتشی را یاد گرفته و انجام دهیم. سازمان برای اینکه رسما دست به پرورش تروریست بزند میلیشیا را ساخت و بعد هم آمدند برنامه ها و کارها را بازگو کردند و یکی از اهداف مهم آن فراگیری فنون نظامی بود که تاکید خاصی روی آن می شد و وقتی کوه می رفتیم اولا ترکیب آن را به صورت نظامی در می آوردند و در برنامه اش بود که نظام جمع، قدم رو و ورزش حتما باید می شد که همین کار باعث بالا بردن روحیه نظامی بین بچه ها می شد و ضمن درگیری های خیابانی افراد به اصطلاح میلیشیا باید آموخته های خود را تمرین می کردند تا خود را برای فردا که جنگ مسلحانه!؟ قرار است بشود آماده کنند. کتک کاری و جنگ تن به تن با استفاده از چاقو، قمه، کابل و زنجیر، نانچیکو و کلیه وسایل دیگر و تمرین با آنها روی مردم.» (نقل از اعترافات نامبرده ص 68 و 67)

حمید رضا رفیعی می نویسد:

«گفتند که تمام بچه ها باید بروند در مساجد و کمیته ها به عنوان مردم و حتی المقدور در جایی که شناخته نشوند آموزش نظامی ببینند، که خیلی ها رفتند، هر کدام به جاهای مختلف. به ما گفته بودند که آموزش می بینید برای اینکه به جبهه بروید، که بعد گفتند دیگر نمی خواهد بروید!» (نقل از اعترافات نامبرده ص 6)

حمید پیریائی در همین زمینه می نویسد:

«در سال 58 خط بدین صورت بود که به تمام عناصر تشکیلاتی گفته بودند که برای تعلیم نظامی از امکانات نظامی واحدهای بسیج استفاده کنند و همین طور در مراکزی که از طرف مساجد یا مراکز سپاه و بسیج آموزش نظامی می دادند شرکت کنند. یک سری تعلیمات هم بود که خود سازمان به افراد می داد از جمله انفجار در کوهستان و یک سری تعلیمات سخت نظامی از جمله رزم شبانه» (نقل از اعترافات نامبرده)

وحید امیدوار تهرانی می نویسد:

«در ابتدا مطرح شده بود که میلیشیا یعنی چریک نیمه وقت و یعنی اینکه کار روزمره خودتان را انجام می دهید و چند ساعتی را هم مثلا صرف کار در انجمن یا فروش نشریه می کنید، ولی همین میلیشیا به تدریج کارش از فروش نشریه به درگیری های خیابانی کشیده شد و سرانجام به تیمهای نظامی راه یافت.» (نقل از اعترافات نامبرده ص 7)

بدین ترتیب منافقین ضمن تظاهر به مبارزه با آمریکا و اجرای فرامین امام، وسایل و اسباب جنایات بعدی را آماده کرده، گام به گام به سوی سرنوشت محتومشان قدم بر می داشتند.

دار و دسته میلیشیا ضمن دریافت تعلیمات نظامی، عملا به صورت بازوی اجرائی نفاق در درگیری هایی که منافقین به وجود می آوردند، نقش اصلی را ایفا می کرد و در این درگیری های خیابانی، تمرین جنایات بعدی را می نمود.

مرتضی ناصح پور می نویسد:

«در آن موقع (سالهای 58- 59) مسئله درگیری مطرح بود، آن هم درگیری های خیابانی و با سلاح سرد. برای همین کار آموزش هایی که می دادند در رابطه با جنگ به اصطلاح تن به تن بود و در پارکها و مکانهای مختلف این کلاسهای آموزشی مطرح بود. در خرداد سال 59 در جنبش معلمین بودیم که در آن روز تشید ⁽⁵⁾ آمد. ابتدا کابلی که در بدنش جاسازی کرده بود بیرون کشید و طریقه های مختلف استفاده از کابل را در درگیری ها گفت و تمرین کرد. بعد راه های حمله و دفاع بوسیله چاقو را نشان داد. برای تمرین کردن می گفتند که در صحنه عمل آن را باید اجرا کرده و تجربه بیشتری پیدا کنید و در نتیجه محل تمرین این آموزش ها در درگیری های خیابانی بود که صورت می گرفت، آن هم به روی امت حزب الله» (نقل از اعترافات نامبرده ص 67)

علی شکرایی در همین زمینه می نویسد:

«روز جمعه تعدادی از نیروهای میلیشیا را به کوه برده و در کوه نحوه دسته جمعی زندگی کردن (دختر و پسر) و آموزش های تئوریک و تحلیل ها را در کوه به افراد داده و در کنار آن هم آموزش های نظامی، کاراته، جودو به این نیروها داده می شد و بعد توسط مسئول کوه به آنها یاداوری می گردید که باید این فن ها را در درگیری ها مورد آزمایش قرار دهید و به طور نمونه در درگیری های همدان این نیروها افراد حزب اللهی را گرفته و این خطوط را بر روی آنها پیاده می کردند که در تمام درگیری های همدان به طور واضح مشخص بود (نقل از اعترافات نامبرده ص 4)

پی‌نوشت:

1-اعلامیه منافقین- 14 آبان 1358

2-اعلامیه منافقین- 5 آذر 1358

3-نشریه منافقین، فوق العاده شماره 2- 6 آذر 1358

4-مصاحبه با مجله ایرانشهر

5-علی محمد تشید کادر مرکزی منافقین

کارنامه سیاه (13)