| سه روز پس از حادثه ی دانشگاه ، امام در پاسخ به پیام آیت الله گلپایگانی در مورد حادثه ی دانشگاه ونگرانی وی از این دست درگیری ها، دستور داد عاملان حوادث دانشگاه شناسایی ومحاکمه شوند. امام اطمینان داد که… |
روز شنبه 16 اسفند، تیتر اول روزنامه های مخالف وموافق بنی صدر حادثه ی روز پنج شنبه بود. روزنامه ی« انقلاب اسلامی» در یک صفحه ی کامل، تصاویر کارت های افراد دستگیر شده ی حادثه ی پنج شنبه را که بنی صدر در مراسم از جیب آنها در آورده بود وبه مردم نشان داده بود، چاپ کرد. همه ی افراد دستگیر شده از نهادهای انقلابی بودند، اما روزنامه های « کیهان» و« جمهوری اسلامی» حوادث دانشگاه را کار میلیشیا عنوان کردند. همان هایی که همیشه در روزنامه هایشان شعار« مرگ بر چماق دار می دادند وحال، خود چماق دار رئیس جمهور شده بودند.
سه روز پس از حادثه ی دانشگاه ، امام در پاسخ به پیام آیت الله گلپایگانی در مورد حادثه ی دانشگاه ونگرانی وی از این دست درگیری ها، دستور داد عاملان حوادث دانشگاه شناسایی ومحاکمه شوند. امام اطمینان داد که با این گونه مخالفت های با اسلام برخورد شدید می شود. به دنبال پیام امام، دادستانی مأمور پی گیری مسئله شد. ده نفر از قضات برای این کار تعیین شدند. از 16 اسفند خیل شاهدان حادثه بود که به دادگاه ها مراجعه می کردند. دادگاه ها سریع به شکایات رسیدگی می کردند. بنی صدر در اطلاعیه ای از مردم خواست که در کمال آرامش هوشیاری به دادگاه ها مراجعه کنند واجازه دهند که عدالت اجرا شود. در میان مراجعه کنندگان از همه ی طیف ها بودند. فشار به دادگستری زیاد بود. مسئولان وگروه های سیاسی کشور هم نسبت به حادثه ی دانشگاه واکنش نشان دادند. نخست وزیر رجایی چهار روز بعد از حادثه در پیامی گفت« چرا باید هر چند وقت یکبار برنامه ای پیش بیاوریم وجامعه را به هم بریزیم؟ ... اخیراً ضد انقلاب پایگاه جدیدی پیدا کرده است تحت عنوان حمایت از رئیس جمهور وهر جا که رئیس جمهور یک سخنرانی برپا می کند، علاوه بر کسانی که به رئیس جمهور معتقدند، عده ی بسیاری هم از ضد انقلابیون شرکت می کنند، به خصوص در این مراسم اخیر رسماً شرکت کردند. ما کم کم شاهد این هستیم که ضد انقلاب پایش را از گلیم خود فراتر گذاشته است. ما شاهدیم که کم کم روزنامه ای عکس انسانی را که در آن جا حاضر بوده ویک کارت در جیبش بوده است، ولو شعار هم می داده است، چاپ کرده، به عنوان این که پاسداران وکمیته ها این حرکت را انجام داده اند. پاسداران وکمیته ها با یک عکس تضعیف نمی شوند. مردم شاهد بودند که پاسدار وکمیته چگونه از این انقلاب دفاع کرده.»
« قطعاً بدانید کسانی که برادران پاسدار ما را چماق دار معرفی می کنند، محکوم اند.برادری که فرمان دادی به مردم تا به حساب کسانی که علیه شما شعار دادند برسند، این مردم حق داشتند شعار بدهند اگر شما آنها را آزاد می گذاشتی آنها شعار می دادند ومی رفتند.سه وزارت خانه است که در آنها وزیر نیست. بنده بنا بر نظر جناب عالی هیچ گونه حق دخالت در آن وزارت خانه ها را ندارم. ضد انقلاب نمی خواهد بگذارد تا ما مقاومت کنیم. ضد انقلاب نمی خواهد ما پیروز شویم.»
دکتر بهشتی هم در یک کنفرانس مطبوعاتی نظرات خود را بیان کرد« من هرگونه مزاحمت در سخنرانی ها واجتماعات را از جانب هر فرد وهر گروهی باشد، محکوم می کنم. اشخاصی که در زمین چمن بودند، در برابر ایشان نه یک بار بلکه چندین بار نسبت به من شعارهای زننده می دادند، ولی در آن موقع نشنیدم که رئیس جمهوری این کار آنها را تقبیح ومحکوم کند.
از نظر قضایی چند مورد است که مورد سؤال واقع شده:
دستور گرفتن ودست گیری اشخاص به وسیله ی مردم نه به وسیله ی مأموران انتظامی.نشان دادن آن کارت هایی که دارای عکس ومهر بوده وانتساب افراد به سازمان ها وارگان ها را نشان می داده.این کارت ها در اختیار روزنامه ی « انقلاب اسلامی» قرار گرفته ودر آنجا چاپ شده که با چه مجوزی این کارت ها در اختیار روزنامه ی انقلاب اسلامی قرار گرفته... .»
جامعه ی روحانیت مبارز ، طلاب وروحانیون قم هم پیامی دادند. روزنامه ها هر کدام چیزی می نوشتند. جوّ جامعه متشنج بود. در این میان صدا وسیما از بنی صدر دعوت به مبارزه کرد تا همه چیز روشن شود. بنی صدر با بیان شروط خود از مسئولان قوای سه گانه دعوت کرد که در یک مناظره ی تلویزیونی با او شرکت کنند تا در یک بحث رو در رو، جریان 14 اسفند رسیدگی وریشه یابی شود. رجایی مناظره را نپذیرفت وگفت که حاضر است هر گونه انتقاد یا پیشنهاد رئیس جمهور را در جلسه ی هیئت دولت یا هر جایی که رئیس جمهور تعیین کند، بشنود. روابط عمومی دادگستری هم شرکت دکتر بهشتی در مناظره را منوط به بازپرسی از آقای رئیس جمهور در مورد حادثه و روشن شدن نتایج رسیدگی های قضایی دانست. حجم شکایت ها از رئیس جمهور فراوان بود. بیش تر مصدومین حادثه معتقد بودند که بنی صدر بدون مجوز قانونی دستور دستگیری آنها را داده است وهمین دستور منجر به ضرب وجرح شده است.
رسیدگی به شکایات همچنان ادامه داشت، اما روزنامه های طرف دار بنی صدر بیکار ننشسته بودند ومدام نهادهای انقلابی را مورد حمله قرار می دادند. موسوی اردبیلی، دادستان کل کشور، هر چند روز یک بار با تلویزیون مصاحبه می کرد یا در اعلامیه ای از پیگیری حادثه ی دانشگاه گزارش می داد. بنی صدر هم بلافاصله بعد از این صحبت ها پاسخ می داد. اختلافات بالا گرفته بود. باز هم این امام بود که برای حل مسئله چاره ای اندیشید. صبح 25 اسفند، امام آقایان دکتر بهشتی، هاشمی، موسوی اردبیلی، خامنه ای، بنی صدر، رجایی وبازرگان را به جماران خواند. جلسه در محضر امام ساعت ها طول کشید. در پایان جلسه از طرف امام، بیانیه ی مهمی منتشر شد. امام در این بیانیه قانون اساسی را معیار در اعمال نهادها بیان کرد وباز هم از مسئولین قانونی کشور حمایت کرد ودستور داد که با تضعیف یا توهین به هر کدام از مقامات برخورد شود. امام بار دیگر بر فرماده کل قوا بودن بنی صدر تأکید کرد، اما از رئیس جمهور ، نخست وزیر، رئیس دیوان عالی کشور ورئیس مجلس خواست که به علت سوء استفاده منحرفین، تا پایان جنگ تحمیلی سخنرانی نکنند وتنها مصاحبه های سالم وسازنده کنند. به علاوه، امام دستور داد هیئتی تشکیل داده شود که از یک نماینده از طرف رئیس جمهور، یک نماینده از طرف دیگر مسئولان ویک نماینده از سوی خود امام تشکیل شده بود. این هیئت باید به شکایات نسبت به مسائل جنگ وسایر مسائل مورد اختلاف مقامات مسئول رسیدگی کند. بند آخر بیانیه ی امام هم مثل همیشه دعوت به آرامش بود. بنی صدر دو روز بعد نامه ای خطاب به امام نوشت واعلام کرد که ظرف دو روز آینده نماینده ی خود را برای هیئت سه نفره معرفی می کند، اما در پیام بنی صدر در شروع سال نو نشانی از حل اختلافات نبود. بنی صدر حل مشکلات را محتاج وحدت وایجاد وحدت را محتاج آگاهی ومبارزه با سانسور دانست؛ چیزی که شاه بیت حرف های بنی صدر بود.
از طرف بنی صدر حجت الاسلام اشراقی، داماد امام، از طرف امام آیت الله مهدوی کنی، واز طرف آقایان دکتر بهشتی، خامنه ای، هاشمی ورجایی هم حجت الاسلام یزدی برای هیئت سه نفره معرفی شدند. هیئت سه نفره کار خود را از 24 فروردین سال 1360 شروع کرد. بعد از هر جلسه هم گزارش خود را خدمت امام ارائه می کرد.
اما شروع کار هیئت هم اثری بر جلوگیری از تحریکات بنی صدر نداشت. با این که امام دستور داده بود مقامات کشور مسائل اختلاف برانگیز را در مصاحبه هایشان عنوان نکنند، اما بنی صدر در یک مصاحبه ی رادیو تلویزیونی ومطبوعاتی، باز هم از محرومیت مردم از بحث آزاد در جامعه صحبت کرد. هیئت سه نفره در پایان جلسه ی 6 اردیبهشت طی نامه ای از بنی صدر در مورد صحبت هایش در مصاحبه وهمچنین عدم امضای طرح مجلس در مورد وزارت خانه های بی سرپرست توضیح خواست. بنی صدر هم نامه ای نوشت واز حق قانونی خود در عدم امضای طرح مجلس دفاع کرد. در مورد مصاحبه هم بنی صدر گفت که خبرگزاری همه ی مصاحبه اش را یک جا منتشر نکرده ومصاحبه ی منتشر شده« لا اله بدون الا الله » است.
با چشم باز؛ بنی صدر (۷)
