اقدامات منافقین علیه جمهوری اسلامی در خارج از کشور
4) تبلیغات سوء منافقین علیه ایران
منافقین علاوه بر این اقدامات هم زمان تبلیغات سوئی را در صحنه های بین المللی علیه نظام اسلامی آغاز کردند ، این تبلیغات را منافقین در ابعاد داخلی و خارجی سرلوحه کار خود قرار دادند .
به طور مثال پس از ترور ناجوانمردانه شهید لاجوردی منافقین با تبلیغات سوء علیه این بزرگ مرد انقلاب اسلامی ایران با برپایی تظاهرات و راهپیمایی در چهار شهر بزرگ اروپایی به حمایت از این عمل تروریستی پرداختند .
این تظاهرات ها در شهرهای لندن و بن در برابر وزارت خارجه برگزار شد و در شهرهای هامبورگ و ویسبادن تظاهر کنندگان در برابر ساختمان های مجلس ایالتی این شهرها تجمع کردند .
منافقین در این تجمعات جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق بشر در مورد ضاربان شهید لاجوردی !! محکوم کرده و همچنین با توسل به دورغ ، به افشاگری منفی در مورد اقدامات این شهید پرداختند .
در واقع سازمان تروریستی منافقین پس از این که در سطح جهانی با واکنش منفی نسبت به این عمل تروریستی روبرو شد ، سعی کرد با افشاگری و مظلوم نمایی عمل خود را در نزد افکار عمومی جهانیان مشروع و در جهت ایجاد دموکراسی !! در ایران عنوان نماید ، هر چند دیگر زشتی اعمال آنان به درجه ای رسیده بود که حتی دولت های غربی نیز حاضر به حمایت از این عمل نشدند .
فشار افکار عمومی و دولت های غربی به منافقین برای محدود کردن فعالیت های خود پس از عملیات تروریستی آنها و همچنین روشنگری هایی که از طرف اعضای بریده از سازمان و جمهوری اسلامی ایران علیه منافقین صورت می گرفت ، آنها را واداشت تا به اصطلاح فرافکنی کرده و با پیش کشیدن موضوعات دیگر در ارتباط با مسائل داخلی ایران انزجار جهانیان را از اعمال تروریستی خود به سمت دیگر متوجه کنند .
از جمله مستمسک های همیشگی آنان و دیگر کشورهای استکباری " اعلامیه جهانی حقوق بشر " است که به صورت ابزاری از آن استفاده می شود ، در همین راستا تنها سه ماه بعد از ترور ناجوانمردانه شهید سید اسدالله لاجوردی منافقین با تبلیغات وسیع تعدادی از هواداران سازمان را جمع کرده و به مناسبت پنجاهمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در چند شهر اروپا و آمریکا به تظاهرات علیه جمهوری اسلامی پرداختند .
هر چند بر اساس شواهد قطعی و مسلم تعداد این تظاهر کنندگان در بعضی شهرها حتی از چند نفر هم تجاوز نمی کرده است ، شورای به اصطلاح ملی مقاومت وابسته به منافقین در این راهپیمایی ها از سازمان های بین المللی حقوق بشر درخواست دخالت بیشتر در امور داخلی کشور را نمود .
منافقین با توجه به مشکلات معیشتی اقشاری از جامعه از یک سو با بزرگنمایی سعی در تحریک مردم داخل کشور برای اعلام نارضایتی از اوضاع اقتصادی نموده و از سوی دیگر سعی می کردند تا از اعطای وام های خارجی توسط کشورهای دیگر به ایران جلوگیری کنند ، همچنین با ادعاهای واهی ایران را به تلاش جهت دستیابی به سلاح های هسته ای و کشتار جمعی تمهم کرده و پرداخت وام به ایران را کمک به پیشبرد این اهداف می دانستند .
منافقین بیشتر سعی می کردند برای ایرانیان خارج از کشور و سرمایه داران ایرانی و خارجی ، اوضاع اقتصادی را نابسامان و کشور را مقروض به بانک ها و دولت ها معرفی کنند ، تا بدین طریق امکان سرمایه گذاری خارجی و شکوفایی اقتصادی را از کشور سلب نمایند .
این مسئله چنان برای سران منافقین اهمیت داشت که مسعود رجوی _ سرکرده منافقین _ با ارسال نامه هایی به نخست وزیران آلمان ، ایتالیا و ژاپن که درصدد پرداخت وام به ایران بودند ، از آنها خواست که با پرداخت وام درخواستی ایران مخالفت کنند .
این توصیه های سران منافقین و تبلیغات آنان مؤثر واقع نشد و کشور طی آن سال ها علاوه بر دریافت وام خارجی ، سرمایه گذاری های کلانی هم در بخش های مختلف اقتصادی داشت و مردم هم مثل همیشه هوشیارتر از آن بودند که فریب آن تبلیغات را بخورند ، با این حال چنین رفتاری از منافقین جز نشان دادن عمق خباثت آنان در حق مردمی که همیشه خود را حامی آنان معرفی می کنند ، چه می توانست باشد ؟!!
شاید اوج هنرنمایی منافقین همراهی آنان با آمریکا در محکوم کردن فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران بود ، منافقین که به صورت مستقیم و غیر مستقیم از سوی محافل جاسوسی آمریکا و اروپا تقویت می شدند با ارائه گزارشی خلاف درباره تأسیسات و توان هسته ای ایران تلاش کردند خود را دوباره در نزد اربابان گذشته کارآمد جلوه دهند .
در حقیقت خود کشورهای غربی به صورت غیر مستقیم این اطلاعات نادرست را در اختیار منافقین قرار داده بودند و اکنون با استناد به آن تبلیغات زیادی را علیه جمهوری اسلامی به راه انداختند و آن را با استفاده از نفوذی که در آژانس بین المللی انرژی هسته ای داشتند ، مبنای گزارش این سازمان قرار دادند .
کمیسیون تحقیقات دفاعی و استراتژیک شورای مقاومت سازمان منافقین طی گزارشی در روز 20 مرداد 1381 برابر با 11 اوت 2002 اعلام کرد : هر چند به ظاهر بحث اصلی اتمی رژیم پیرامون نیروگاه اتمی بوشهر دور می زند ، اما واقعیت این است که طرح های متعدد مخفی بدون اطلاع سازمان بین المللی انرژی اتمی پیگیری می شود که پروژه های به کلی سری اراک و نطنز (کاشان) در این شمارند .
این گزارش دروغ و شبه افکنانه منافقین اساس اتهامات واهی در مورد مسائل اتمی ایران از سوی کشورهای اروپایی و آمریکایی شد ، همانگونه که بعد از آن مشخص شد و بر اساس گزارش بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل پس از بارها بازدید از تأسیسات هسته ایران ، ناردستی گزارش منافقین و همچنین پردازش آن از طرف کشورهای استکباری برای همگان مشخص شد ، و البته حاصل این تلاش ها برای منافقین باز هم انزجار بیشتر افکار عمومی داخل کشور نسبت به این سازمان و مشخص شدن عمق نفاق و نهادینه بودن خباثت در وجود آنها می باشد .
از دیگر عرصه های فعالیت منافقین در این دوره (82 _ 1376) تلاش برای نشان دادن چهره ای منفی از ایران در نزد دولتمردان و مسئولین کشورهای اروپایی می باشد ، فعالیت منافقین در این زمینه بیشتر تحت پوشش مسئله حقوق بشر و هراساندن کشورهای اروپایی از دستیابی ایران به سلاح های هسته ای بود .
البته جابجایی های قدرت و رقابت ناشی از آن در دولت های اروپایی بعضی مواقع باعث می شد که حزب یا دسته ای برای برنامه های تبلیغاتی خود از گروهک منافقین نیز استفاده کند ، از جمله در ایتالیا به دعوت حزب حاکم ، دموکرات های چپ ، هیئتی از سوی سازمان منافقین در کنگره سالانه حزب دموکرات های چپ شرکت کرد ، این هیئت همچنین با نخست وزیر و بعضی از وزرای دولت ایتالیا و تعدادی از رؤسای سازمان های دولتی و غیر دولتی دیدار کرده و مطالبی درباره نقض حقوق بشر در ایران را برای آنان بیان کردند .
5) تلاش برای ترسیم چهره ای مشوش از اوضاع داخلی ایران
از مهم ترین برنامه های منافقین برای رسیدن به اهداف خود ، دامن زدن به نارضایتی های داخل کشور بود ، آنها برای انجام این منظور علاوه بر شایعه پراکنی و ایجاد جو بدبینی نسبت به مسئولین کشور ، با سوء استفاده از مشکلات موجود در کشور و همچنین جریاناتی که توسط عده ای از افراد نااهل و بیگانه با انقلاب در کشور ایجاد می شد ، به بحران آفرینی می پرداختند .
از مهمترین مسائلی که منافقین پیرامون آن فعالیت و تبلیغات می کردند عبارت بود از : بررسی ناآرامی های دانشگاه ها ، مدارس ، کارخانه و شهرها با آمار و ارقامی که به صورت مبالغه آمیز و حتی به دروغ منتشر می شد ، همچنین پیگیری مسائل حاشیه ای در بازی های فوتبال و اغتشاشاتی که بعضاً به دنبال بعضی از بازی ها رخ می داد .
از مسائلی که به صورت مقطعی در کشور اتفاق می افتاد و بعضی جریانات و گروه ها را تحت تأثیر قرار داده و به واکنش وا می داشت مانند بحث استیضاح ، از جمله استیضاح وزیر ارشاد وقت آقای مهاجرانی ، حکم زندان حجت الاسلام بیات ، اختلاف نظر بین جناح های کشور ، رد صلاحیت کاندیداهای شورای نگهبان و غیره ، برای تبلیغات منافقین و گسترش شایعات ، خوراک خوبی پدید می آورد .
مسائل دیگری نیز هم زمان مورد توجه منافقین قرار گرفته بود که به شدت روی آن مانور می دادند ، تقلب در انتخابات شورای شهر ، تبلیغات علیه دفاع مقدس و نامیدن سال 80 به عنوان سال حضرت امام خمینی (ره) ، ناکامی ایران در مقابله با مجاهدین در کشورهای اروپایی ، برگزاری مراسم سیزده بدر نوروز ، دادگاه آقای کدیور ، مراسم چهارشنبه سوری ، دستگیری یکی از روحانیون طرفدار منتظری برای مطرح کردن دوباره این شخصیت ، ایجاد تنش در روابط ایران و ترکیه ، آذربایجان ، عراق و غیره .
این تبلیغات با شکل منفی شامل موارد ذیل هم می شد :
لغو پروانه انتشار روزنامه توس ، روزنامه زن ، ماهنامه جامعه سالم ، هفته نامه نوید ، محاکمه مدیران مسئول آنها ، اعمال سانسور بیشتر بر مطبوعات ، مسائل اقتصادی ایران ، کاهش قیمت نفت ، ضعیف نشان دادن ایران در تقابل با منافقین ، ادعای دخالت ایران در امور افغانستان ، ادعای اعدام افراد فرقه ضاله بهایی در ایران ، پیگیری حرکت های به اصطلاح اعتراض آمیز مردمی !! و اغتشاشات پراکنده مقطعی در ایران ، اطلاعاتی دانستن خبرنگاران شهید شده در افغانستان و نقد فعالیت ها و اقدامات وزیر ارشاد که در طی سال های 76 تا 1381 با حرارت و شدت آن را پیگری می کردند .
مسائلی از این دست همسویی بعضی جریانات داخلی را با اهداف پیدا و پنهان منافقین نشان می دهد ، که هر چند ممکن است آگاهانه و یا سوء نیت نباشد ، اما مشخص است که جز ریختن آب به آسیاب دشمن نتیجه دیگری نمی تواند داشته باشد ، از جمله می توان مورد زیر را برای نمونه ذکر کرد :
سازمان منافقین پس از سخنرانی بهزاد نبوی در دوم مهر ماه سال 1377 در دانشگاه امیر کبیر به تفسیر سخنان وی با عنوان : " اگر خاتمی را از دست بدهیم آلترناتیو دیگری از درون نظام نخواهیم داشت " ، پرداخت و آن را دستمایه تحلیل های خود در زمینه ارزیابی ضعف نظام تعبیر کرد .
همچنین مطالب روزنامه سلام در اول مهر 1377 درباره شرایط ولایت فقیه و شیوه عزل آن ، از دیگر مواردی بود که با استقبال منافقین روبرو شد ، آنان با منعکس کردن اینگونه مسائل داخل کشور در بین اعضای خود سعی می کردند اوضاع داخلی کشور را آشفته نشان داده و در تقویت روحیه افراد خود بکوشند .
طبیعی بود با توجه به شرایط سختی که منافقین در عراق و اروپا با آن دست به گریبان بودند ، از هر فرصتی جهت ایجاد انگیزه و روحیه در بین اعضای خود استفاده کرده و به صورت مبالغه آمیزی آن را مقدمه ای برای پیروزی و نوید بخش موفقیت سازمان ارزیابی می کردند .
سازمان منافقین در اخبار و اعلامیه های خود ضمن پیگیری حرکت های اعتراضی در داخل کشور عنوان نمود : روند رو به رشد کمی و کیفی حرکت های اعتراضی طی ماه های گذشته همراه با روانه شدن بیش از 20 میلیون دانش آموز و دانشجو به کلاس های درس ، گسترش حرکت های اعتراضی را در ماه های آینده در چشم انداز قرار می دهد .
منافقین هر حرکت کوچک ولو اعتراضات صنفی و غیر متشکل را تجمع تشکیلاتی و حزبی علیه نظام ارزیابی می کردند ، آنها در مجله هفتگی خود با انتشار اختبار دروغ ناآرامی ها و درگیری ها به ویژه از جانب دانشجویان با نیروهای امنیتی ، سعی در مغشوش جلوه دادن اخبار ایران و به تصویر کشیدن یک جامعه ناآرام را داشتند .
این اخبار به ویژه بعد از تجمعات محدود دانشجویی برجسته می نمود ، اخباری مشتمل بر دستگیری ، ضرب و شتم و حتی قتل راهپیمایان از جمله عناوین همیشگی و تکراری آنان بود که هر بار با رنگ و لعاب تازه ای برای هواداران داخل و خارج ارائه می شد .
به طور مثال اغتشاش تعدادی از تماشاگرنماها در مسابقات فوتبال باشگاه های کشور برای منافقان بسیار جالب آمده ، به طوری که آن را در راستای مقابله مردمی و نارضایتی عمومی از جمهوری اسلامی ارزیابی می کردند ، در یکی از تحلیل های منافقین در مورد اغتشاش در یکی از بازی ها اینگونه می خوانیم :
" مردم و جوانان ایرانی که از سیاست های ارتجاعی و سرکوبگرانه رژیم جان به لبشان رسیده است ، ورزشگاه ها را بهترین مکان رویارویی قهرآمیز با مزدوران رژیم تلقی می کنند ، به همین مناسبت هر هفته ما در تهران و شهرهای دیگر شاهد این درگیری ها هستیم ، ابعاد درگیری های بعد از روی کار آمدن خاتمی که ضعف و تشتت بی سابقه ای در رأس حاکمیت رژیم به وجود آورد ، بیش از پیش گسترش یافت و تماشاگران فوتبال که اکثر آنها را جوانان تشکیل می دهند خشم و اعتراض خود نسبت به تمامیت این رژیم را در ورزشگاه ها به نمایش می گذارند ."
تحلیل فوق به روشنی نشان می دهد که منافقین از هر گونه تحرک و ابراز مخالفتی در کشور به نفع خود و در جهت به تضعیف کشاندن جمهوری اسلامی استفاده می کردند ، که این امر هوشیاری ملت مسلمان و مسئولین دلسوز نطام را می طلبید تا با گفته ها و عملکرد خود بهانه به دست دشمن ندهند .
طبیعی بود که منافقین پس از دیدن اینگونه جریانات و اختلاف نظرها در داخل کشور برای دامن زدن هر چه بیشتر به آن و گل آلود کردن آب هر از چند گاه دست به عملیات تروریستی زده تا به خیال خود اوضاع را متشنج تر کنند ، غافل از این که اینگونه اقدامات آنان برای مردم شناخته شده و مهمتر از آن این که ماهیت این سازمان نیز کثیف تر از آن است که حتی فرصت ابراز وجود بیابد .
6) منافقین و اغتشاش 18 تیر سال 1378
ناآرامی های دانشجویی 18 تیر سال 1378 که به واسطه تعدادی عوامل از جمله دخالت اراذل و اوباش در آن تبدیل به یک اغتشاش شد ، بسیاری از دشمنان و گروهک های مطرود اول انقلاب را دوباره به تکاپو برای دخالت در امور داخلی ایران واداشت .
شاید بیش از همه این سازمان منافقین بود که به واسطه ابزار تبلیغاتی و امکاناتی که داشت این حادثه را لحظه به لحظه پیگیری کرده ، تحلیل ها و اطلاعات غلطی را از آن ارائه می داد و البتته تمام این کارها فقط برای اقناع اعضای پایین رتبه و تعدادی از فریب خوردگان آن سازمان کارایی داشت .
سازمان با جدیت سعی کرد که حداکثر استفاده از این اغتشاش را ببرد ، پس از حوادث 18 تیر ماه مسعود و مریم رجوی همراه با رادیو منافق به تحریک دانشجویان پرداخته و با عبارات احساسی و هیجان انگیز سعی در القای این اندیشه داشتند که آنان باید با کل نظام به مخالفت برخیزند و شورش را بیشتر کنند .
تحریک بیشتر برای شورش و ناآرامی در این زمان در دستور کار سازمان منافقین قرار داشت و آنها به لطایف الحیل متوسل شدند تا بلکه بتوانند دامنه اغتشاشات را گسترش دهند ، اما هوشیاری رهبر انقلاب و حضور ملت همیشه در صحنه باعث نقش بر آب شدن این توطئه آنان گشت .
منافقین تا چندی بعد از آن به امید برافروختن دوباره ناآرامی ها ، بعضی نقاط شهر تهران و نواحی مرزی کشور را هدف خمپاره های خود قرار دادند ، نگاهی به مواضع منافقین در جریان حوادث تیر ماه 1378 که در روزنامه و رادیوی آنان منعکس می شد به تنهایی گویای اهداف و نیات پلید آنان می باشد .
خبرگزاری فرانسه به نقل از گروهک منافقین در تاریخ 18/4/1378 با انتشار بیانیه ای اعلام کرد :
" در درگیری هایی که بین دانشجویان تظاهر کننده و نیروهای امنیتی رخ داد 20 نفر به شدت مجروح شدند و تعداد 120 تن نیز توسط نیروهای سپاه پاسداران دستگیر شدند و از سرنوشت آنان هیچ اطلاعی در دست نیست و هم زمان تعدادی از واحدهای پلیس ضد شورش بی درنگ در پی شروع تظاهرات ضد دولتی دانشجویان در یکی از خوابگاههای دانشگاه تهران در شمال پایتخت با هجوم به این محل در صدد سرکوبی تظاهرات برآمدند ."
آنچه را که در این جریان نباید فراموش کرد : همراهی برخی رسانه های کشورهای اروپایی و آمریکا با منافقین در انتشار مطالب خلاف واقع و تهییج کننده آنان بود ، رادیو منافقین نیز سعی می کرد این جریان را فراتر از یک ناآرامی دانشجویی نشان داده و در اخبار خود تأکید می کرد که در این حوادث دانشجویان خارجی به ویژه مورد تهاجم قرار گرفته اند .
سیمای منافقین نیز در تاریخ 19/4/1378 با نشان دادن تصاویری از صحنه درگیری ها سعی می کرد که تخریب ها و رفتار خشونت آمیز را به نیروهای حزب اللهی و بسیجیان نسبت دهد و یک جو منفی علیه آنان در بین دانشجویان ایجاد کند .
سازمان منافقین در نوزدهم تیر ماه بیانیه ای در ارتباط با این حوادث صادر نمود و طی آن اعلام داشت بیش از یک هزار نفر در جریانات اخیر دستگیر و تعداد هفت یا هشت نفر نیز کشته شده اند ، همچنین این بیانیه از تخریب وسیع اموال دانشجویان به دست نیروهای انتظامی و بسیجیان خبر داد .
از سوی دیگر مسعود رجوی سرکرده منافقین نیز یک بار دیگر خود را قیم مردم ایران قلمداد کرده و در پیامی به کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل خواستار اعزام یک هیئت بین المللی به منظور تحقیق درباره این حادثه و تهاجم علیه دانشجویان شد .
جالب توجه است که سازمان تروریستی منافقین که هر از چند گاهی با هدف قرار دادن مناطق مختلف شهر تهران و انجام ترور ، همین مردم را هدف قرار می دادند و اکنون که آب را گل آلود می دیدند فرصد خوبی برای تحت فشار قرار دادن نظام پیدا کرده و سعی در حداکثر بهره برداری از آن را داشتند ، که البته با بی اعتنایی کامل ملت غیور ایران و حتی محافل خارجی مواجه شده و یک بار دیگر شکست خوردند .
فعالیت های منافقین و تبلیغات آنها گرچه هیچگاه برای آنها ثمری نداشت ، اما با این حجم فعالیت توانستند متأسفانه خود را در جامعه به عنوان یک گروه اپوزیسیون مطرح نمایند ، آیت الله هاشمی رفسنجانی یاور دیرینه انقلاب و پاسدار راستین آن ، در این باره طی سخنانی چنین هشدار دادند :
" ... افکار آنها هنوز در جامعه هست و در این مدت هم کار فرهنگی کردند ، آنها بیکار نبودند ، خیلی کار کردند ، طبیعتاً در داخل کشور عده ای به اینها گرایش دارند ، اینها با همین ریشه های گذشته و سرمایه های موجود تحرک جدیدی پیدا کرده اند ، نظام آن زمان یکپارچه نبود ، ما مشکل رئیس جمهور را داشتیم ، مشکل نفوذی ها را داشتیم و خیلی چیزهای دیگر ، اما الان نظام یکپارچه است ، الان در رأس دولت فردی است که صمیمی است به ولایت و روحانی است ، تفاوت زیاد است ولی به هر حال همان مایه های فکری دوباره در شرایط جدید جوانه می زند و اینها از نسل نو می خواهند استفاده کنند ."
