ورود ارتش عراق به بخشی از کمپ اشرف – محل اقامت اعضای گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) در 80کیلومتری شما بغداد – بار دیگر اخبار این گروهک را در صدر اخبار قرار داد.
به گزارش العالم، در حالی که ارتش عراق بر اساس توافقنامه امنیتی با آمریکا میبایست تمام مراکز و پایگاههای محل استقرار آنها را به دست بگیرد، وارد محل اقامت گردان نظامی آمریکا در کمپ اشرف شد تا بخش دیگری از این توافقنامه را عملی کند. اما بر اساس گزارشهای موجود، تعدادی از این اعضای این گروهک مطرود و منحرف با تحریک سران خود اقدام به درگیری با نظامیان عراقی کردند که در پی آن تعدادی کشته و زخمی شدند.
بدون شک ارتش عراق و دولت این کشور حق دارند تا در چارچوب قوانین مصوب و قانونی خود، بر تمام سرزمین خود کنترل داشته باشند و در مورد کمپ اشرف نیز چنین مسالهای صداقت میکند. حضور یک گروه تروریستِ آدمکش که دامنه جنایاتش نه تنها مردم ایران که مردم عراق را نیز در خود فرو برده است، در یک کشور دیگر چه معنی دارد؟
بدون شک اقدام اخیر دولت عراق در اعاده حاکمیت بر خاک خود، در نوع خود پسندیده و قابل احترام است و هیچ گروه و جریان به اصطلاح حقوق بشری نمیتواند در این مورد خرده بر دولت عراق بگیرد جز آنکه خود طرفدار تروریستها و آدمکشها و از سوی لابیهای قدرتمند غربی حمایت شده باشد.
موضع اخیر علی الدباغ سخنگوی رسمی دولت عراق که در بیانیهای تاکید کرد: اعضای این سازمان با استفاده از همه روشها از جمله سیاسی دیپلماتیک و همکاری با سازمان ملل متحد و سازمانهای بین المللی و با درنظر گرفتن تمایل اعضای این سازمان که بتوانند هر کشوری را که می خواهند برای اقامت انتخاب کنند باید از خاک عراق خارج شوند، نهایت لطفی است که دولت عراق علیه این گروهک دارند وگرنه بر اساس اسناد و مدارک موجود این گروهگ باید به دلیل جنایاتی که در حق مردم عراق در دوره رژیم بعث روا داشتهاند، همه محاکمه، زندانی و رهبران آنها به عنوان آمران این کشتارها، اعدام شوند.
ارتش عراق در کنار دیگر نیروهای نظامی و انتظامی عراق وظیفه سنگینی دارد و آن هم به سامان رساندن اوضاع امنیتی عراق است. شواهد بسیاری در دست است که اعضای گروهک منافقین در راستای دستورات صادره توسط کادرهای رهبری خود – چه در داخل و چه خارج – اقدام به قتل، ترور و ناامنی در محیط پیرامونی کمپ اشرف و مناطق همجوار آن کرده و میکنند، بنابراین کنترل این افراد حاضر در این کمپ و مقابله با اقدامات خرابکارانه آنها اولین و مهمترین وظیفه ارتش ملی عراق است.
نکته مهمی که البته در این مورد قابل تامل است، حمایت مدعیان مبارزه با تروریسم از این گروهک است. شکی در این موضوع نیست که دولت عراق تا امروز زیر فشارهای سنگین واشنگتن اقدام عملی و جدی برای اخراج تروریستهای فسیل شده در اتاقهای شستشوی مغزی کمپ اشرف نکرده است؛ وگرنه در میان کردها و شیعیان عراق میتوان خانوادههای بسیاری را یافت که یکی از اعضای این خانواده و یا همه آنها توسط افراد مسلح آن قتلعام شدهاند.
انگیزه قوی دولت عراق برای پاکسازی خاک خود از عناصر بدنام و بدسابقه چرا باید موجب نگرانی آمریکاییها شود که خود به بهانه مبارزه با تروریسم نیمی از جهان مسکون را به آشوب و جنگ و خونریزی کشاندهاند و به این بهانه هر جایی را هدف قرار میدهند و صدها هزار تن از مردم عراق و افغانستان را روانه گورستان نمودهاند!! نه اینکه این گروهک امروز به استخدام ارتش آمریکا و سازمان جاسوسی این کشور درآمده تا علاوه بر جاسوسی، برای این کشور آدمکشی کنند؟
سابقه بد و جهنمی این گروهک بر هیچکس پوشیده نیست و حتی در آمریکا نیز بسیاری حمایت از آنها را سیاسی میدانند، اما نگاهی به کارنامه سیاه آنها در طول سه دهه اخیر، نقطه سفیدی را بر جای نگذاشته تا جایی برای دفاع از آنها باشد. سالها مزدوری برای آدم کش حرفهای مانند صدام که بیش از یک میلیون شهروند ایرانی و عراقی را به کام مرگ فرستاد، خود سندی زنده از دامنه گسترده جنایتهای این گروهک است.
بر طبق یک ضربالمثل قدیمی که ترک عادت موجب مرض است، اعضای این گروهک و به خصوص رهبران آن غیر از آدمکشی هنر دیگری ندارند و به همین دلیل است که کشورهای اروپایی و حتی آمریکا که سنگ آنها را به سینه میزند حاضر به پذیرفتن آنها نیست.
بنابراین باید گفت اقدام پسندیده و قانونی دولت عراق در طرد اعضای این گروهک و پاکسازی کمپ دهشتناک اشرف از تروریستهای حرفهای نه تنها مورد حمایت مردم عراق است، بلکه همه کسانی که از فعالیتهای این گروهک ضربه خوردهاند نیز از این اقدام حمایت خواهند کرد.