جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در ایران که از سال 2018 و پس از مرگ سلف او خانم عاصمه جهانگیر به این سمت انتخاب شد، به دلیل گزارش های یکجانبه خود و سویه آنها همواره مورد انتقاد بوده است. رحمان با اتکا به اخبار و اطلاعات منتشر شده توسط مخالفان ایران و برخی گروه های تروریستی و بدون راستی آزمایی آنها تاکنون گزارش های متعددی را منتشر کرده است که به طور آشکاری جانبدارانه به نظر می رسند.
در طول چهار دهه اخیر هزاران نفر از شهروندان و مقامات ایرانی توسط گروه های تروریستی که آقای رحمان با برخی از آنها گفتگو و مراوده داشته است به شهادت رسیده اند. این گروه های تروریستی عموما در کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا حضور فعال و آزاد دارند و رویکردهای سیاسی این کشورها تاکنون مانع از هرگونه تظلم خواهی علیه گروهک ها شده است.
آقای رحمان تاکنون هیچ گونه توجهی به اقدامات و پیشینه این گروه های تروریستی و پشتیبانی برخی کشورهای غربی از آنها نکرده است. خانواده شهدای ترور کشور نیز برای جلب توجه ایشان به اقدامات جنایی این گروهک ها و مساعدت در احقاق حقوق خانواده قربانیان ترور ایران که به طور گسترده مشمول نقض حقوق بشر توسط تروریست ها و حامیان آنها قرار گرفته اند با ایشان نامه نگاری هایی انجام داده است.
در نامه نگاری های انجام شده، خانواده شهدای ترور آمادگی خود برای همکاری با ایشان جهت ارائه مستندات مربوط به ترور قربانیان و جنایات گروهک های تروریستی را اعلام کرده بود اما در هر دو بار مکاتبه با ایشان، هیچگونه پاسخی از سوی ایشان مبنی بر تمایل به همکاری یا گفتگو دریافت نگردید. آیا قرار است جاوید رحمان تنها صداهایی را که دوست دارد بشنود یا تحت تأثیر و فشار و حتی تطمیع گروه های تروریستی ضدایرانی قرار گرفته است؟
آقای رحمان اخیرا در در جلسه زیرکمیته حقوق بشر پارلمان اروپا با حمله به دولت ایران گفته پارلمان اروپا باید از مردم ایران حمایت کند!آقای
آقای رحمان چگونه دم از حمایت از مردم ایران می زند اما حاضر نیست به رنج ها و آلام طولانی خانواده های قربانیان ترور که چندین بار برای ارائه مستندات مربوط به جنایت گروهک های تروریستی در ترور شهروندان ایرانی اعلام آمادگی کرده است، توجهی نشان دهد؟!
ادبیات آقای رحمان در همه این سال ها متأسفانه با استقبال گروه های تروریستی و جنایتکار از جمله منافقین مواجه شده است. اکنون این باور جدی وجود دارد که لحن و ادبیات و رویکرد ایشان، می تواند نشانه ای جدی از وجود ارتباطات و یک فساد پشت پرده باشد. گزارش های متعدد بین المللی در خصوص سیاستمداران و فعالان حقوق بشری که با منافقین ارتباطات نهان دارند و لابی گری های این گروه، نشان می دهد این موضوع می تواند در خصوص آقای جاوید رحمان نیز صدق کند و باید توسط سازمان ملل مورد توجه جدی قرار بگیرد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد به دلیل اهمیت جایگاه خود باید در موضع بی طرفی قرار داشته باشد. هنگامی که بی طرفی نقض می شود و تمایل آشکار از یک گروه یا جریان انجام می شود اعتبار جایگاه گزارشگر و نهادی که وی به آن وابسته است دچار خدشه جدی می گردد. رفتارهای مغایر با حقوق بشر آقای جاوید رحمان، نشان می دهد که سازمان ملل متحد به طور جدی باید به موضوع گزارشگران و رفتارهای آنان ورود و حتی از ابزارهای کنترل و نظارت و ارزیابی استفاده کند. هرچند به نظر می رسد انتخاب این افراد به عنوان گزارشگر تابعی از سیاست ها و مصالحی است که توسط برخی کشورها و محورها اعمال می گردد و احتمالا سازمان ملل در حلقه های آخر تصمیم گیری قرار دارد.
