همسر سرکرده منافقين دوباره متوهم شده و در تجمعي که با استفاده از کولي‌هاي فرانسوي و نيروهاي اجاره‌اي به راه انداخته است، اعلام کرد بعد از بهار مصر نوبت به بهار ايران رسيده است و نظام جمهوري اسلامي هم به آخر خط رسيده است!
جدا از آنکه اين زوج تروريست براي تعيين خطوط کاري‌شان هميشه به باد و وزش آن براي اظهار نظر‌هاي سياسي و اساسي خود، توجه ويژه‌اي دارند، اما نبايد از نظر دور داشت که شايد به دليل کهولت سن و شيزوفرني شدن شخصيت وي، لازم باشد اندکي از گذشته و همبستر شدن اين فرقه با برخي کشورهاي عربي مسائلي را بازگو کنيم و از دوراني يادآوري کنيم که دُم جنباندن‌هاي اين زوج تروريست براي فلان ديکتاتور و بهمان مستبد عرب چه امتيازاتي را براي منافقين به ارمغان مي‌آورد.
هنوز فراموشمان نشده که عناصر منافقين دوران طلايي و درخشاني با ديکتاتور سابق مصر داشتند و با ايجاد دفتر و دستکي در اين کشور، به جاسوسي مشغول بودند اما پايگاه نيمه علني منافقين شامل يک خانه تيمي و يک خوابگاه در شهر قاهره پس از فرار حسني مبارک و کارکنان سفارت رژيم صهيونيستي، به شکل موجودش رها شده و منافقين بخاطر عجله در فرار، تمام وسائل و حتي وسائل فردي خود را جا گذاشتند و آرزوي اينکه مصر را بعد از اخراج از عراق به عنوان پايگاه فعاليت‌هاي تروريستي خود قرار دهند به گور بردند.
به ياد داريم اواخر بهمن ماه سال 87 که خبرگزاری براثاي عراق، بر اساس اخبار موثقي اعلام کرد «سرکرده‌های این گروهک تروریستی در تلاش هستند تا سران برخی از کشورهای منطقه را برای تاسیس اردوگاهی به جای اردوگاه اشرف در عراق راضی کنند و سران این گروهک تصمیم گرفتند تا در مصر اردوگاهی به جای اردوگاه اشرف تاسیس نموده و به این وسیله بتوانند از متلاشی شدن عناصر خود یا پناهندگی آنان به کشورهای اروپایی یا حتی بازگشت آنان به ایران جلوگیری کنند.»
و باز در همان سال بود که وزير كشور اردن به كارمندان فرودگاه بين‌المللي امان، پايتخت اردن دستور داده بود به اعضاي سازمان مجاهدين خلق[گروهك تروريستي منافقين] كه شناسنامه‌اي عراقي و خارجي دارند براي ورود به خاك اردن تسهيلاتي ويژه ارائه كنند. البته ارتباط منافقين با مقامات اردن بسيار بيشتر از يک مثال بوده است، چنانکه روزنامه دولتي العرب الیوم با دریافت مبلغی از رابط گروهک تروریستی منافقین در عَمان، اقدام به چاپ آگهی بزرگی از عکس‌های پرسنلی 34 نفر از اعضای اين سازمان تروريستي نمود که سران اين فرقه مدعی هستند در عملیات ارتش عراق در پادگان اشرف عراق، کشته شده‌اند، ضمن اينکه هنوز در خاطر افکار عمومي آزاد جهان مانده است که منافقین سه سال قبل و برای مجاب کردن 12 نماینده پارلمان اردن به شرکت در کنفرانس این فرقه در پاریس، به هر کدام از آنها یک فرش ابریشمی به قیمت 30 هزار دینار (22 میلیون تومان) به همراه اقامت در هتل 5 ستاره رشوه داد.
سال گذشته و پيش از آنکه ديکتاتور يمن سقوط کند نيز منافقين به دنبال انتقال خدم و حشم خود به اين کشور بودند، چنانکه سال گذشته اعلام شد به احتمال زياد مسير بعدي منافقين منطقه‌ای است بنام صعده در یمن که با هزینه سعودی‌ها آماده سازی شده است و مجهزترین امکانات آموزشی، ارتباطی و تروریستی در اختیار آنها قرار گرفته و حجم زیادی از نیروها وامکانات منافقین در یک پروژه انتقال در خفا توسط آمریکایی‌ها به یمن منتقل شده است و البته در زمان اعلام اين خبر دلايل زيادي براي اين انتقال ذکر شده بود؛ دلايلي همچون حفظ اهرم فشار علیه جمهوری اسلامی و بهره‌برداری از پتانسیل جاسوسی و تروریستی این مزدوران، نفوذ دادن و آسیب زدن به شیعیان یمن که بسیار مقاوم و مقتدر هستند و در حقیقت همان نقشی که منافقین در عراق و در کشتار شیعیان به عهده داشته و مورد رضایت بعثی‌ها در زمان صدام و طرف‌های آمریکایی در این چند سال اخیر بوده است را قرار بود که در یمن نیز به عهده داشته باشند.
نزديک به سه سال است که با تشويق آمريکا مبني بر ضرورت گسترش روابط عربستان با منافقين، امير «بندر بن سلطان»، دبيركل شوراي ملي عربستان خود به ايجاد بهترين روابط با منافقين و حمايت همه‌جانبه از اين گروهك اقدام نمود و در مناسبت‌هاي گوناگون از آنها حمايت کرده و هدايا و آذوقه فراوان براي آنها ارسال مي‌کند، ضمن اينکه دولت اين کشور اعلام کرده آماده پذيرايي از منافقين در مرز بين دو کشور عراق و عربستان است.
شايد برجسته‌ترين نکته و البته ننگين‌ترين قسمت اين حمايت‌ها مربوط شود به پشتيباني برخي از اعضاي اتحاديه عرب از اين فرقه، جايي که احمد بن حلی معاون دبیر کل اتحادیه عرب اعلام کرد اتحادیه عرب رایزنی‌های گسترده‌ای با دولت عراق درباره پادگان اشرف انجام داده است و خواستار برخورد انسانی با آنها شده است و نباید اقدام نظامی علیه آنها صورت گیرد. البته موضع برخي چهره‌‌هاي اتحاديه عرب در حالي ايراد مي‌شود که شورای همکاری خیلج فارس دست به اقدام نظامی در بحرین و بر ضد اکثریت مردم این کشور یعنی شیعیان زده است و اتحادیه عرب نقش منفعلانه‌ای در مورد محکوميت آن داشته و از حاکمان بحرین و اشغالگران سعودی و دیگر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس حمایت کرده است.
اينها تنها بخش‌هايي از برجستگي‌هاي ارتباط منافقين با برخي سران و حکومت‌هاي عرب منطقه بود که قالباً اين ارتباط يا با دريافت خدمات مزدوري براي افعال مزدوري اين فرقه تعريف شده بود و يا به واسطه عناد ورزيدن حکام مستبد اين کشورها با مردم و نظام جمهوري اسلامي سازماندهي شده است. به عبارتي بهتر، نفس وجودي تعدادي منافق مفلوک در پادگان اشرف بهانه حمايت از اين فرقه توسط کشورهاي ياد شده نبوده است، بلکه انگيزه‌هاي دیگری در این بین وجود داشته است.
آنچه اين روزها از آن به عنوان بهار عرب ياد مي‌شود، حقيقتا بهار عرب است اما تنها براي مردم عرب که سال‌ها در زير ظلم و ستم حکام مستبدي قرار داشتند و نه براي فرقه‌اي که از راه عرضه خود به اين حکام و دريافت عوض آن، روزگار مي‌گذراند و امروز با رو به قبله شدن يک به يک اين حکام، فلاکت احوال اين فرقه را نيز تشديد مي‌کند.
بهار عرب در راه است اما زمستان سياه منافقين نيز آغاز شده است؛ زمستاني که براي آن بهاري نخواهد آمد.
