26 اسفند سالروز بمباران پناهگاه شیرین توسط رژیم بعث عراق و شهادت تعداد زیادی از هموطنان می باشد. بمبارانی که بوی نفاق و رد پای منافقین در آن مشهود است.
26 اسفند 1366 ساعت 14:30 بعد ظهر
صدای آژیر قرمز و بازهم بمباران؛ زنان و کودکان بی پناه کرمانشاهی سریعا خود را به پناهگاه شیرین میرسانند عده ای هم از قبل در پناهگاه مستقر بودند و همه در انتظار پایان آژیر قرمز نشسته بودند که ناگهان صدای مهیبی فضای پناهگاه را پر کرد.
موشکی دقیقا از تنها منفذ (هوا کش) به داخل پناهگاه اصابت کرده و صحنه ای درد ناک را رغم زده بود. پیچیدن موج انفجار در یک فضای بسته و بتنی و تعداد بالای افراد درون پناهگاه خبر از عمق فاجعه میداد. در این بمبارن دست کم 76 نفر شهید و 185 نفر زخمی شدند.
با اتمام امداد رسانی زوایای پنهان این حادثه روشن شد بازماندگان حادثه از حضور افرادی ناشناس صحبت میکردند که به طرز مشکوکی لحظاتی قبل از بمباران به پناهگاه آمده و سپس خارج شده بودند. تعدادی از شاهدان عینی از حضور مردی با دست گچ گرفته شده به همراه زنی جوان با ساعت مچی بزرگ در پناهگاه خبرمیدادند. با انجام تحقیقات و سپس اعلام رسمی خود سازمان منافقین مشخص شد که این گروهک تروریستی منافقین بوده که گرای دقیق پناهگاه شیرین را به هواپیماهای رژیم بعث داده است و به قول خودشان در بمباران کرمانشاه دهها تن از نیروهای نظامی و دشمنان خلق کشته شدند! منافقین گرای این پناهگاه را آنقدر دقیق به هواپیماهای بعثی داده بودند که موشک دقیقا از هواکش یعنی تنها منفذه ورودی وارده پناهگاه شده بود.
عبدالحسین مساحی یکی از امدادگران هلال احمر در حادثه بمباران پناهگاه پارک شیرین کرمانشاه می گوید: «ساعت 14:30 بود که صدای مهیبی در تمام نقاط شهر شنیده شد و ما با فهمیدن محل انفجار هر چه نیرو و آمبولانس داشتیم، انداختیم توی مسیر تا هر چه سریعتر خودمان را به پناهگاه شیرین برسانیم. خیلی شوکه شده بودیم، آخر پناهگاه را خودمان برای مردم آن محل ساخته بودیم تا در بمباران‌های شهر در امان باشند، اما...
وقتی رسیدیم خیلی‌ها جمع شده بودند تا در حد توانشان کمک کنند. هرکسی جنازه تکه تکه شده‌ای را روی دست گرفته بود و برخی هم زیر بغل مصدومین را گرفته بودند و از پناهگاه بیرون می‌آوردند.
پیچیدن موج انفجار در یک فضای بسته و بتنی، خود گویای وضعیت حال مصدومین پناهگاه بود و بیشترشان را موج انفجار گرفته بود و موجی شده بودند....
وقتی رفتیم داخل چیز عجیبی در پناهگاه دیدیم، در محل اصابت بمب جنازه‌ای نبود و در چند متری آن طرفتر محل اصابت، جنازه‌ها و مصدومین روی هم افتاده بودند..اما تعداد آنها کمتر از آن حدی بود که باید باشد و همین موجب تعجبمان شد که یکهو عده‌ای که آنجا بودند، گفتند باید آرماتوربر بیاوریم. آرماتوربر وسیله امدادی نبود و برای همین بالای سرمان به آرماتورهای روی سقف نگاه کردیم و اینجا بود که جنایت پناهگاه شیرین تازه خود را نشان داد.
جنازه‌های بسیاری از شدت موج انفجار به سقف پناهگاه چسبیده بودند و در لابلای آرماتورهای سقف‌گیر کرده بودند...
بعدها ثابت شد منافقین راپورت داده‌اند، نامردی که راپورت پناهگاه را داده بود، آن قدر دقیق عمل کرده بود که بمب به سقف پناهگاه نخورد و دقیقا از لوله دودکش آن تو بیاید و همین جنایت پناهگاه شیرین را رقم زد»
منافقین در طول جنگ تحمیلی بارها خیانت های آشکار وپنهانی را در حق ملت ایران انجام داده اند: از جاسوسی، شایعه پراکنی و نقش ستون پنجمی در جبهه های جنگ گرفته تا مزدوری برای نیروهای بعث صدام و اقدام به عملیات هایی همچون مرصاد، چلچراغ و غیره. به نقل از یکی از اساتید دانشگاه و محققین در حوزه تاریخ جنگ: «اگر از من بپرسید اصلی ترین دشمن ایران بعد از انقلاب چه کسی بوده و چه کارهایی انجام داده است، به شما می گویم سازمان (منافقین) بوده. اگر سازمان(منافقین) در جنگ به کمک عراق نمی آمد، قطعا سرنوشت جنگ عوض می شد، سازمان (منافقین) بارها در جلسات با بعثی ها تاکید میکرد که ما در جنگ به شما کمک کردیم و بر آن ها منت می گذاشت. وقتی عراق یک موشک به ایران می زد، منافقین 5 دقیقه ای گزارش آن را به عراق می رساندند که موشک به کجا خورده؟ چند نفر کشته شده؟ شهدا چه کسانی هستند؟ مجروحان را در کدام بیمارستان خوابانده اند؟ سازمان اطلاعات وخط مشی و استراتژی های مهمی به صدام و نیروهایش می داد و آن ها را راهنمایی میکرد که ایرانی ها چطور ضربه پذیر می شوند. صدام هم می دانست که مدیون سازمان است»
پس از پایان هشت سال دفاع مقدس به منظور حفظ سند جنایت های صدام و منافقین در کشتار مردم بیگناه، پناهگاه پارک شیرین به موزه جنگ تبدیل شده تا برای آیندگان گواهی از خباثت منافقین و مزدوری آنان در خدمت به رژیم بعث عراق باشد..
