سرانجام در تاریخ 15 دی ماه اسامی 106 نفر نامزد ریاست جمهوری اعلام شد ، دکتر آیت به نفع جلال الدین فارسی کنار رفت و در نهایت با حذف تعداد دیگری از کاندیداها توسط آقای موسوی خوئینی ها * فقط 10 کاندیدا در لیست مبارزاتی باقی ماندند .
برای حذف رقیب اصلی بنی صدر ، پروژه ایرانی الاصل نبودن آقای جلال الدین فارسی که کاندیدای حزب جمهوری اسلامی بود در دستور کار تبلیغاتی قرار گرفت و شیخ علی تهرانی آن را آغاز کرد .
در نتیجه با جوسازی های مطبوعاتی ، فارسی از کاندیداتوری خود استعفا داد و کنار رفت و زمینه برای پیروزی بنی صدر فراهم گردید ، چرا که حزب جمهوری اسلامی دیگر فرصتی برای معرفی کاندیدای مطلوب نداشت .
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز پس از استعفای فارسی ، دکتر حسن حبیبی را نامزد کرد که البته چهره ای آشنا نبود . بنی صدر با شعار " بنی صدر ، صد در صد " در صدر مقبولیت عمومی قرار گرفت و عوام فریبی های او نیز این مسئله را تشدید می کرد .
یکی از شگردهای بنی صدر این بود که قبل از ورود به بیت امام در پاسخ به این سؤال که آیا برای ریاست جمهوری ثبت نام می کنید ؟ گفت : معلوم نیست ، ولی به هنگام خروج از بیت حضرت امام در پاسخ به سؤال همان خبرنگار با لبخندی گفت : آری ، قطعاً !
این برخورد موجب تقویت این شایعه شد که کاندیدای مورد نظر حضرت امام ، بنی صدر است ، به ویژه آن که آیت الله پسندیده برادر بزرگ حضرت امام نیز حمایت خود را از بنی صدر اعلام کرده بود و هواداران وی در پارچه های خیابانی نوشته بودند : " برادر امام به بنی صدر رأی می دهد ."
از سوی دیگر برخی از علمای بلاد ، مانند آیت الله طاهری اصفهانی نیز از بنی صدر حمایت کردند . این حمایت ها موجب پیشی گرفتن بنی صدر از دیگر رقیبان شد و سرانجام در انتخابات جمعه 5 بهمن 58 حائز اکثریت آرا گردید و از مجموع 14 میلیون 146 هزار رأی ، با کسب 10 میلیون 709 هزار رأی به ریاست جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد و عنان قدرت را در دست گرفت .
__________________________
* استدلال هایی که آقای موسوی خوئینی ها برای رد صلاحیت کاندیداهای ریاست جمهوری دور اول اعلام می کند ، جالب توجه است ، وی در سخنرانی خود قبل از خطبه های نماز جمعه تهران اعلام کرد :
بعد از انقلاب اسلامی ما شاهد توطئه های پی در پی بوده ایم ، یکی از همین توطئه ها نامزدی بیش از 100 نفر برای ریاست جمهوری است ، در کجای دنیا سراغ دارید چنین چیزی را و یقیناً این تعداد فراوان نامزدهای ریاست جمهوری برای ملت ایران به مفهوم آزادی و دموکراسی تفسیر نمی شود ، به معنای هرج و مرج ، به معنای بی ضابطه بودن ، به معنای بی قاعده گی است و همچنان که امام هم فرموده اند بدون تردید این اولین توطئه در تاریخ انتخابات ریاست جمهوری بوده است .
برای تعیین افرادی از میان نامزدها وزارت کشور اسامی 106 نفر را به حضرت امام تسلیم داشت ، امام بر اساس مسائلی این امر را به عهده ملت واگذار فرمودند که خود ملت افراد با صلاحیت را انتخاب کنند ، من به عنوان نماینده امام در نظارت بر تحقیقات انتخاب شدم .
من نامزدهای ریاست جمهوری را دعوت کردم به کمیسیون نظارت ، با بسیاری از آنها صحبت کردم ، در این گفتگوها با مسائلی برخورد کردم که دیدم اگر چنانچه این افراد در صفحه تلویزیون جمهوری اسلامی ایران بخواهند صحبت کنند و با مردم روبرو شوند ، یقیناً ملت ایران نمی پسندند که مسئله ریاست جمهوری تا این حد به افتضاح کشیده شود ....
اگر این نمونه ها از طریق صدا و سیما با مردم مواجه می شدند ، اساساً مسئله انتخابات ریاست جمهوری به ابتذال کشیده می شد ، ملت دلسرد می شدند و اساساً شاید از رأی دادن حتی به رئیس جمهور خودشان هم دلسرد می شدند و این اساساً اهانت به آن عده از نامزدهایی است که شاید صلاحیت برای ریاست جمهوری داشته باشند .
یکی از نامزدها پوستر انتخاباتی و تبلیغاتی خود را آورده ، می بینم کاندیدای یک حزبی است که این حزب رژیم جمهوری اسلامی را به رسمیت نمی شناسد و در رفراندوم جمهوری ، رفراندوم را تحریم کرده ، می پرسم این حزب که اساس جمهوری اسلامی ایران را قبول ندارد شما چگونه می خواهید رئیس جمهور مملکتی باشید که باید سوگند یاد کنید که پاسدار رژیم جمهوری اسلامی باشید ، جواب می دهد که نه آقا من به حضرت عباس شیعه هستم !
مگر ممکن است مملکت این قدر بی ضابطه باشد ، انقلاب ایران آن قدر ضوابطش دقیق است که هر فردی قدم را به محض این که کج می گذارد ملت ایران راستش می کنند ، مگر ممکن است به یک چنین آشغال هایی اجازه بدهند که به عنوان نامزد ریاست جمهوری ، ایران را لکه دار کنند .
یکی از نامزدها که با او صحبت کردم ، شاید حدود 25 یا 26 سال گذشته ، چند سال در یک حزب ضد اسلامی فعال بوده است ، بعد در رژیم گذشته از آن حزب بیرون آمده و در یک حزب ضد اسلامی تر یعنی حزب رستاخیز فعالیت می کرده و از طرف حزب رستاخیز کاندیدای وکالت برای مجلس شورای ملی بوده است ....
هدف از مزاحمت من این بود که امام مسئله این 106 نفر نامزد را تأیید و یا رد آنها را به ملت واگذار کرده بود و من به عنوان ناظر در تبلیغات انتخابات می بایست نظارت کنم .... اگر چنانچه بر اساس همین ضوابط که نمونه های آن را ارائه دادم ، ملت ایران اجازه می دهند که من افرادی را که صد در صد واجد صلاحیت نیستند حذف می کنم .
و اما افراد باقیمانده که اجازه تبلیغات خواهند داشت به معنای این نیست که من و یا دیگران صلاحیت آنها را صد در صد تأیید می کنم ، تشخیص واجد صلاحیت بودن امر بسیار خطیر و مهم است که این به عهده خود ملت ایران است . اما آن کاری که من خواهم کرد در صورتی که ملت ایران اجازه بدهند ، افرادی که صد در صد فاقد صلاحیت هستند حذف خواهم کرد .
روزنامه جمهوری اسلامی ، 22 دی 58 ، ص 2
