ديده‌بان حقوق‌بشر سازمان ملل پس از مصاحبه با چندين تن از اعضاي جدا شده سازمان مجاهدين خلق، گزارشي را در سال 2005(1384) منتشر ساخت که موارد متعددي از نقض حقوق‌بشر توسط اين سازمان را فاش مي‌کند. بر اساس آنچه در اين گزارش آمده «نحوه رفتار سازمان مجاهدين با اعضاي خود به خصوص کساني که ديدگاه متفاوتي داشته و يا قصد خروج از آن را دارند، تصوير شومي از چگونگي برخورد اين سازمان با آن‌ها ارائه مي‌کند.» به گزارش ديده‌بان حقوق‌بشر «اعضاي سابق سازمان مجاهدين، از آزارهايي نظير حبس و شکنجه اعضاي عادي که مايل به ترک سازمان هستند، حبس‌هاي انفرادي طولاني مدت، ضرب و جرح و شکنجه شديد افراد ناراضي خبر مي‌دهند. «هم‌چنين سه تن از افرادي که در اين سازمان تحت بازجويي بوده‌اند، جان باخته‌اند.»
«اظهارات اعضاي سابق سازمان حاکي از آن است که اين سازمان از سه نوع زندان در داخل کمپ‌هاي خود در عراق استفاده مي‌کند. نوع اول واحدهاي مسکوني کوچکي مي‌باشند که به «مهمانسرا» مشهورند. افرادي که متقاضي ترک سازمان بوده‌اند عمدتاً در اين محل نگهداري مي‌شده‌اند و در حبس بوده‌اند. نوع دوم حبس در اين سازمان «بنگالي شدن» نام دارد. بنگالي شدن نامي است که اشاره به سلول‌هاي کوچک انفرادي در درون اتاق‌هاي کوچک پيش ساخته دارد. حبس در بنگال نوعي مجازات براي افرادي بود که از ديدگاه رهبري سازمان مرتکب خطايي شده بودند. اين افراد در مدت حبس بايد درباره خطاهاي خود فکر و تأمل کرده و گزارش‌هايي در انتقاد از خود مي‌نوشتند. نوع سوم حبس در اين سازمان شامل شکنجه فيزيکي و بازجويي در زندان‌هاي مخفي کمپ‌هاي سازمان مي‌شود.»
