| شاكله اصلي پادگان اشرف براساس دروغ بنا شده؛ بدين معنا كه اكثر افراد حاضر در آن بهنوعي فريب خورده و پس از حضور در آن جا ديگر راهي براي بازگشت خود باقي نگذاشته اند |
پادگان اشرف در 100 كيلومتري بغداد، سال هاست گروهك منافقين را در خود جاي داده و مي توان گفت كه طي اين مدت، اشرف، مركز اصلي سازماندهي اقدامات تروريستي در خاك ايران است.
سابقه تأسيس اين پادگان به دهه نخستين پيروزي انقلاب اسلامي بازمي گردد يعني زماني كه گروهك منافقين به رهبري مسعود رجوي رسما عمليات نظامي را براي مقابله با نظام اسلامي در دستور كار خود قرار دادند.
رژيم ديكتاتوري صدامحسين پس از تجاوز به خاك ايران با جاي دادن اعضاي گروهك نفاق در اين پادگان، سعي داشت از يك سو، اسراي ايراني را تحت فشار قرار دهد و از سوي ديگر توسط منافقين عمليات هايي را در خاك ايران سازماندهي كند.
حمله نيروهاي آمريكايي به بغداد و متعاقب آن سقوط رژيم صدام، فصل جديدي را پيش روي نيروهاي حاضر در پادگان اشرف گشود؛ به اين معنا كه از يك طرف، افرادي كه با فريب ساكن اين اردوگاه شده بودند، مجالي يافتند تا خود را از بند رهايي بخشند و ديگر اين كه دايره بر مسئولين عاليرتبه اشرف از سوي دولت جديد عراق تنگتر شد.
اولين اقدام عملي دولت جديد، مصوبه شوراي حكومتي عراق بود كه گروهك منافقين را بهصورت رسمي تروريست شناخت و در عين حال تأكيد كرد كه وجود نيروهاي تروريستي در كشور عراق قابل تحمل نيست و در حال حاضر پس از خلع سلاح منافقين، اعضاي اين گروهك در آستانه اخراج از عراق هستند.
بنابر آخرين اخبار منتشر شده از داخل پادگان اشرف، اين اردوگاه داراي حدود 3 هزار و 500 سكنه است كه اكثريت آنان خواهان خروج از پادگان هستند ولي ساختار بسته كه خروج اعضا را با فشار و تهديد همراه مي كند و شستوشوي مغزي، دو عامل مهم در ماندگاري بسياري از افراد در زنداني به نام اشرف است.
محققين و مؤسسات تحقيقاتي خارجي كه تاكنون بهصورت تخصصي به بررسي گروهك منافقين پرداخته اند، بر دو نكته اساسي يعني ماهيت تروريستي و فرقه اي اين گروهك تأكيد كرده و اذعان دارند كه اعضاي اين گروهك از طريق شستوشوي مغزي و كارهاي منظم ايدئولوژيكي و از سوي ديگر با آموزش هاي نظامي و اقدامات تروريستي، خود را تبديل به سازماني فرقه اي و تروريستي كرده اند.
شاكله اصلي پادگان اشرف براساس دروغ بنا شده؛ بدين معنا كه اكثر افراد حاضر در آن بهنوعي فريب خورده و پس از حضور در آن جا ديگر راهي براي بازگشت خود باقي نگذاشته اند و اين موضوع نيز زماني بهصورت كامل آشكار شد كه برخي از اعضاي فريبخورده اين گروهك، موفق به خروج از پادگان شده و زبان به بيان واقعيات فريب گشودند.
اعضاي نادم گروهك نفاق با بيان اتفاقاتي كه طي ساليان دراز در اين پادگان بر آنها رفته است، پرده از اين حقيقت برداشتند كه اعضاي گروهك منافقين، پشت ديوارهايي سكني گزيده اند كه داراي ستون و پايه اي نيست و ماندن بيشتر در پناه اين ديوار، نتيجه اي جز تخريب ديوار بر سر پناهجويان آن ندارد.
هفته نامه پنجره-مرتضي بيات
