|
يکي از تئوري‌هاي جاري و هميشگي منافقين در عراق – از زمان سرنگون شدن صدام – تلاش براي بالا بردن هزينه اخراج‌شان براي دولت عراق است
|
شايد منافقيني که گمان مي‌کردند با ايجاد آشوب و ممانعت از حضور بدون خشونت نيروهاي ارتش عراق در پادگان اشرف، مي‌توانند خوراک تبليغاتي چند روزه خود را جور کنند، در مخيله‌شان هم نمي‌گنجيد که گوشمالي اين بار ارتش عراق، شديدتر از گذشته باشد.
طبق اخبار واصله، در گیری ها در ساعت ۴:۳۰ صبح روز جمعه به وقت محلی و هنگامی آغاز شد که ارتش عراق قصد داشت در نقطه ای از گورستان پادگان منافقین دکل نگهبانی بازرسی برپا کند که با ممانعت منافقین و حمله آنها با سلاح سرد و پرتاب سنگ و چوب و بطری شیشه‌ای حاوی مواد منفجره روبرو شدند و مجبور به دفاع از خود شدند.
تجربه دو ساله تحويل مسئوليت پادگان اشرف به دولت عراق نشان مي‌دهد که طي اين مدت، منافقين از حربه‌هايي مشابه مسئله اخير استفاده کرده‌اند تا به چند امتياز خاص برسند؛
1 – مظلوم نمايي در افکار عمومي جهان؛ مسئله پادگان اشرف علي‌رغم تبليغات گسترده منافقين و حاميان رسانه‌اي آنها، صورت وضعيت مشخصي دارد و آن اينکه اين منافقين در هيچ کدام از قول و قرارهاي خود با رژيم گذشته عراق، قراردادي مبني بر پناهنده بودن نبسته بود زيرا اگر چنين قراردادي منعقد مي‌شد، تا به حال آنقدر از آن استفاده تبليغاتي شده بود که امروز، سوژه‌اي سوخته همانند دروغ حمايت 2/5 ميليون نفر از مردم عراق از منافقين، حمايت 14 هزار وکيل و حقوقدان، 300 هزار شيعه جنوب عراق از منافقين و ده‌ها دروغ تبليغاتي ديگر مي‌شد، ضمن اينکه طبق قوانين حقوق بين‌المللي عمومي و خصوصي، پناهندگي و قانون آن تنها شامل افراد – بطور آزاد – و نه در قالب گروه و دسته مي‌شود. اين صورت وضعيت روشن در خصوص عدم پناهنده بودن منافقين از سويي و فشار افکار عمومي عراق از سويي ديگر ، طي سال‌هاي اخير سران منافقين را دچار سردرگمي کرده است، به گونه‌اي که اگر چه وزنه تبليغاتي پر و پيماني براي تبليغات در برخي رساني‌هاي پولي جهان براي خود درست کرده‌اند اما مشخص است که با شيوه تبليغاتي اثبات يک فرضيه باطل(پناهنده بودنشان) نمي‌توانند با تثبيت اين ديدگاه، داده‌هاي مشخص حقوق بين‌الملل خصوصي و عمومي را به بازي بگيرند. از اين رو در تقابل با اين داده‌هاي متقن، به همان شيوه مشهور هميشگي، يعني مظلوم نمايي و بازتوليد مجدد پروسه‌اي طولاني مدت از تبليغات – با چاشني بيشتري از بزر‌گنمايي – رو آورده‌اند.
2 – افزايش هزينه اخراج براي دولت عراق؛ يکي از تئوري‌هاي جاري و هميشگي منافقين در عراق – از زمان سرنگون شدن صدام – تلاش براي بالا بردن هزينه اخراج‌شان براي دولت عراق است. بخش زيادي از اين تئوري از طريق هزينه‌هاي گزاف و خريد فضا در شبکه‌‌‌هاي ماهواره‌اي و دفاع از ساختار منافقين و پادگان اشرف از طريق کارشناساني اجاره‌‌اي و نوشتن مطلب در بعضی روزنامه‌هاي آمريکايي و اروپايي است که اين موارد نيز با صرف هزينه‌هاي گزاف از سوي منابع مالي منافقين صورت مي‌گيرد. يکي ديگر از تلاش‌هاي منافقين براي اين افزايش هزينه براي دولت عراق، از طريق خريد مهره‌هاي عرب و چهره‌هاي سياسي اروپايي آمريکايي است که يا به واسطه برقراري مناسبات سنگين مالي و يا به واسطه دشمني ذاتي با نظام جمهوري اسلامي و مردم ايران، در زمره حاميان منافقين قرار مي‌گيرند. بخش ديگري از اين هزينه افزايي نيز، همانند اقدام اخير، تلاش براي ايجاد درگيري است تا بلافاصله و با ارسال تصاوير و اخبار اين درگيري به اروپا و آمريکا، اقدام به ايجاد هزينه براي دولت عراق نمايند.
3 – خلاصي از شر نيروهاي ناراضي؛ از زماني که خانواده‌هاي اسيران اشرف به پشت درهاي اشرف رسيدند، هزينه‌هاي نگاه داشتن نيروها در اشرف به شدت بالا رفته است. بعد از فرار آقای عینکیان که يکي از اعضاي ناراضي اين فرقه بود، مسئولین فرقه دیوانه وار با اره و تبر به جان ساقه و شاخه درختان افتادند و هرس کردن درختان در اشرف را دردستور کار قرار دادند تا مبادا کسی در لابلای اين درخت‌‌ها مخفي شود و به شيوه اين عضو فراري از فرقه از پادگان اشرف فرار کند. در همين مدت يکي ديگر از افراد ناراضي در پست نگهباني و با استفاده از خواب هم پستي‌اش فرار کرد و از آن به بعد پست‌هاي دو نفره را به چهار نفره تبدیل نمود تا اگر یکی از آنها خوابش برد، بقیه بیدار باشند. مسلماً با توجه به نيروي انگيزاننده قوي خانواده‌ها در پشت درهاي اشرف، هستند افرادي در اين سازمان تروريستي که آشکارا درخواست خروج داده باشند، بنابراين با به ميدان فرستادن اين افراد، فرقه منافقين هم از شر تعدادي از نيروهاي ناراضي رهايي پيدا کرد و هم پروژه کشته سازي مجددي کليد خورد. با نگاهي به ليست کشته شدگاني که در اين ماجرا به هلاکت رسيدند مشاهده مي‌کنيم که نام هيچ کدام از سران پادگان منافقين وجود ندارد، نه در درگيري اخير و نه در درگيري‌‌هاي گذشته اثري از هيچ کدام از نيروهاي شوراي رهبري و پيرمردان مورد تأييد سرکرده منافقين وجود ندارد. همين مسئله کافي است که بتوان بر روي اين پيش فرض تأکيد نمود که سرکردگان منافقين حساب ويژه‌اي براي کشته سازي در ماجراهايي از اين دست باز کرده‌اند.
