کردستان عراق طی هفته های گذشته همه پرسی را در جهت کسب استقلال برگزار کرد که از منظر داخلی، منطقه ای و بین المللی حائز اهمیت بود. این انتخابات برخلاف میل حکومت مرکزی عراق و دولت های منطقه ای و رضایت جامعه بین المللی برگزار گردید. بر اساس گزارش کمیسیون انتخاباتی اقلیم کردستان، بیش از۹۲ درصد از شرکت کنندگان به این همه پرسی رای مثبت دادند. صرفنظر از نتیجه انتخابات، به نظر می رسد که رهبران اقلیم کردستان دچار یک محاسبه استراتژیک و راهبردی شدند. به عبارتی آن ها بر این تصور بودند که با توجه به شرایط آشوب زده عراق و ناامنی گسترده در کشور و ناتوانی دولت در کنترل نظم داخلی، فضایی فراهم شده است که اقلیم کردستان می تواند از آن جهت تحقق آرمان قدیمی خود یعنی تشکیل یک دولت مستقل استفاده کند و کشوری بر اساس یک دولت-ملت کردی تاسیس نماید.
اقدام به برگزاری انتخابات چند پیامد فروملی و فراملی برای رهبران اقلیم کردستان در پی داشت. نخست این که دولت مرکزی عراق ضمن رد نتیجه انتخابات، اعلام کرد که در صورت نیاز از هر ابزار ممکن جهت حفظ وحدت کشور استفاده خواهد کرد. لشکر کشی نیروهای مردمی حشد الشعبی در روزهای گذشته به منطقه کرکوک و در اختیار گرفتن کنترل این شهر حاکی از جدی بودن تهدیدات دولت مرکزی است. دوم، همسایگان قدرتمند عراق یعنی ترکیه و ایران که دارای اقوام کرد هستند بشدت با استقلال اقلیم مخالفت کرده و هشدار دادند که اقدام کردها می تواند عواقب بسیار ناگواری برای آنها بدنبال داشته باشد. در عرصه بین المللی نیز کردها بازخوردهای مثبتی دریافت نکردند و حتی شورای امنیت این اقدام کردها را محکوم کرده و آن را برخلاف امنیت ملی عراق برشمرد.
بطور کلی می بایست بیان داشت که انتخابات استقلال کردستان در مقطع حساس کنونی اقدامی نادرست و عجولانه بود. به این دلیل که دولت مرکزی عراق سال هاست که مشغول مبارزه با تروریست ها و جریان تکفیری داعش است و نیاز به همدلی و همراهی همه اقوام و فرقه های کشور دارد. به عبارتی، در شرایط کنونی مبارزه با داعش باید اولویت همه شهروندان عراق باشد. چرا که در صورت تشدد و انفکاک داخلی، مجددا شرایطی برای تروریست ها فراهم خواهد شد تا مواضع خود را تقویت کرده و کشور عراق را بسوی ویرانی بیشتر سوق دهند. شاید بهتر باشد رهبران کرد عراق نخست بر مبارزه با تروریست ها و شکست نهایی آنها تمرکز کرده و سپس منویات خود را، در چارچوب تفاهم و درک دوجانبه، برای دولت مرکزی عراق مطرح نمایند. خردمندی و تصمیمات عقلانی می تواند تامین کننده منافع همه اقوام و گروه ها در عراق باشد.
