نفس های آخر منافقین!

بعد از اظهارات محموداحمدی نژاد –رییس جمهور محبوب کشورمان – درمورد ضرورت برداشتن قدم های بیشتر از جانب آمریکا برای نزدیکی بیشتر دو کشور به یکدیگر ، چند روز قبل سخنگوی وزارت امور خارجه ی کشورمان در نشستی با خبرنگاران در پاسخ به این سوال که" آیا در گفتگوی میان ایران و امریکا درمورد منافقین نیز صحبت می شود" ، بدون اشاره ی مستقیم به منافقین از گفت وگوی میان مقامات دو کشور در مورد مسائل تروریسم و فعالیت گروه های تروریستی در این مذاکرات خبر داد .

بدون شک یکی از قدم هایی که آمریکایی ها می توانند در جلب نزدیکی واعتماد ملت بزرگ ایران بردارند ، دست برداشتن از حمایت گروهکی می باشد که اسم و آوازه ای عالمگیر در امور تروریستی دارد . آمریکا که همواره از این گروه به عنوان عامل فشار در مقابل ایران استفاده کرده است خوب می داند که برای نشان دادن حسن نیت و فرو ریختن چند ردیف از دیوارهای قطور بی اعتمادی مردم ایران، دیر یا زود مجبور است دست از حمایت این گروه تروریستی بردارد و خودرا برای تعامل بیشتر با ایران آماده کند . بی شک آنها از دغدغه ها ی ملت ایران و عراق درمورد این فرقه ی جنایت کار، آگاه هستند و می دانند مردم دو کشور خاطرات تلخی از دوران نفاق رجوی و همراهانش در ایران و عراق دارند . البته در این بین، برای آمریکایی ها و دستگاه دیپلماسی آنها نیز مهم است که در کنار شرایط به وجود آمده و عکس العمل منطقی دولت ایران در برابر آنها ، کار را به جایی نکشانند که دیوارهای موجود ضخیم تر شود . با توجه به اینکه دولت مردان آمریکایی سالهای سال به دنبال فرصتی از این دست بوده اند ، گفتگو میان ایران و آمریکا برای حل و فصل مسائل عراق به خوبی می تواند بهانه ی لازم رابرای آنها فراهم سازد تا راه را برای چانه زنی های فی مابین بگشایند و البته دراین بین مردان کاخ سفید خوب می دانند که در حال حاضر توپ در زمین آنهاست و باد نیز برخلاف جهت مورد دلخواه آنها در جریان می باشد . از این رو باید به این نکته وقوف کامل داشته باشندوبدانند آنها هستند که خواهان عادی سازی روابط میان دو کشور هستند و نیاز خود به ایران را با استقبال از اظهارات احمدی نژاد بیان داشته اند . بنابراین یکی از همان گام ها می تواند تعیین تکلیف گروهک جنایت کار باند رجوی باشد . با همه ی این اوصاف حتی اگر در نشست اخیر نیز سرنوشت گروه فوق به سرانجام نرسد باز هم آمریکا به خودی خود درهای چانه زنی را به همان دلیل،یعنی انتظار طولانی برای روبه رو شدن با ایران نخواهد بست . از این منظر، دلهره و اضطراب گروه رجوی از هم اکنون قابل درک و مشاهده می باشد . اینکه آنها با همه ی خوش رقصی هایشان اینچنین وجه المصالحه قرار گیرند اصلا برایشان خوشایند نبوده و نیست . از این رو می توان معنی تشدید تحرکات فرقه ای و تفرقه افکنانه ی آنها را از هم اکنون به خوبی درک نمود زیرا برای آنها که در این بین، کاری از پیش نمی برند بسیار مهم است که هزینه ی این امر را حکومت های ایران و آمریکا افزایش دهند .

از منظر دیگر آنچه برای همگان مشخص و مبرهن است این است که در رابطه با گفتگوهای ایران و آمریکا در مورد عراق به هیچ عنوان بحث استمالت و مسائل مادی و امثالهم در میان نمی باشد و این بار منافقان خلق مجبورند با تعیین تکلیفشان به دنبال بهانه ی جدید تری باشند . بهانه هایی از این دست که مقاومت ایران قربانی قدرت و داد و ستدهای دولت ایران و آمریکا شده است . البته نزدیکی بیشتر میان ایران و آمریکا بیش از آنکه به تعامل امیدوار کننده میان ایران و آمریکا بیانجامد باعث افزایش ضربان قلب فرقه ی رجوی خواهد شد تا آنجا که مانند زمان های دیگر مجبور به موج سازی های کاذب خواهند شد که نتیجه ای جز فرو رفتن بیشتر در مرداب خود ساخته برایشان نخواهدداشت.

آمریکایی ها خوب می دانند که قرار دادن فرقه ی رجوی در ترازویی که در کفه ی دیگر آن ملت 70 میلیونی ایران قرار دارد علاوه برآنکه باعث خنده ی نادان ترین تحلیل گران سیاسی نیز خواهد شد باعث بی آبرویی و بی اعتباری سیاست خارجی این کشور نیز خواهد شد . از این رو است که آنها برای اینکه ازنسبت سیاست دفع الوقت مبرا شوند مجبورند دیر یا زود تکلیف فرقه ی رجوی را مشخص نمایند ، امری که با توجه به شواهد و قراین زیاد برای سران فرقه ی اشرف خوشایند نخواهد بود .