تشکیل دفتر هماهنگی بنی صدر
مرکزیت جناح آمریکایی که در آن شرایط حساس و سرنوشت ساز جامعه طوفان زده ایران ( بهار 1360 ) متشکل از لیبرال هایی چون بنی صدر ، رهبران جبهه ملیون و نهضت به اصطلاح آزادی ، منافقین ، دمکرات ها ( جناح غربی به رهبری قاسملو ) چریک های اقلیت و پیکار و .... همگی در زیر لوای دفتر هماهنگی رئیس جمهور با مردم !؟ به توطئه متحداً شکل می دادند .
در حقیقت باشد گفت که بنی صدر این دفتر را برای جمع آوری تمامی گروهک های ضد انقلابی به رهبری خود تشکیل بدهد تا بتواند جمهوری اسلامی ایران را ساقط گرداند ، بی دلیل نبود که تمامی نمایندگان گروهک ها با این دفتر روابط بسیار نزدیک و نیمه آشکار داشتند ، به طوری که دائماً در رفت و آمد بودند .
بر این اساس بود که بنی صدر بارها و بارها در مصاحبه های خارجی و داخلی ، خود را رهبر اپوزسیون ( ضد انقلاب ) معرفی می کرد ، این بیان بدون شک باید زمینه هایی داشته باشد ، زمینه این ادعا در همان دفتر هماهنگی توطئه های رئیس جمهوری تأمین شده بود ، در حقیقت نام مردم بر این دفتر صرفاً برای منحرف ساختن اذهان عمومی مردم ، پسوند آن گشته بود .
از یک سو گروهک ها در کردستان و اقصی نقاط ایران با اسلحه های گرم و سرد به جان مردم بی گناه افتاده بودند و به قتل عام بیرویه مردم و نیروهای مجتمع در نهادها علناً و عملاً در برابر قانون اساسی قد علم کرده بودند ، اما از سوی دگر زیرکانه برنامه های مشترک خود را طراحی می نمودند .
و همان طور که قبلاً توضیح داده شد سعی می کردند که بخشی از فعالیت های خود را زیر چتر بنی صدر قانونی جلوه دهند ، البته لازم به تذکر است که جناح آمریکایی نه به شکل واحد بلکه متشکل از یک طیف وسیع از مادون چپ تا ماوراء راست است که هر کدام به تناسب ضرورت از پیش تعیین شده شعائر متفاوتی را می دهند .
اما ماورای این شعائر با یکدیگر به طور محرمانه و سری رابطه و هماهنگی کامل دارند و هیچگاه آن را ابراز نمی دارند ، مگر آن که شرایط حساس و سرنوشت ساز باشد ، آنگاه علناً و عملاً اعتراف به همکاری و اتحاد به یکدیگر می کنند و تازه از هواداران می خواهند در آن شرایط مواضع گذشته را فراموش کنند و اصلاً مسئله دار نشوند و توجیه شان این است که شرایط حساس است ، اما در واقع باید گفت که اربابان شرایط را برای همکاری و اتحاد گروهک ها مناسب دیده اند به دو نمونه از این همکاری ها و هماهنگی ها توجه بفرمایید :
الف : سازمان پیکار
سازمان پیکار با اتخاذ مواضع ضد لیبرالی و ضد آمریکایی تلاش وافری در جهت مستقل جلوه دادن خود می نمود ، باید دانست که فعالیت های این سازمان آن قدر سری بود و همچنین مواضع متخذه اش آن قدر موذیانه بود که بسیاری از دست اندر کاران و ناظران سیاسی را به اشتباه انداخته بود ....
به طوری که قریب به اکثریت تصور می کردند که این گروه وابسته به روس است و از آنجا دستور می گیرد و بعضاً تصور می کردند که به طور مستقل حرکت می کند ، چرا که در آن شرایط حساس ضمن اتخاذ خصمانه بر علیه نظام نو پای جمهوری اسلامی ایران همواره منافقین را به باد انتقاد می گرفتند که :
" این حرکات اتفاقی نیست ، این حرکات ( نزدیکی به قاسملو ) ریشه در گرایشات لیبرالی مجاهدین دارد ." پیکار ش 105 ، 21/2/60
" از نظر کمونیست ها کنار رفتن هیئت حاکمه کنونی و برقراری یک جمهوری بورژوایی دم بریده تحت رهبری ائتلاف مجاهدین _ لیبرال ها به هیچ وجه یک پیروزی محسوب نمی شود ، پیروزی مورد نظر پرولتاریا با دو مفهوم متضاد است ، اولی به معنای پیروزی قطعی انقلاب و دومی به معنی شکست انقلاب است ."
پیکار ش 120 ، 7/7/61
اما علیرغم تظاهر به مخالفت با جناح آمریکایی ، آنگاه که برخوردهای جناح نه شرقی و نه غربی فوق الذکر به اوج حساسیت خود رسید ، به خیال باطل جناح غربی امید و امکان براندازی نظام ضد امپریالیستی جمهوری اسلامی به حداکثر خود رسید ، به یکباره چهره عیان کردند و با چرخش 180 درجه ای مواضعی کاملاً در جهت لیبرال ها و منافقین و دمکرات ها اتخاذ کردند ، از جمله نوشتند :
" در این روز ( 30 خرداد ) توده وسیعی از مردم مبارز میهن مان در تهران به دعوت غیر رسمی سازمان مجاهدین خلق به خیابان ها ریخته ."
پیکار ش 112 ، 8/4/60
" ارزیابی از روند عینی انقلاب و موقعیت جامعه وظیفه اساسی سیاسی پرولتاریا و روح تمام فعالیت های متشکل طبقاتی اش بایستی بر تداوم انقلاب نیمه تمام دمکراتیک ضد امپریالیستی حاضر و بسط و دامنه آن و تأمین پیروزی قطعی انقلاب بر ضد انقلاب باشد .
به این اعتبار وظیفه سیاسی مرکزی نیروهای کمونیست ، تدارک نیروهای پرولتاریا و متشکل ساختن آن برای خیزش های قریب الوقوع جنبش و مبارزات حاد و انقلابی در اشکال عالی مبارزه مسلحانه آن می باشد ."
پیکار ش 115 ، 2/6/60
ب : چریک های اقلیت
چریک های اقلیت نیز با اتخاذ مواضع به اصطلاح ضد لیبرالی به منافقین خرده می گرفت که چرا با لیبرال ها متحد شده اند ؟ ... در این رابطه بسیار گفتند و نوشتند ، اما علیرغم این موضع گیری ها به طور غیر مستقیم به هواداران خود رهنمود می دادند که در تظاهرات و بلبشوهای سیاسی منافقین و لیبرال ها شرکت کنند و شعار درود بر بنی صدر و مرگ بر حزب جمهوری اسلامی و ... بدهند .
جالب توجه است که این زیگزاگ ها و پشتک وارو زدن ها اقلیت بر خودشان آشکار گشته و صادقانه !؟ بدان اینچنین اعتراف کرده اند :
" البته این توضیحات به هیچ وجه توجه زیگزاگ زدن ها و عقب ماندگی مان نیست ، در این رابطه معتقدیم مادام که به سیاست و برنامه معینی دست پیدا نکرده ایم ، لغزش ها و زیگزاگ هایمان امری ناگزیر است و به خودی خود برخی ابهامات و نا روشنی هایی که وجود دارد خود را در حرکات و موضع گیری هایمان منعکس می سازد ." کار ، ش 113 ، 20/3/60
یکی از این زیگزاگ زدن ها دستور همکاری و مطیع بودن هواداران سازمان چریک های به اصطلاح فدایی اقلیت از مرکزیت سازمان منافقین است که اینچنین بی شرمانه می نویسند :
" باید در مبارزات توده های مردم به ویژه مبارزات خیابانی فعالانه شرکت کنند ، رفقای هوادار باید در حالی که لبه تیز حملات شان متوجه حزب جمهوری است به طرح شعارهایی علیه اختناق و سرکوب و به دفاع از آزادی های سیاسی توده های مردم بپردازند ." کار ، ش 114 ، 27/3/60
مواضع زیگزاگی فوق آنچنان آشکار است که همگی منجمله خودشان بدان معترف شده اند ، اما این مواضع هرگز به شکل دفعی متخذ نشدند ، بلکه چندین سال متمادی متحداً همکاری می نمودند و در ابعاد گوناگون فعالیت خود را هماهنگ می ساختند و هر گروهی بخشی از توطئه طراحی شده سیا را به عهده گرفته بودند .
همکاری این گروهک های امپریالیستی را در جریان های گنبد ، سنندج و کردستان و... همگی شاهد آن بوده ایم . در آن شرایط حساس نیز همکاری بسیار نزدیکی با هم داشتند ، اصولاً باید گفت یگانه بوده اند .
لذا در آن شرایط حساس نیز علیرغم عنوان کردن بعضی از به اصطلاح گله ها ، همگی زیر چتر لیبرال معروف بنی صدر خود فروخته گرد آمده بودند ، این جناح سعی می کردند که از مقام به اصطلاح قانونی بنی صدر ( که در آن زمان ریاست جمهوری را غصب کرده بود ) همراه با وی برای سرکوب کل قانون اساسی اسلام و جمهوری اسلامی ایران سوء استفاده کنند .
اما به دنبال رهنمودهای امام امت ، مردم به معیار و میزان تشخیص مسلح شدند و جناح غربی و شرقی نیز خلع سلاح گشت و حربه را چون کند دیدند ، عملاً در مقابل امام و قانون به بهانه های مختلف صف آرایی نمودند و توطئه جدیدی را مشترکاً پی ریختند و با یک حرکت زیگزاگی مواضعی را اتخاذ کردند که 180 درجه با موضع قبلی آنها متفاوت بود .
جناح غربی علیرغم مواضع زیگزاگی هرگز به روی خود نمی آورد ، بی شرمانه چنان پررو بودند که حتی قیافه های حق به جانبی هم می گرفتند ، همین نفاق ظاهر و باطن سبب گشته بود که بخشی از مردم با دیدن آن چهره های ساختگی باز شک و تردید عجیبی دچار گردند و از خود بپرسند آیا واقعاً شهید مظلوم و شهید رجایی و حجة الاسلام خامنه ای و رفسنجانی و ... در خط امام و مورد تأیید آن حضرتند یا بنی صدر ؟
باید اعتراف کرد که بخشی از مردم که قادر به کشف چهره های دروغین از راستین نبودند در بحث ها و صحبت های گوشه و کنار به گمان این که بنی صدر خائن پیرو و مطیع امام امت و مورد تأیید آن حضرت است از وی دفاع می کردند .
