بنام خدا
جواد حسن زاده محصل
رهبران مجاهدین صحبت از آزادی و دموکراسی می کنند ، این چه آزادی و چه دموکراسی است که اعضاء از کوچکترین امکانات از جمله تماس های تلفنی محرومند .
بالاخره هر جریانی ، هر چند هم که بد باشد با پدر ، مادر ، فرزند ، همسر ، در چارچوب مسائل عاطفی یک سلام و حال و احوال هر چند سال یک بار می گذارند افراد با خانواده هایشان داشته باشند ، ولی مجاهدین حتی از این هم محرومند .
این چه دموکراسی است که کوچکترین انتقادی مجوز زندانی شدن افراد خواهد شد ، این چه جور دموکراسی است که اگر درهای زندان هایشان و درهای زندان های تشکیلاتی شان که با حصارهای تشکیلاتی ایجاد کرده اند ، باز بشود چه بسا که خیلی ها از آنها برگردند و بیایند داخل کشور و یا حتی بروند به کشورهای اروپایی پناهنده بشوند .
تک تک این شعارها را اگر نگاه بکنیم ،برعکس آن را می بینیم. صحبت از امام حسین(ع) می کنند ، ، ما می دانیم که اباعبدالله(ع) در جریان کربلا تا آخرین لحظات می گفت که هر کس که نمی خواهد برود ، هر کس نمی خواهد بجنگد و نمی خواهد بماند برود .
ولی این شعار کجا در درون سازمان صادق است ؟ به چه کسی گفتند که هر کس نمی خواهد برود.
برادرم هفت ، هشت سال پیش یک مورد با بنده تماس گرفت و گفت بلند شو و بیا ، یک سلام و حال و احوال با پدر و مادرش نکرد، در صورتی که فرزند بزرگ خانواده بوده ، پدر و مادرش تشنه دیدارش هستند ، تشنه شنیدن صدایش هستند ، و حالا هم که تماس گرفته مادر پیرم را تهدید می کند ، واقعاً عضوی با چنین سابقه چرا باید از یک تماس محروم باشد.
این هم یکی دیگر از شعارهای واهی که اینها عنوان می کنند و عملاً می بینید که این شعارها تو خالی و پوچ هستند .
مطلب دیگر که باید عنوان بشود ، وحشت اینها از انعکاس واقعیت های اجتماعی است. اگر واقعاً شعارهایتان حق است ، اگر واقعاً به آن چیزهایی که می گویید پایبند هستید ، مگر قرآن نمی گوید : و بشر عبادی الذین یستمعون القول و یتبعون احسنه ، بشارت بده به تمام کسانی که می شنوند و بررسی می کنند و بهترین را انتخاب می کنند .پس چرا اجازه این کار را نمی دهید؟
شما هم بگذارید بیایند و ببینند وضعیت اجتماعی را ، پایگاه اجتماعی خودتان را بررسی کنید ، ببینید چقدر پایگاه دارید ، بعد شعار خلق را بدهید ، ببینید پیام تان چقدر در این مردم اثر دارد و پیغام مردم چقدر در شما اثر دارد .
یک حصاری بین خودتان و مردم کشیدید و خودتان را از مردم کشیدید کنار ، همه اش شعار های خلق و مردم ، کدام مردم ؟ همان مردمی که به هر بهانه ای ، تحت عنوان جاسوس و تحت عنوان کسی که ما را لو داده و باید ترورش کنید، آنها را از بین می برید.
صحبتی که باید عنوان بشود با مسئولین و رهبران گروه است ، شما که دم از خلق می زنید ، شمایی که خلق را عنوان می کنید ، بگذارید واقعیت های جامعه را هواداران تان از بیرون تشکیلات تان ببینند ، اجازه بدهید تا واقعیت های جامعه را ببینند .
من واقعاً خدا را شکر می کنم که نرفتم آنجا ، چون اولین پیامد پیوستن به گروه متلاشی شدن زندگی است ، خب ، این چه مسئله ای است ، کجای دنیا گفته اند که شما می خواهید بروید بر علیه یک جریانی مبارزه کنید ، باید اول زنت را طلاق بدهی ؟
حرفهای من را به گوش هواداران تان برسانید ، بچه هایی که آنجا هستند ، بچه های یتیم ، آن مسائلی که به قول معروف در اروپا و در غرب برای تک تک هواداران تان به وجود آمده وضعیت نکبت باری که دامن تک تک افراد را گرفته است.
واقعاً اگر شما مدعی هستید که اینها سینه چاک شما هستند ، راه را باز کنید ، بگذارید واقعیت های اجتماعی را ببینند ، همین چیزی که هست ، همین ها را ببینند .
آن موقع ببینید که چقدر برایتان می ماند ، آن وقت می توانید ادعا بکنید که ما با خلق هستیم ، ما طرفدار خلق هستیم ، نه این که الآن حصار کشیدید ، همه جا را ممنوع کردید فقط یک صدا و سیمای خودتان و یک نشریه و چهار تا کتاب از خودتان وجود دارد و از همه جای دنیا اینها را بریدید .
در واقع ارتباط آنها را با تمام دنیا به ویژه کشور خودشان قطع کردید ، و یکسری چیزهای از پیش تعیین شده و دیکته شده به آنها می دهید و آنها هم بر اساس همان مثل ماشین کوکی عمل می کنند .
بگذارید خودشان تصمیم بگیرند ، بگذارید خودشان ببینند و بر اساس دیده هایشان تصمیم بگیرند .
به تک تک بچه هایی که آنجا هستند می گویم شما خودتان واقعاً ببایید بررسی کنید ، آقا یکی اگر تصمیم بگیرد که از آنجا بیاید بیرون چه برخوردی با او می شود ، غیر از این است که این کار برایش پیام مرگ دارد.
من که الان اینجا هستم ، اگر بخواهم بیایم آنجا ، اولین چیز، زندگی ام متلاشی می شود ،به برادرم عنوان کردم که مگر زن و بچه بنده خلق نیستند ، من چرا باید این خلق و آن بچه طفل معصوم چه گناهی دارد که من باید قربانی اش بکنم ، قربانی چی ؟ برای کی ؟ در چه راهی ؟
تمام کسانی که می خواهند مسائل را بررسی کنند به آن نگاه کنند ، ببینند واقعاً چقدر به این مسائل توجه می شود ،به خانواده ، عاطفه و ... چقدر به این مسائل بها داده می شود .
