به عقيده جرميا گولکا، وکيل سابق وزارت دادگستري آمريکا،منافقين فرقه‌اي است که هم‌پيمان‌شدن با آن اشتباه بوده و همکاري آمريکا با آنان منجر به از بين‌رفتن اعتبار اين کشور در بين ايرانيان مي‌شود، چرا که اين همکاري‌ها چهره حاميان آمريکايي منافقين را مانند انسان‌هاي فريب‌خورده نشان مي‌دهد.
وي که يکي از نويسندگان گزارش 105 صفحه‌‌اي موسسه رند درباره منافقين مي‌باشد، از جمله افرادي است که با مطالعه دقيق ويژگي‌هاي اين سازمان در عراق و آمريکا، به ماهيت فرقه‌گونه منافقين اذعان دارد.
او طي مقاله‌اي که در يک مجله آمريکايي (Prospect) انتشار يافت، درباره منافقين اينگونه مي‌نويسد:
«پس از شکست سياسي سازمان مجاهدين خلق از آيت‌الله خميني در اوايل انقلاب سال 57 ايران، اين سازمان دو دهة بعدي را صرف حملات تروريستي به حکومت ايران نمود و همچنين به دفعات، افراد عادي را مورد هدف قرار داد. مجاهدين خلق در زمان جنگ عراق با ايران به حمايت از صدام پرداختند به‌طوري‌که در سال 1364 با انتقال به کمپي در عراق، به جنگ عليه ايران پرداختند. چنين اقداماتي اين سازمان را در ميان ايرانيان بي‌اعتبار کرد. پس از شکست عراق در جنگ با ايران، رهبران سازمان که خود را در صحرايي در عراق محصور مي‌ديدند، گروه خود را به فرقه‌اي تبديل کردند که اقداماتي از قبيل طلاق اجباري، ممانعت از خواب، تحقير افراد گروه و... را در دستور کار خود قرار داد.»
وي در بخش ديگري از اين مقاله بيان مي‌کند:
«در حال حاضر اين سازمان تلاش مي‌کند جامعه جهاني را متقاعد کند که مجاهدين خلق بزرگترين گروه مخالف حکومت ايران و پايبند به ارزش‌هاي دموکراتيک است و براي رسيدن به اين هدف دائما در حال سياه‌نمايي از تاسيسات هسته‌اي ايران مي‌باشد و مدعي است که ايران برنامه توليد تسليحات هسته‌اي را پيگيري مي‌کند.» و در ادامه بيان مي‌کند: «سازمان مجاهدين خلق، چه در صلح و چه در زمان جنگ هم‌پيمان بدي است.»
گولکا همچنين معتقد است با وجود حذف نام منافقين از ليست سياه آمريکا، وزارت خارجه اين کشور بايد صريحاً اعلام نمايد که از آن‌ها حمايت نمي‌کند. مهمتر از اين، دولت آمريکا نبايد بيش از اين درگير مسائل منافقين گردد. کنگره بايد اين گروه را ناديده بگيرد و به آن بي‌توجهي کند. کاخ سفيد بايد سياست حمايت‌نکردن و به‌کارنگرفتن و همکاري‌نکردن با منافقين را
در پيش بگيرد.
