شهید هادی شهرابی فراهانی
شغل: پاسدار کمیته انقلاب اسلامی
سن: 18 سال
وضعیت تأهل: مجرد
محل شهادت: خیابان پیروزی
تاریخ شهادت: 1360/9/14
زندگینامه
در اردیبهشت 1342 در خانواده ای مذهبی در جنوب شهر تهران دیده به جهان گشود و به سبب تقارن تولدش با میلاد مبارک پیشوای دهم شیعیان وی را هادی نام نهادند. در محیط مذهبی خانواده رشد و پرورش یافت و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند. به علت علاقه ای که به امور فنی داشت به ادامه تحصیل در هنرستان تکنیکوم نفیسی پرداخت. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی همگام با سایر اقشار مردم در راهپیمایی ها و تظاهرات فعالانه شرکت جست و در پخش اعلامیه ها و نوارهای سخنرانی حضرت امام فعالیتی چشمگیر داشت. در محل تحصیل با پشتکار زایدالوصفی به سازماندهی دانش آموزان می پرداخت و آنان را در راهپیمایی ها هدایت می کرد.
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در کمیته انقلاب اسلامی به فعالیت پرداخت و با دادستانی انقلاب اسلامی مرکز نیز همکاری نزدیک داشت. به دنبال شروع غائلته کردستان و دسائس گروهک‌های ضد انقلابی در آن منطقه، هنرستان را ترک و به کردستان عزیمت کرد و در آن دیار 4 ماه را در ستیز با ضد انقلاب و خنثی سازی توطئه‌های استکبار جهانی گذراند.
پس از آغاز جنگ تحمیلی چون دیگر سلحشوران اسلام راه جبهه‌های نبرد نور علیه ظلمت را در پیش گرفت و در مقابله با تهاجم وحشیانه ارتش بعثی – صهیونیستی صدام جانبازی نمود. با اتمام مأموریتش به تهران بازگشت و تحصیلات خود را ادامه و آن را با اخذ دیپلم راه و ساختمان با موفقیت به پایان رساند و آماده استخدام در پلیس قضایی، این میراث پر ارزش شهید بهشتی گردید. شمع وجودش برای اسلام می سوخت و به یارانش حرارت و ایمان می بخشید و با نور خود سیاهی ها را می شکافت تا نقبی به سوی مبداء حیات بگشاید.
شهادتنامه
شهید شهرابی که یک بار مورد سوء قصد تروریست‌های منافق قرار گرفته بود می دانست که مزدوران آمریکا قصد جانش را کرده اند، اما او که در مکتب شهادت طلبی پرورش یافته بود و نوشیدن این شهد گوارا را آرزو داشت، حاضر به ترک صحنه و پشت کردن به آرمان‌های والایش نبود. عصر روز چهاردهم آذر 40، دو تن از منافقین تروریست به مغازه پسر خانه شهید شهرابی هجوم می آورند و او را که به دیدار همرزمش آمده بود به اتفاق پسر خاله اش به گلوله می بندند و پس از ارتکاب این جنایت با وحشت و هراس از محل حادثه می گریزند.
پزشکی قانونی در گزارش خود علت شهادت شهید هادی شهرابی را چنین نوشته است:
“در معاینه ظاهری و تشریحی آثار اصابت یک گلوله دیده شد که از پشت گوش چپ وارد و از ناحیه پیشانی خارج شده و در نتیجه موجب متلاشی شدن نسج مغز و مرگ شده است.”
زندگی کوتاه اما پربار شهید شهرابی با قیام امام امت شروع و در راستای حرکت تاریخ ساز امام و انقلاب اسلامی ادامه یافت و سرانجام نیز به دست دشمنان اسلام و امام به شهادت رسید و دار فانی را در پروازی خونبار به سوی جاودانگی در ملکوت اعلی ترک نمود. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
وصیتنامه
بسم رب الشهدا
«و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلوکم و لا تعتدو ان الله لا یحب المعتدین»
“با کسانی که با شما سر جنگ و ستیز دارند در راه خدا جنگ کنید، ولی توجه داشته باشید که از طرف شما به آنها تجاوز نشود، چه خداوند متجاوزین را دوست نمی دارد.»
سلام و درود فراوان به امام زمان، حضرت مهدی (عج) و سلام و درود فراوان به نایب او این خلیل زمان، وارث تمامی نهضت انبیاء و معصومین و عصاره راه هابلیان، رهبر عالیقدر امام خمینی و درود فراوان به تمام شهدا از اولین شهید اسلام گرفته تا آخرین شهید، شهدای غرب و جنوب کشور اسلامی ایران و درود فراوان به امت قهرمان پرور ایران و درود فراوان بر پدر و مادرم که طوری مرا پروراندند که توانستم خدمت بسیار اندک به خدا و اسلام انجام دهم.
پدرم سلام، سلام فرزند روسیاه و نافرمانت به تو ای مقاومت کننده رنج ها، ای پدری که با خون و دل بیشتر از توانت برای بزرگ کردن فرزندانت رن جها کشیدی و همچو شمعی برای فرزندانت سوختی، داغ دیدی و محرومیت ها کشیدی و از تو عاجزانه می خواهم که برایم غمگین مباشی. امیدوارم که مرا ببخشی و بگو خدایا این قربانی را از من بپذیر و شکر خدا را بجا آور تا شاید خداوند شهادتم را قبول کند و مرا جزء شهدای اسلام قرار دهد.
پدر جان، مگر ابراهیم خلیل الله از عزیزترین فرزندش نگذشت و او را به قربانگاه نبرد، پس باید خوشحال بود و به خواست خداوند توجه کرد. پس دیگر چه غمی و چه غصه ای، باید جشن گرفت و شاد بود، سیاه نپوشید و در سر قبرم (اگر جنازه ام آمد) با شیرینی از مردم پذیرایی کنید.
پدر من به شما خیلی افتخار می کنم، می دانم با چه رنج ها و مشقت ها مرا و دیگر فرزندانت را بزرگ کردی و حالا دومین فرزندت است که از کمک کارهایت خواهد بود و نسبت به محسن و فرشته محبتت را فراوان کن و نگذار نبودنم در روحیه آنها تأثیر گذارد، از تو حلالیت می طلبم و به مادرمان محبت کن.
محسن و فرشته می دانم شماها بزرگ خواهید شد و نوشته هایم را خواهید خواند، بدانید شما پاره ای از جان من بودید، شماها را از صمیم قلب دوست داشتم، درد شما دردم بود و خوشی تان باعث آرامشم. از خداوند می خواهم که در همه احوال پشتیبان شما باشد و همیشه امیدوارم شاد و خرم باشید و از پدر و مادر به خوبی مراقبت کنید و آرزو دارم که فهمیده اید من در چه راهی رفتم و چرا اینگونه مردن را انتخاب کردم.
پدر و مادرم و برادرانم باز تکرار می کنم و بدانید که آرزوی من چیست. متأثر بودن را کنار بگذارید و عمر خودتان را برای بزرگ کردن بچه ها به کار برید و بدانید تنها آرزوی من این بوده است. پس اگر خواهان آنید که روحم شاد باشد این کار را انجام دهید و من همیشه سپاسگذار شما خواهم بود و برای همه شما دعای خیر خواهم کرد.
خاله خوبم با تو چه بگویم که سخنم از گفتن باز مانده است، زیرا چه ملالت ها نکشیدی و چه رنج ها ندیدی، امیدوارم خداوند پشت و پناه تو و پسرانت باشد، این را بدان تو را همچون مادرم دوست می داشتم و توصیه هایی که برای مادرم کردم برای تو نیز می کنم و بدانها امیدوارم عمل کنی و از تو حلالیت می طلبم.
خداوندا ! من بنده عاجز تو دست به دعا بر می دارم تا شاید این دعاها با آمین مسلمین برآورده شود:
خداوندا ! فرج امام زمان را هر چه زودتر بر ما نائل بفرما تا هر چه زودتر تمامی مستضعفان از زیر یوغ ستمگران نجات یابند.
خداوندا ! رهبر عالیقدر این موسی زمان عمر او را طولانی و توأم با عزت و کرامت قرار بده.
خداوندا ! اسلام عزیز را بر کفر پیروز بگردان و صدام و مزدورانش را ریشه کن بفرما.
خداوندا ! به پدر و مادرم آن قدر صبر بده تا بتوانند دوری و نبودن مرا متحمل شوند.
خداوندا ! تمامی برادران و خواهران را آن قدر ایمان راسخ عطا فرما که بتوانند سختی ها، دشواری ها و کمبودهای جنگ را تحمل کنند.
در ضمن اگر توانستید مقدار کمی نماز و روزه برایم بگیرید و این جزو وصیتنامه است.
پایان وصیتنامه و از کلیه اقوام و آشنایان طلب آمرزش می طلبم و حلالیت آنها را خواهانم. والسلام "
حقیر شما هادی
امضاء (شهرابی)
مزار شهید: بهشت زهرا، قطعه 24، ردیف 114، شماره 16
