امروزه مبارزه با تروریسم، ارادۀ آهنین میخواهد و به قول معروف «به عمل کار برآید به سخنرانی نیست.» منطقه خاورمیانه به دلیل موقعیت استراتژیک خود همواره جولانگاه گروههای تروریستی بوده که این مهم بیشتر در اثر منفعتطلبیهای قدرتهای بزرگ بوده است. در این راستا پتانسیل و زمینههای همکاری نیز در این منطقه وجود داشته که تروریستها راحتتر بتوانند اقدامات خود را جامه عمل بپوشانند. نمود بارز تحرکات تروریستی در خاورمیانه از سال 1994 با ظهور طالبان در افغانستان و همراهی گروههای تروریستی پاکستان و از سال 2003 و پس از حضور نظامی آمریکا در عراق و پس از آن شکلگیری داعش شاهد بودهایم. در این میان کشورهای حوزه خاورمیانه اتحاد منسجمی برای مقابله با تروریسم نداشتهاند چراکه اغلب تحرکات تروریستی از اختلافات داخلی نشات میگرفته و سپس فرامنطقهای میشد. به همین سبب کشورها اهتمام جدی در مقابله با تروریسم نداشتند و فقط معدود کشورهایی نظیر ایران در این میدان همواره مصمم بوده و هست. به هر حال تروریسم روبهرشد فعالیتش قطع نشده و متاسفانه با حمایت حلقههای عربی بر این مسئله دامن زده شده است. در این میان نقش پررنگ حامیان غربی و آمریکایی نیز مشهود بوده و خسارتهای زیادی به بار آمده است. متاسفانه دامنۀ اتهامات در خاورمیانه آنقدر زیاد بوده که کشورها همدیگر را متهم به کوتاهی در مقابله با تروریسم میکنند. اما در این میان چه نوع اتحادی خاورمیانه را از شر تروریسم رها میکند؟ به نظر میرسد اتحاد کشورهای خاورمیانه تنها راه چاره است و اتحادهای دیگر فرع بر این مسئله هستند.
اخیرا پادشاه عربستان خبر از برگزاری کنفرانس «اسلامیآمریکایی» برای مبارزه با تروریسم داده است. ایشان ابراز داشتهاند که این کنفرانس برای همکاری در زمینه تروریسم و باعث تقویت روابط و امنیت جهانیان خواهد شد. در این خصوص ذکر چند نکته ضروریست:
- دولت عربستان در چندسال اخیر موضع منفعلانهای در خاورمیانه داشته و موضع مشخصی راجع به مقابله با تروریسم نداشته است و دائم در حال اتهامزنی به جمهوری اسلامی ایران بوده است. روابط سطح پایین حداقل اینطور نشان میدهد که قاعده همکاری بین دو کشور ایران و عربستان برای مبارزه با تروریسم اتفاق نیفتاده و به نظر میرسد کشور عربستان همواره کوتاهی کرده است؛
- اینکه پادشاه عربستان این کنفرانس را زمینۀ مناسبی برای مبارزه با تروریسم و باعث تقویت روابط و امنیت جهانیان تلقی کرده بسیار خوب است اما این همکاری چگونه اتفاق میافتد؟ کنفرانسی که حول محور حلقۀ تصمیمسازان عربی و آمریکایی شکل بگیرد نتیجهاش مشخص است؛
- چطور میشود کنفرانسی با پیام مبارزه با تروریسم در منطقه خاورمیانه برگزار شود ولیکن جمهوری اسلامی ایران بهعنوان پرچمدار مبارزه با تروریسم و یکی از قدرتهای منطقۀ خاورمیانه حضور نداشته باشد؛
- به نظر میرسد دولت عربستان بایستی نگاه خود را به مسائل پیرامون تغییر دهد و در سیاست پیش روی خود تجدید نظر کند و دست از سیاست به نعل و میخ کوبیدن بردارد. در این راستا برداشت ما از کنفرانس اسلامیآمریکایی در واقع کنفرانس عربیصهیونیستی است؛
- امید آن میرود که دولت عربستان علاوه بر اصلاح در رفتارهای خود، متحد واقعی خود در مبارزه با تروریسم را کشورهای خاورمیانه بداند و نه سردمداران غرب و آمریکا، چراکه آنان هرگز نمی توانند برای خاورمیانه تصمیم گیرندگان خوبی باشند و در واقع اجازه تصمیم گیری نیز به آنان داده نخواهد شد.
بنابراین مبارزه با تروریسم از جنس عربیآمریکایی سابقۀ خوبی به اذهان متبادر نمیسازد و مبارزه با تروریسم همت عالی میطلبد و بهقول معروف در این راه بایستی یار شاطر بود، نه بار خاطر!