سلسله عملیاتهای تروریستی در افغانستان که یا از سوی طالبان و یا از طرف داعش صورت میگیرد، معادلات سیاسی و امنیتی کابل را پیچیده کرده است.
روز دوشنبه، پنج مهاجم انتحاری به یک واحد نظامی در نزدیکی دانشگاه نظامی مارشال فهیم حمله کردند که در نتیجه آن، یازده نیروی امنیتی افغانستان جان خود را از دست دادند. این حمله پس از ان صورت گرفت که پیش از این در روز شنبه، دو آمبولانس در عملیاتی انتحاری در کابل بیش از 100 نفر را کشتند و کمی پیش از ان، هتل اینترکنتیننتال هدف حمله قرار گرفته بود.
این حملات درست پس از آن رخ داد که واشنگتن، اسلامآباد را متهم به همکاری با تروریستها کرد. اتهامی که البته از سوی پاکستان رد شد اما بهنظر میرسد که کاخسفید میکوشد تا از طریق افزایش عملیاتهای تروریستی در افغانستان، دو کشور را رودرروی هم قرار داده و روابط میان پاکستان و افغانستان را تیرهتر از قبل کند.
نزدیکشدن هند به تلآویو شاید یکی از عواملی باشد که باعث شده تا پاکستان، رقیب سنتی دهلی، به دولتی تبدیل شود که آمریکا میکوشد تا آن را منزوی کند. آمریکا که پیش از این بهعنوان یک متحد در کنار اسلامآباد قرار گرفته بود، پس از آنکه عملیاتهای نظامی و امنیتی خودسرانهای را در خاک این کشور به اجرا گذاشت، با واکنش منفی اسلامآباد روبرو شد. همین امر، کمکم پاکستان را از ائتلاف آمریکایی مبارزه با تروریسم دور کرد و باعث شد تا فشارهای واشنگتن به این کشور افزایش یابد.
این فشارها، با این هدف صورت میگیرد که اسلامآباد در زمینه برخورد با گروههای اسلامی، با ایالات متحده همراهی نشان دهد. این شرط را البته دولت پاکستان نپذیرفته و میکوشد تا با وجود مبارزه با تروریسم، از استقلال و حاکمیت ملی خود دفاع کند.
واشنگتن که به تعبیر حامد کرزای، رئیسجمهور پیشین افغانستان، خود نقش مهمی در پشتپرده نفوذ گروههای تروریستی در افغانستان دارد، حالا از طریق متحدان تروریست خود در کابل، افغانستان را ناامن کرده و میخواهد گناه این ناامنیها را به گردن پاکستان بیندازد تا از این طریق فشار بینالملل به اسلامآباد را افزایش دهد.
آمریکا هیچ توضیحی نمیدهد که چرا با وجود آنکه بهدلیل راهانداختن جنگی علیه افغانها، مسئولیت تامین امنیت این کشور را برعهده دارد، تلاش دارد تا گناه حملات تروریستی را به گردن پاکستان بیندازد؟ چرا واشنگتن توضیح نمیدهد که چه نقشی در افغانستان ایفا میکند و اگر قادر به تامین امنیت افغانها نیست، چرا نیروهای نظامیاش را از افغانستان خارج نمیکند و چه توجیهی برای حفظ پایگاه نظامی در این کشور دارد؟
بیتردید اسلامآباد باید عزمی جدی برای مبارزه با تروریسم داشته باشد، اما این به آن معنا نیست که واشنگتن تعیین میکند که این مبارزه باید به چه شکلی صورت پذیرد. پاکستان با تجربه گذشتهاش بهخوبی دریافته که مبارزه با تروریسم بدون برخورد با ریشههای فرهنگی، اقتصادی و روابط پیچیده تروریستها با سرویسهای امنیتی بیگانه ممکن نیست و بنابراین بهجای اتحاد با واشنگتن در مبارزه با تروریسم، این کشور باید بر ظرفیتهای خود و نیز تجربه سایر کشورهای مبارزهکننده با تروریسم مانند ایران تکیه کند.
دستیابی به همین امر، باعث شده تا پاکستان فاصله خود را با آمریکا حفظ کند و در این شرایط، دولت افغانستان باید بدون سقوط در تله واشنگتن، روابط خود با کشور همسایه را بهگونهای مسالمتآمیز پیش برده و نگذارد که این روابط دستخوش دخالتهای آمریکایی شود که در پشت پرده حملات تروریستی متعدد در کابل ایستاده است.