برای روزهای باقی مانده حضور منافقین در اشرف وعراق هنوز هیچ برنامه ای از طرف سران فرقه اعلام نشده است . توهم این مساله که اردوگاه اشرف حق قانونی منافقین است باعث شده تا سران باند رجوی در اعلام برنامه های این باند برای آینده نزدیک عاجز بمانند و از اعلام عمومی این مساله برای افکار عمومی خودداری کنند . بیشتر تلاش این روزهای منافقین بعد از قبول این شکست که اشرف باید در اختیار عراقی ها قرار گیرد ، صرف این مساله شده که عراقی ها ممکن است آنها را به ایران تحویل دهند یا باعث بروز فاجعه ای انسانی شوند! ضمن اینکه آنها می دانند در مورد مالکیت اردوگاه اشرف دیگر راه به جایی نخواهند برد اما تلاش می کنند تا هزینه های دولت عراق را با تجمعات انسانی محدود در اروپا و آمریکا بالا ببرند و از آنچه که به قول خودشان احتمال بد رفتاری ارتش و دولت عراق با منافقین می دهند جلوگیری کنند . تلاش های سرکردگان باند منافقین برای سرپا نگه داشتن خود بیشتر صرف تحرکات پنهانی شده است تا پس از اتمام پروسه زمان حضور آنها در عراق ، اگر آمریکا مثل ماجرای تحویل اشرف به عراقی ها ، دست آنها را در حنا گذاشت ، آنها برای خود جا و مکانی دست و پا کرده باشند .
به نظر می رسد یکی از اهداف منافقین برای آینده ، کشور اردن باشد . با توجه به اینکه برخی از اعضاء پارلمان اردن از دوستی و قرابت با منافقین دم زده اند دور از ذهن نیست که منافقین از همین حالا برای زمان اخراج از عراق ، کشور اردن رادر نظر داشته باشند و فعالیت های خودرا نیز برای تحقق این مساله آغاز کرده باشند . اما چیزی که در موضع رسمی مقامات اردنی می توان به آن استناد نمود ، واقعیت غیر قابل انکار تروریستی بودن گروهک منافقین در نظر مقامات اردن است ، واقعیتی که اگر چه در نظر عادی از همراهی برخی از سیاستمداران اردن با این گروه تروریستی حکایت دارد اما در هنگام اعلام مواضع رسمی مقامات کشوراردن مسلما بر تروریست بودن منافقین صحه می گذارد . " به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري كويت، "نصار الحباشنة" سخن گوی وزارت امور خارجه اردن در نشستي خبري گفت: موضع كشورش در قبال سازمان مجاهدين خلق [گروهك تروريستي منافقين] تغيير نكرده است ... امان پيش از اين و در چندين مناسبت به مسوولان ايراني گفته است كه اين كشور هيچ ارتباطي با سازمان مجاهدين خلق [گروهك تروريستي منافقين] نداشته است. "
پیشتر نیز بارها این مساله توسط مقامات اردنی به طرق گوناگون اعلام شده است به گونه ای که ناصر جوده سخن گوی دولت اردن در این مورد گفته بود : " دولت اردن اعطای پناهندگی سیاسی به برخی از سران گروهک منافقین راتکذیب می کند . " جوده در این مورد تصریح کرده بود : " انتشار چنین اخباری با تلاش های به كار گرفته شده عبدالله دوم برای برقراری روابط برادرانه بر اساس احترام و تفاهم بین دو كشور دوست، همخوانی ندارد ."
دو ماه قبل نیز روزنامه دولتی " الرای " در مقاله ای به قلم مروان سوداح نوشته بود : " اردن از روابط با سازمان مجاهدین خلق ( منافقین ) و یا رهبران آن حمایت نمی کند زیرا اردن حساسیت وضعیت موجود را درک و مداخله در امور داخلی ایران را رد می کند ... مشارکت تعدادی از اعضاء پارلمان اردن و افراد دیگری در همایش مجاهدین خلق ( منافقین ) در پاریس مشارکت رسمی نبود . "
به نظر می رسد لیستی که سران منافقین در مورد آنها به عنوان حامیان بزرگ و اصلی خود نام می برند کم کم در حال باطل شدن است . سرآمد این لیست دولت آمریکا بود که رفتار سیاسی این دولت تایید کرد که منافقین نمی توانند برروی کمک آنها در مواقع استراتژیک حساب ویژه ای داشته باشند . این لیست باعث شد تا منافقین بدانند نهایت کارایی آنها برای آمریکا چیزی بیش از جاسوسی نیست و آمریکا حاضرنیست هزینه زیادی را بابت آنها بپردازد . درمورد اردن نیز منافقین به خوبی می دانند که اگر نهایتا بتوانند چند نماینده پارلمان رابا خود همراه کنند اما در عمل دولت اردن نیز حاضر نیست منافع کلان ملی خود با دولت و ملت ایران را فدای گروهی تروریستی کند .
