صبح روز چهارشنبه 15 آبان ماه دادستان زابل به همراه راننده همیشگی اش به سمت محل کارش در حرکت بود. دیگر چیزی نمانده بود که مانند هر روز به محل کار برسد و تا ظهر مشغول به کار شود، که در حوالی دادگستری حدود ساعت 8 و ده دقیقه صبح در حالی که راننده و یار چند ساله اش سرعت اتومبیل را کم کرد تا از دوربرگردان دور بزند چند نفر سوار بر اتومبیلی از سمت چپ ماشین را به رگبار می بندند. حدود 8 تا 10 گلوله به راننده که در حال رانندگی بود برخورد می کند و دو گلوله نیز به خود دادستان که هدف ترور بود.
بنیاد هابیلیان(خانواده شهدای ترور کشور) پس از دیدار با خانواده شهیدان نوری و مرعی، به ذکر مختصری از زندگینامه ایشان می پردازد:
شهید موسی نوری قلعه نو در سال 1355 در خانواده ای مذهبی در زاهدان متولد شد. پدرش خواربارفروشی داشت و مادرش خانه دار بود. با اینکه خانواده پر جمعیت بود و 3 پسر و 5 دختر داشت و از نظر اقتصادی نیز در تنگنا بودند، تمام فرزندان ادامه تحصیل دادند.
شهید نوری تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه تحصیل داد و با مدرک حقوق قضایی از دانشگاه شهرشان فارغ التحصیل شد. پس از فارغ التحصیلی مدتی با سازمان بازرسی همکاری کرد و سپس به عنوان کارمند دادگستری مشغول به فعالیت شد. چندی بعد به ایرانشهر منتقل شد و در دادگستری این شهر ادامه اشتغال داد، تا اینکه در آزمون قضاوت قبول و به سمت دادستان هیرمند انتخاب شد. در نهایت ایشان در مهرماه 1391 دادستانی شهرستان زابل را پذیرفت.
خانواده و اطرافیان شهید نوری می گویند:
جدیت و برخورد قاطع از خصوصیات اخلاقی ایشان محسوب می شد. وی به هیچ وجه حاضر به سازش نبود. بارها به ایشان پیشنهاد رشوه های کلان داده شد اما نپذیرفت. حتی در میهمانی هایی که احساس می کرد قرار است از حضورش سو استفاده کنند شرکت نمی کرد. بسیار مقید بود درآمدش حلال باشد، برای همین در کار حساسیت و دلسوزی زیادی به خرج می داد. این ویژگی ها باعث محبوبیتش در میان مردم شده بود به طوریکه در زمان انتقالش از هیرمند به زابل، عده از مردم به ایشان مراجعه کرده و خواستار ماندنش بودند.
شهید نوری در سال 1380 ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر به نام محمدپارسا بود.
خانواده شهید نوری قلعه نو در پیامی که به مناسبت شهادت فرزندشان صادر کرده اند می گویند:
شهادت هنر مردان خداست و شهید نوری همچون مولایش امیرمومنان علی(علیه السلام)، شهید راه عدالت است. اگر او اهل تساهل با ظلم و تجاوز بود، به این مقام والا نمی رسید. دشمنان انقلاب و نظام که ناجوانمردانه فرزند برومند استان ما را ترور کردند بدانند، اگر بخواهند با این کارها به مسیر عدالت طلبی جمهوری اسلامی ایران، عدالت طلبی دستگاه قضایی و عدالت طلبی فرزندان پاک این سرزمین لطمه بزنند موفق نخواهند شد، چرا که خون شهیدانی چون موسی نوری مسیر عدالت طلبی را بیمه کرده است و یقینا قاضیان ما به پاسداری از این خون، در برخورد با خلافکاران و اشرار مصمم تر خواهند شد.
همچنین یکی از دوستان شهید نوری می گوید:
شهید نوری یکی از قضات بسیار مقتدر استان ما بود. ایمانی بسیار قوی داشت. در پرونده هایی که مسئول رسیدگیشان بود نهایت وسواس را نشان می داد تا مبدا بی عدالتی شود. به خاطر دارم مدتی قبل ایشان پرونده ای را بررسی می کرد که متهم آن به خاطر قاچاق چندین کیلو هروئین محکوم به اعدام بود. اطرافیان متهم به شهید پیشنهاد رشوه 150 یا 200 میلیونی را دادند، اما ایشان نپذیرفت و قاطعانه حکم اعدام را صادر کرد.
شهید مهدی مرعی نیز که در ترور شهید نوری در کنار ایشان به شهادت رسید، متولد سال 1358 است. او در خانواده ای پنج نفره در کنار خواهر و برادرش بزرگ شد. پدر و مادرش هر دو پرستار بودند. ایشان چند سال اول زندگی را در سراوان سپری کردند و سپس راهی چابهار شده و چند سالی را در این شهر اقامت می کنند. بعد از آن به زاهدان می روند و ساکن این شهر می شوند. شهید مرعی کار خود را با استخدام در تاکسی رانی آغاز می کند. اما پس از مدتی در بخش نقلیه زندان ها مشغول به کار می شود. او سال 1382 ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر نه ساله و یک دختر پنج ساله است.
ایشان سه سال بود که وارد دادگستری شده و همراه شهید نوری به خدمت می پرداخت. برادر شهید می گوید: مهدی خوش اخلاق و بشاش بود و همچنین بسیار اهل توسل به ائمه اطهار (سلام الله علیها). اهل کینه توزی و انتقام نبود. برادر شهید معتقد است نیک پاکش سبب شد که به این مقام رفیع برسد.
خانواده شهید مرعی نیز به مناسبت شهادت فرزندشان می گویند:
امیدواریم زمانی برسد که تمام بشریت بتوانند در کنار یکدیگر در صلح و آرامش زندگی کنند. اگر تروریست ها خیال می کنند که با این گونه اقدامات به اهداف خود می رسند، بدانند که قدمی برنداشته و هرگز به اهدافشان نخواهند رسید.
