«و ما لکم لاتقاتلون فی سبیل الله .....»
"امروز که این وصیتنامه را می خوانید دیگر من در بین شما نیستم، ولی امیدوارم که اعمال صالح من (اگر داشته باشم) برای شما الگو و شاید که تکرار آنان برای من موجب صواب شود. اول از همه از شما می خواهم که مرا حلال کنید. می دانم که سخت است برایتان که دیگر با هم نباشیم، ولی نگران نباشید این دنیا بسیار کوچکتر و بی ارزش تر از آنست که بخواهد بین ما فاصله بیندازد. انشاءالله که مقصد همگی ما یکی است. چندین سفارش به شماها دارم که همه را در یکی خلاصه می کنم و آن این است: در خط اسلام باشید و بندگان خوبی برای خدا! که براستی تنها راه رسیدن به آسایش واقعی، خود را متصل نمودن به ریسمان الهی است.
آقاجان! انشاءالله عوض خیر زحماتی را که برای من کشیدید خدا بهتان بدهد من که دستم کوتاه است و حتماً حلالم کنید و در یاد مستضعفان و بندگان تهیدست خدا باشید و بیش از پیش به آنها انفاق کنید.
مامان جان! می دانم که عمرت و جوانیت را روی من و بچه ها گذاشتی و حق بر این نبود که من جواب آن همه زحمت را با یک خداحافظی بدهم، ولی صبور باش! و برای دیگر فرزندانت یک فاطمه زهرا (س)! اگر آنان بندگان خوبی برای خدا باشند پیش خدا سرافرازی و شکر کن که پسرت شهید شد و افتخار کن و شاد باش چرا که پسرت دیگر پیش خداست. دیگر نه آمریکاست و نه تهران، خیالت ناراحت نباشد دیگر پسرت در امن ترین جاهاست. حتماً حلالم کن مامان جان!
هرمز جان! در حق من خوبی بسیار کردی ... زیاد اذیتت کردم فقط می توانم بگویم حلالم کن، سعی کن احمد رضایت را آنچنان بسازی که خدا می خواهد. از خدا می خواهم موفقت بدارد، در راه خدا و امام زمان و نائبش امام خمینی.
فرزاد جان! مریم جان! حلالم کنید و مسلمانان خوبی باشید و به سر قبرم بیایید که تنها نباشم. از مال دنیا هر چه دارم به فقرای مسلمان ببخشید، دارائی من مقداری کتاب است و مقداری لباس و در ضمن یک ماشین فولکس گلف و یک تویوتا در آمریکا دارم که قرار شده فرشاد به عنوان وکیل من آنها را بفروشد و پولش را برای شما بفرستد ...."
مزار شهید : بهشت زهرا ، قطعه 24 ، ردیف 87 ، شماره7
شهید روح الله (فریبرز) کرمی
