وقتي «قيام ملي براي سرنگوني رژيم آخوندي در 22 بهمن» با افتضاح شکست تئوري منافقين روبه رو شد بلافاصله تئوري تکراري و نخ نما شده چهارشنبه سوري در دستور کار باند رجوي قرار گرفت تا به زعم رجوي، اين چهارشنبه سوري سقوط محتوم رژيم رقم بخورد و کار نظام يکسره شود.
دو سال قبل زماني که رجوي مثل سال قبل از آن و مثل تمام سال هاي قبل تر از آن طومار رژيم را پيچيده شده فرض مي کرد، سايت هاي منافقين حرف هاي هميشگي در مورد چهارشنبه سوري را تکرار کردند: « به تحریم شعبده انتخاباتی آخوندها برخیزید و در مقدم بهار با شعار مرگ بر استبداد - زنده باد آزادی جشن چهارشنبه سوری را به كارزار ملی علیه استبداد مذهبی تبدیل كنید... مردم وجوانان مبارز و مجاهد این میهن، با تحریم انتخابات قلابی و با تبدیل آئین ملی چهارشنبه سوری به كارزارضدحكومتی, بار دیگر به سراپای حاكمیت غاصب ونامشروع آخوندی, نه می گویند.(1)
سال گذشته سايت هاي منافقين با آرزوي اينکه اين ساز و کار راهي براي نابودي نظام جلوي پاي آنها بگذارد و مردم را به خيابان بکشاند، دوباره و در اوج نااميدي مردم را به شورش دعوت کردند:« پس از پیروزی كارزار هفت ساله مجاهدین و حامیانشان در لغو برچسب تروریستی، فاشیسم مذهبی از پیشروی راهحل سوم و «تغییر دموكراتیك به دست مردم و مقاومت ایران» به شدت میهراسد. شكستهای استراتژیك رژیم در سیاست بلعیدن عراق پس از انتخابات استانهای این كشور و امضای توافقنامه امنیتی و همچنین افشای جهانی تلاش آخوندها براى دستیابى به بمب اتمی، دشمن را در تنگنا قرار داده و پایداری و روشنگری مجاهدین گلوگاههای استراتژیك و راه نفس فاشیسم مذهبی را سدّ كرده است» (2)
اما شکست هاي امسال منافقين براي خيزش و ريزش و خزعبلاتي در همين حوالي،در حالي رقم مي خورد که امسال منافقين شديدا احساس تنهايي مي کنند و اين تنهايي در سه فاز متفاوت رقم مي خورد:
1 – شکست در انتخابات عراق؛
گذشت يک سال از آخرين پيام منافقين براي حضور وحشيانه در چهارشنبه سوري آخر سال در حالي رقم خورد که مدت زمان يک سال زمان زيادي نبود که منافقين باز هم رسوا تر شوند، رسوايي از اين که دعوت آنها براي خيزش و قيام باز هم با شکست مواجه شود. فلسفه بافي و التماس جهت شرکت در چهارشنبه سوري در حالي رقم مي خورد که برچسب تروريستي اوضاع منافقين را بدتر کرد، راه حل تغيير دموکراتيک در حد همان حرف مانده تلاش هاي منافقين و عجز و لابه کردن هاي منافقين براي تجديد تحريم ها هم باشکست مواجه شده و نتيجه انتخابات هم به گونه اي رقم خورده که منافقين نمي خواستند و نامزد مورد نظر منافقين هم چند روز قبل براي بازگشت به قدرت بود که اعلام کرد حاضر به ائتلاف با مالکي است يا به اين عقلانيت رسيده است که مي گويد:«من اختلافات شخصی با ایران و مسئولان آن و همچنین سایر کشورهای همجوار عراق که روابط تاریخی مشترک، ما را به ملت های آنها پیوند می دهد، ندارم»(3)
و يا اينکه «هیچ گاه مخالف روابط خوب عراق با ایران نبوده، بلکه همواره آن را ستوده است، و حتی در زمان نخست وزیری، حضور ایران در کنفرانس کشورهای همسایه عراق در شرم الشیخ را خواستار شد، و همچنین هیاتی اقتصادی به ایران فرستاد؛ و با خلع سلاح مجاهدین، از فعالیت آنها ضد ایران جلوگیری کرده است. » و « با کوتاه کردن دست همه عناصری که به عراق لطمه وارد کردند و تعقیب و محاکمه عادلانه کسانی که علیه ملت این کشور مرتکب جنایت شده اند توسط دستگاه قضایی موافق هستیم. و با بازگشت "بعث" به عنوان یک رفتار مخالفیم. »(4)
2 – پس از پيروزي غرور آفرين مردم در راهپيمايي بي نظير 22 بهمن که به زعم منافقين باز هم تقلب بود، سايت هاي منافقين که هم نوا با سرکرده فراري و فاسد خود تلاش گسترده اي کردند تا خود را با سبزها و طرفداران موسوي گره بزنند و به نوعي خود را با جريانات داخل نظام گره بزنند اما اعلام نظر موسوي بر خلاف نظر منافقين و رجوي و اعلام اين مسئله که هيچ آشوبي نبايد شکل بگيرد باعث کور و بوري مجدد منافقين شد تا جايي که نويسندگان اين سايت که اميدوار بودن براي اولين بار مواضع خشونت بار آنها از طرف يک گروه داخلي هم مورد تاييد قرار گيرد، با شدت زيادي عصبانيت خود را بروز دادند: «در حالیکه جوانان ایران در شور و هیجان قیامی دیگر علیه نظام ولایت، سراز پا نمی شناسند، طرفداران «تسلیم و سازش»، برای ایجاد تغییرات آرام و تدریجی در نظام ولایت، صحبت از طرحی با عنوان «سکوت سبز» برای چهارشنبه سوری امسال کرده و سعی می کنند آنرا بخورد مردم بدهند. این طرح ظاهرا به برگزاری خاموش و بی تحرک جشن امسال برای عصبانی نکردن نیروهای سرکوبگر رژیم فراخوان می دهد. معلوم نیست این «علامه های» پرمدعا، برگزاری چهارشنبه سوری که بزعم خودشان تنها یک جشن و شادمانی است را چگونه میخواهند با سکوت و آرامش برگزار کنند. اصلا جشن و شادمانی چگونه با سکوت برگزار می شود؟ احتمالا آنها جشن چهارشنبه سوری را با مجلس ترحیم و فاتحه خوانی اشتباه گرفته یا چنین وانمود می کنند.براستی چه چیزی اینهمه ترس و تسلیم طلبی در مقابل رژیمی که به گفته خودشان محکوم به زوال و نابودی است را توجیه می کند؟(5)
3 – جماعت اندک سلطنت پرست که هنوز در خواب بازگشت سلطنت روزگار مي گذرانند، امسال ظاهرا قبول کرده اند که برخلاف سال هاي گذشته ديگر کسي رابه قيام و نبرد و غيره دعوت نکنند و در کنج خلوت خود در فرنگ بنشينند و مواجب خود را بگيرند و روزگارشان را بگذرانند. اين دسته البته زودتر از جماعت منافقين متوجه شده اند که نمي توانند کاري از پيش ببرند: « فراخوان های بی محتوی و فاقد برنامه و نداشتن تحلیل مشخص از اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران, نظام ولایت فقیه را به سازماندهی و پیش گیری از انجام این مراسم ها برای مقابله با مردم فرا خوانده. این ایده آلیست های متوهم, تاکتیک و استراتژی یک مبارزه سیاسی و اجتماعی را تا حد و اندازه تخیلات مالیخویائی تنزل داده اند.» (6)
و درست همينجاست که به خوبي مي توان نتيجه گرفت که منافقين از سه جبهه اي که به فراخور و در زمان هاي گوناگون از آن بهره مي بردند نارو خورده اند و براي قيام و خيزش و جنبش و انقلاب و ... کاملا تنها مانده اند و بايد به خزعبلات هميشگي خود ادامه دهند. خزعبلاتي که اين روزها سايت هاي زنجيره اي منافقين را سرشار از تکرار تراژدي خنده داري کرده به نام آرزوي ناکام پيروزي بر رژيم. خزعبلاتي از اين دست: «درجشن ملی چهارشنبه سوری، شعله های سرکش آزادیخواهی را هرچه گسترده تر برافروزید.از محله های مختلف تهران بزرگ تا اصفهان و شیراز، از مشهد و تبریز، تا اهواز و زاهدان، و ازآبهای متلاطم عمان تا سواحل توفانی خزر ، دست در دست هم، به پاخیزید ... اشرف نشان و «کاوه وار»، بتازید و مظاهر بیداد وخودکامگی را با آتش برخاسته از دلهای داغدار درهم بکوبید.... (7)
======
1 - 6/12/86 سايت رسمي منافقين.
2 – همان 6/12/87.
3 – روزنامه الوطن چاپ سوريه.
4 – گفتگو با العالم.
5 – همبستگي ملي.
6 – سايت ديدگاه.
7 – سايت هاي زنجيره اي منافقين اين متن را براي چهارشنبه سوري امسال منتشر کرده اند.
