از قبل هم قابل پیش بینی بود که خبر خبرگزاری جهان – که توسط سایت هابیلیان منتشر شد – تا این حد خشم و غضب هرم قدرت طلبی باند آدم کش رجوی را باعث شود . باند آدم کش رجوی – که حقیقتا نیز برازنده ی این نام می باشد – در روال معمول خود اخبار و گزارشاتی را که مطلوبش نباشد به سه صورت دسته بندی می کند: درفاز اول اخبار و گزارشات رابدون جواب رها می کند و آن را به قول خودشان " شایسته پاسخ گویی " نمی دانند . این اخبار معمولا به گونه ای است که از نظر سلسله جنبان باند رجوی آسیبی – هر چند جزیی – نیزبه شاکله ی پوسیده ی باند رجوی نمی رساند . در فاز بعدی سازمان در پاسخ رویدادها ، اخبار و گفته های منتشر شده از طرف مقابل ، برای ابراز وجود هم که شده امتیازات و رتبه ها ی موفقیت نبوده نیروهای خودرا توضیح می دهد و با بزرگ نمایی موارد موجود نیز سعی در پاسخگویی غیر مستقیم به طرف مقابل را دارد . از نظر سران فرقه، این موارد به گونه ایست که فی نفسه آسیب یا خطر جدی برای سازمان ندارد اما در صورت بی پاسخ ماندن در دراز مدت می تواند به ضرر فرقه تمام شود .اما در مرحله ی آخر یا فاز سوم که اصلی ترین مرحله می باشد ، به هست و نیست سازمان بستگی دارد و این که عدم پاسخ گویی به این موارد برابر است با تهدید وجودی باند آدم کش رجوی . در تجربه های گذشته جدایی فریبا هشترودی ، نوشته ی روزنامه ی سوئدی سونسکا دات بلادت درمورد تجاوز شدید به زنان اشرف و دیدارهای دبیرکل کانون هابیلیان با سران عشایر عراق از جمله ی مثالهای بارز می باشد که هر کدام در نوع خود سر و صدای زیادی به راه انداخت و باند رجوی را به شدیدترین تحرکات و موضع گیری ها کشاند ، موضع گیری هایی که گاها با جنون و مازوخیسم شدید برای پاسخ گویی توسط منافقین همراه بود . اما در مورد اخیر – خبر خبرگزاری جهان - نیز شاهد آن بودیم سازمان عدم پاسخ گویی را به منزله ی تایید گفته های جهان و هابیلیان تلقی نمود و با دستپاچگی اقدام به پاسخ گویی نمود . البته لحن کلام فرقه ی آدم کش رجوی در پاسخگویی ، حقیقتا نشان دهنده ی واقعی بودن اتفاق رخ داده می باشد و برایند موجود نشان می دهد فجایع موجود در اردوگاه اشرف بسیار بیشتر از موارد ذکر شده می باشد که البته خبرهای تکمیلی به زودی توسط هابیلیان به اطلاع خواهد رسید . اما تحلیل اتفاق رخ داده :
این که سازمان منافقین توانسته از نیروهای حافظ اردوگاه اشرف اجازه ی قصابی نیروهای خود را بگیرد امری است که زیاد هم دور از تعجب نیست زیرا ظاهرا نیروهای حافظ این اسارت گاه، فقط برای آسیب نرسیدن از خارج به داخل اردوگاه اجیر شده اند و نه آسیب داخلی، بنابراین با کسب اجازه از آمریکا و با قول مساعد نسبت به مسکوت ماندن خبر ، در اقدام اولیه 11 عضو جوان را کشته و اجساد آنان رامنفجرساخته اند . البته عدم دخالت آمریکایی ها درامور اردوگاه اشرف نیز مویّد همین تبانی، میان شکنجه گران اردوگاه اشرف و آمریکایی ها می باشد و نشان دهنده تصمیم آمریکا مبنی بر اجازه دادن به سران این فرقه جهت آغاز دور جدیدی از مخالف زنی و قلع و قمع نیروهایی است که فرقه ی رجوی در بیرون از اشرف از آن ها به عنوان سربازان راه آزادی یاد می کند . این مساله یعنی برپایی دادگاه های نظامی و اعدام نیروهای معترض در اشرف از جمله اقداماتی است که جرم افراد مبتلا به آن اظهار عشق و تمایل به زیستن در خاک وطن بود . این امر – جنایت بر علیه بشریت – در شرایطی که در اردوگاه اشرف نیروی نظامی وجود ندارد و تمامی افراد خلع سلاح شده اند ، مصداق بارز تشکیل دادگاه جنایت جنگی است که در آن به حکم نسل کشی ، جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت تشکیل می شود و حکم صادر می شود . اگر چه نیروهای وابسته به فرقه رجوی سعی در لاپوشانی این جنایات داشته و دارند اما قضیه به قدری آشکار و واضح است که مطبوعات محلی نیز به آن اشاره کرده اند و عنوان نموده اند که شورش های زیادی در اردوگاه اشرف رخ داده است . البته همین مطبوعات نیزاز خاک سپاری تعدادی از همین افراد کشته شده به دست دژخیمان اشرف خبر داده اند که در طی آن تعدادی از افراد کشته شده در استان دیالی مخفیانه به خاک سپرده شده اند . البینة الجدیده نیز شش ماه قبل خبر از وجود شورش هایی در اشرف داده بود و این که درطی این شورش ها 100 نفر از نیروهای اشرف خواهان خروج از عراق و ورود به ایران بوده اند . البته جهت یادآوری سران فراموش کار اشرف که از بیماری شیزوفرنی حاد رنج مفرط می برند باید خاطره ی کشته شدگانی را یادآوری کرد که به بهانه های واهی و توسط جلادان همین گروهک به نیستی رهسپار شده اند . سعید نوروزی ، آلان محمدی ( که بر اثر شدت فشارهای روانی فرقه ی رجوی مجبور به خود کشی شد ) ، پرویز قربانی ( که در زیر شکنجه جان خود را از دست داد ) ، غلامعلی براتی و ... تنها مشتی از نمونه ی خروار جنایات بی شمار فرقه ی جنایت کار رجوی در برخورد با نیروهایی بوده است که به واسطه ی پی بردن ماهیت پلید و منحوس باند آدم کش رجوی دیگر تمایلی به ماندن در شکنجه گاه اشرف را نداشته اند .
حقیقتا که بوی الرحمن فرقه ی رجوی در اسارت گاه اشرف خیلی وقت است که بلند شده است. هرچند که رجوی توانست مدتی این مسائل را لاپوشانی کند ،اما ازامروز به بعد و با رسوا شدن جنایات جدید سرسپردگان وی دیگر نمی تواند حقیقت را پنهان کند . افشاگری روزنامه ی سونسکا دات بلادت درمورد تجاوز شدید به زنان اشرف ، خبر خبرگزاری فارس درخصوص دفع 14 شورش دراردوگاه اشرف ، اظهار نظر رییس اداره ی اطلاعات نظامی بلغارستان مبنی بر اینکه ایرانیان محبوس در اردوگاه اشرف دچار تنش ها ی روانی شدیدی هستند و این که شورش در اردوگاه اشرف هر چند گاه به وقوع می پیوندد همه نشان دهنده ی عمق فاجعه دراردوگاه اشرف است . البته این اولین جنایت فرقه ی منحوس رجوی نبوده و آخرین آن نیز نخواهد بود و تا وقتی که به اوضاع نابسامان اشرف و این فرقه رسیدگی نشود باز هم باید منتظر بروز چنین جنایاتی به صورت دسته جمعی یا فردی باشیم.
