عملکرد سازمان مجاهدین خلق در ایران :
سازمان مجاهدین خلق در دهه 1960(1344 ش) توسط سه تن از اعضای سابق نهضت آزادی که گرایش های چپ داشتند تأسیس شد و خیلی زود به یک تشکیلات زیرزمینی که کار مخفی را سرلوحه خود داشت ،تبدیل شد.فلسفه ی سیاسی بنیانگذاران گروه بر اساس نفی مبارزات پیشینیان علیه استبداد و بی نتیجه بودن آن و اعتقاد راسخ به راهشگایی مبارزات مسلحانه که از سوی بلوک کمونیسم تبلیغ می گردید استوار شده بود.
این گروه بعد از انقلاب با روی کار آمدن یک نظام شیعی در ایران و با توجه به مشی التقاطی مارکسیستی و اسلامی شیعی_ به تفسیر شخصی_ به مخالفت با نظام جمهوری اسلامی پرداختند و یكی از قوی ترین اپوزسیون مسلح علیه جمهوری اسلامی ایران را شکل دادند . (1)
قابل ذكر است این سازمان از سوی بسیاری از نهادها و كشورها به عنوان یك سازمان تروریستی شناخته شده است .
شاید یكی از شاخص ترین حمله های سازمان مجاهدین خلق در تاریخ 28 ژوئن 1981 رخ داده باشد و این زمانی بود که بمبی قوی مرکز حزب جمهوری اسلامی را از هم متلاشی کرد. در تاریخ 30 اوت طبق گزارشات مجاهدین، در جلسه شورای امنیت ملی، بمب گذاری كرد که منجر به کشته شدن رجایی و باهنر گردید . اما در یك آمار كلی، به عنوان مثال از سال 1360 تا 1361 ، مسعود رجوی مدعی است كه سازمان تعداد 12000 تن از نیروهای جمهوری اسلامی را به شهادت رسانده است، و بیلان عملیات تخریب و انفجار با استناد به مصاحبه رجوی با رادیوی صدای مجاهد میانگین هر هفته 20 عملیات تخریب و انفجار تاسیسات دولتی و غیر دولتی بوده است.(2)
اعضای سازمان مجاهدین خلق بعد از عزیمت به عراق فعالیت های خود را علیه ایران آغاز کردند و به عنوان ستون پنجم صدام عمل نمودند و در طول سال های جنگ ایران و عراق این گروه فعالیت های زیادی علیه ایران انجام داد.
از حملات اخیرسازمان مجاهدین خلق نیز می توان به ترور اسدالله لاجوردی رئیس زندان های ایران در سال 1998 و علی صیاد شیرازی فرمانده نیروهای مسلح ایران نام برد .در خصوص ترور صیاد شیرازی گروه رجوی طی اطلاعیه مخصوص این عملیات مدعی شده بود كه این اقدام در منطقه ای به شدت حفاظت شده در شمال شهر تهران صورت گرفته است ، در حالی كه شهید صیاد شیرازی همچون شهید لاجوردی حتی یك محافظ و گارد شخصی نداشت .(3)
سازمان مجاهدین خلق در عراق ، قبل از اشغال:
اولین موافقتنامه رسمی میان سازمان مجاهدین خلق و عراق در ژانویه سال 1983 در ملاقات میان رجوی و وزیر خارجه عراق ( طارق عزیز ) در فرانسه مورد بحث قرار گرفت .
وکیل سابق رجوی که یک حقوقدان ایرانی مقیم فرانسه بود این حرکت را اینگونه توصیف می کند:
زمانی که رجوی به فرانسه آمد با مشکلات مالی مواجه شد ، دولت عراق به وی پیشنهاد حمایت داد و آنان پذیرفتند . عراق به خاطر نزدیكی به ایران ونیز به علت اختلافاتی كه بین دو كشور وجود داشت محیط مناسبی برای فعالیت بود .بنابراین سازمان مجاهدین خلق در دراز مدت به عوامل رژیم صدام مبدل گشتند و بیشتر اعتبار خود را در ایران از دست دادند .
سرانجام در ژوئن 1986 فرانسه رجوی را مجبور به ترک آن کشور ساخت .(4) بیش از هزار عضو سازمان مجاهدین خلق نیز در استقرار رجوی در بغداد به وی پیوستند در جایی که عراقی ها برای دهن کجی به دولت ایران از او در مراسمی که معمولاً در مورد رهبر یک دولت صورت می گیرد استقبال کردند .(5)
این نكته قابل ذكر است كه دولت عراق از همان ابتدا مجاهدین خلق را متحد خویش كرد.
صدام به رجوی قول داد به منظور تربیت و تشویق تبعیدیان ضد ایرانی به رجوی اجازه خواهد داد تا مسئولیت اداره شهر مهران که جزئی از خاک ایران تلقی می گردید را داشته باشد .(6)
رجوی در سال 1986 به طور یکجانبه کمیته مرکزی سازمان مجاهدین خلق را تأسیس و 500 نفر را شخصاً به عنوان شورا تعیین نمود . همچنین رجوی مساعدت عراق را در ایجاد ارتش آزادیبخش ملی جلب نمود و این ارتش رسماً در سال 1987 (1366 ش) تشکیل شد .(7)
یک گزارشگر غربی در سال 1988 به بغداد رفت تا میزان پیشرفت مجاهدین خلق از زمان اخراج شان از فرانسه را بسنجد ، او به ایدئولوژی تعدیل یافته و ادعاهای مربوط به مهارت مجاهدین در صحنه نبرد اشاره نمود.استراتژی دو قسمتی آنان برای تصاحب قدرت را تشریح کرد .
از دیدگاه وی اولین عامل یعنی فعالیت های نظامی در راستای ایجاد اعتبار مجاهدین است و عامل دیگر تلاش گروهی و سازمان یافته سیاسی و تبلیغاتی به منظور اصلاح تاریخچه ضد آمریکایی آنان و زدودن وابستگی تقریباً کامل خویش به همکاری با بغداد می باشد که دشمن ایران بوده و مرکز عملیات نظامی مجاهدین می باشد .(8)
همچنین نباید این مهم را از یاد برد که عراق در زمان صدام ولی نعمت اصلی مجاهدین خلق بود چرا که عراق به مجاهدین پایگاه و اسلحه داد و از آنها حمایت می کرد و مجاهدین خلق هم به دشمنان صدام من جمله ایرانی ها حمله می کردند .(9)
مجاهدین خلق اتحاد جانبدارانه ای را با عراق تحت حاکمیت صدام به پیش بردند و ارتش آزادیبخش ملی مجاهدین که به لحاظ مالی ، تسلیحات و پایگاه وابسته بود به ابزاری در جنگ عراق با ایران مبدل گشت و چنین عملی در عرف دیپلماتیک به منظور قطع حمایت داخلی از رژیم ایران بود .
تلاش های عملی نظامی مجاهدین شامل حملات گاه به گاهی به شهرهای مرزی ، هدفهای صنعتی ( به خصوص تأسیسات نفتی ) و اهداف غیر نظامی بوده است . این گروه قابل ملاحظه ترین تهاجم خود را در ماه های ژوئن و ژوئیه 1988 به انجام رساند و این زمانی بود که آنان در هماهنگی با نیروهای عراقی به خاک ایران پیشروی کردند .
كردهای عراقی نیز ادعا كرده اند مجاهدین در سركوب كردها به ارتش عراق كمك كرده اند،ادعاییكه از سوی پناهندگانی كه به نزدیكی مرز ایران گریخته بودند مورد تایید قرار گرفت.(10)
روزنامه تایمز لندن در مطلبی از مایکل تودولو در 2 آوریل 1991 به نقل از جلال طالبانی ، رئیس جمهور نوشت :
" 5 هزار تن از مجاهدین در نبرد کرکوک به نیروهای صدام پیوستند. "
یک گزارش وال استریت ژورنال در 14 اکتبر 1994 نیز می افزاید : تنها تهاجم عمده ارتش آزادیبخش ملی طی 6 سال گذشته در سال 1991 و درست پس از جنگ خلیج (فارس)صورت گرفت و این زمانی بود که صدام حسین به رجوی دستور داد برای فرو نشاندن شورش کردها در شمال عراق به وی کمک کند .
در خصوص مجاهدین خلق در زمان صدام جالب است بدانیم که مجاهدین خلق در عراق تشکیلات ، چاپخانه ، دفاتر ، گروه های نظامی ، کمپ های آموزشی ، آسایشگاه ها ، کلینیک ها ، مدارس و حتی زندان های مخصوص به خود را تأسیس نموده اند .(11)
سازمان در طول سالهای استقرار در عراق با استناد به انجام ترورهای متعدد مدعی كشتن عناصر فعال حكومت در جریان این توده ها بوده است .بررسی اسناد به جا مانده از رژیم صدام حاكی است كه سازمان از ترور های كور به عنوان ابزاری موثر در ارائه قدرت خود در مبارزه با حكومت ایران استفاده می كرده اند البته در پاره ای از جلسات سری مجاهدین خلق و افسران ارشد اطلاعاتی عراق بزرگ نمایی عملیات ترور و پیچیده نشان دادن فعالیت سازمان جهت انجام ترورها و ... مشاهده می شود .(12)
در یک جمع بندی کلی می توان گفت : به دلایل ذكر شده یکی از سرمایه گذاران عمده و اصلی سازمان ، صدام حسین می باشد که به عنوان مثال سلاح و پول های نقدی بالغ بر حدود صدها میلیون دلار را برای مجاهدین تأمین می كرد.(13)
____________________________________
1- WWW.Irandidban.com
2- جمعی از نویسندگان، سازمان مجاهدین خلق ، تهران: موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، 1385، ص 156
3- WWW.Irandidban.com
4- سازمان مجاهدین خلق ، " پرواز تاریخی"
5- ریچارد استین ، نیویورک تایمز ، 10 ژوئن 1986
6- ادگار اوبالنس ، "جنگ خلیج"
7- واشنگتن پست ، 26 اكتبر 1987
8- آلن کاول ، نیویورک تایمز ، 7 فوریه 1988
9- WWW.Irandidban.com
10- برای مطالعه بیشتر مراجعه شود به سایت: WWW.Irandidban.com
11- گوین دایو ، واشنگتن تایمز ، 10 ژوئن 1985
12- جمعی از نویسندگان ، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام ؛ تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی ، 1385
13-WWW.mehrnews.com ، 3/5/1383
