اهداف و نتايج حاصله منافقين از اغتشاشات مسلحانه ، خصوصاً 5 مهر 1360 به نقل از اعترافات مهران اصدقي فرمانده اول نظامي منافقين در تهران :
... سازمان خط جديدي را به نيروهاي خود داد و آن انجام تظاهرات مسلحانه خياباني بود .
تحليلي كه سازمان در قبال اين خط ارائه داد اين طور بود كه ما با الهام از مبارزات زمان شاه اقدام به تظاهرات هاي پراكنده در سطح شهر به وسيله نيروهاي تشكيلاتي خود مي كنيم . اين تظاهرات ها باعث مي شود كه ترس و وحشتي كه مردم از مقابله با رژيم دارند ، ريخته شود و وقتي بدانند كه با ورود آنها به صحنه ما مسلحانه از آنها دفاع مي كنيم ، ترس آنها ريخته مي شود و با اين كار ما قدرت نظامي خود را نشان مي دهيم .
از نظر نظامي نيز ما با پراكنده كردن تظاهرات ها در سطح شهر ، نيروهاي انتظامي را نمي گذاريم در يك منطقه جمع شوند و نيروي آنها را پراكنده مي كنيم و از طرفي پاسداران را به عنوان كساني كه تا به حال بيشترين ضربه را به ما زده اند ، مورد حمله قرار مي دهيم .
اما اين تظاهرات ها كه در 8 شهريور ، 16 شهريور ، 19 شهريور ، 21 شهريور ، 24 شهريور و اوج آنها 5 مهر صورت گرفت ، نتيجه اي جز دستگيري عده بسيار زيادي از تظاهر كنندگان نداشت . افراد واحدهاي تروريستي كه براي حفاظت از تظاهر كنندگان آمده بودند در همان لحظات اولين تظاهرات يا دستگير مي شدند و يا به هلاكت مي رسيدند .
و مردم حزب اللهي هم كه از آن وضعيت و جو تشنج خشمگين شده بودند با دست خالي به پاسداران كمك مي كردند و تظاهر كننده ها را تحويل آنها مي دادند . به قدري ميزان دستگيري ها بالا بود كه از طرف تشكيلات به مسئولين گفته شده بود كساني كه به تظاهرات رفته اند ديگر سر قرار آنها نرويد ، چون ممكن است دستگير شويد .
به دنبال 5 مهر كه تشكيلات رو به متلاشي شدن بود از طرف تشكيلات اعلام شد كه فعلاً هيچگونه عملياتي انجام ندهيد و به حفاظت از خود و نيروها بپردازيد و به دنبال آن اين تحليل كه نظام توانسته با زيادي پاسدارها و نيروهاي خود از ضربات ما جلوگيري كند ، مجدداً خط ترور واحدهاي گشتي و ترور شخصيت ها داده شد .
