چندی است طرحی که توسط اپوزیسیون سلطنت طلب با نام طرح "اتحاد ملی" پیشنهاد شده، به موضوع روز اپوزیسیون تبدیل شده و اصولاً ارائه این پیشنهاد که چیز زیاد تازه ای هم نیست و در سالهای دور و نزدیک برای دستیابی به آن با روش هایی دیگر تلاش شده بود، ابعادی دیگر از وضعیت این گروهک های معاند و پشت پرده آن را روشن می سازد.
با توجه به ارائه این پیشنهاد توسط جبهه سلطنت طلبان، اولین چیزی که روشن می شود حاکی از شرایط انزوای این بخش از اپوزیسیون است که حاضر شده (بخوانید مجبور شده) دست به دامن گروهک تروریستی منافقین شود و حاصل این اتحاد را حرکتی موثر بداند.
جالب اینجاست که اگر به سابقه فعالیت ها و روابط این جریانات معاند نظام نگاه کنیم نه تنها اثری از اتحاد یا حتی همزیستی مسالمت آمیز نمی بینیم بلکه به دلیل خودرایی و غرور کاذب سرکردگان این جریانات و گروهک ها، با اختلافات ریشه دار و دعواهای آشکار آنها مواجه می شویم .
نکته بعدی در بررسی علل ارائه این پیشنهاد و یا این قبیل همکاری ها این است که نشان می دهد اپوزیسیون هرچند خیلی دیر، ولی بالاخره فهمیده که تا حالا هرچه زده به در بسته خورده و امروز به سمت انفعال کامل پیش می رود و اگر به زودی فکری به حال این وضعیت خود نکند در نهایت به مرحله ای می رسد که کمک های مادی غرب و بخصوص آمریکا هم قطع شده و باید دنبال کار جدیدی بگردد! و این خود در واقع اعترافی علنی و واضح به عدم نتیجه گیری اپوزیسیون است.
البته ابعاد دیگری هم در ارائه این پیشنهاد وجود دارد و باید دید که آیا سلطنت طلبان برای طرح این مسئله به بررسی کامل آنها پرداخته اند یا خیر؟
اول اینکه باید دید که پس از مهلت ارائه شده به منافقین برای خروج از خاک عراق، و تحویل زمین اشرف به صاحبان اصلی آن، آیا اثری از این گروهک باقی می ماند که به آنها پیشنهاد اتحاد و همکاری ارائه شود!
و دوم اینکه اساساً مفعوم اتحاد، نیاز به یک وحدت توام با صداقت و اعتماد دارد که البته منافق جماعت ثابت کرده که نه تنها برای اتحاد، بلکه برای هیچ نوع رابطه ای قابل اعتماد نیست و صد البته که منافقین غیر از این اوصاف، مصداق ضرب المثل "آزموده را آزمودن خطاست" نیز می باشند و برای بوجود آمدن این اتحاد، یک بار در اوایل پیروزی انقلاب با نام شورای ملی مقاومت هم سعی شده بود ولی اولین گروه نقض کننده و برهم زننده آن همین منافقین بودند.
البته مهدی ابریشمچی در جوابی این اتحاد را با ارائه شروطی قابل قبول دانسته و غیر از آن را رد کرده است! که این به مذاق آقایان سلطنت طلب خوش نیامده و ضمن پس گرفتن پیشنهاد خود به همان زبان دیپلماتیک مخصوص اپوزیسیون! همدیگر را مورد نوازش قرار داده اند.
هر چند که مهدی ابریشمچی بارها عرق بالای فرقه ای خود را ثابت کرده و زمانی ناموس خود را خالصانه تقدیم رهبر گروهک نموده است اما ظاهراً - ناخودآگاه -از نظر سرکرده خود پیشی گرفته است؛ آنجایی که رجوی گفته بود: «هر که با دیکتاتوری دینی و ولایت فقیه نیست، با ماست» و خود او از این طریق سعی کرده همه معاندان را با هر سلیقه و اعتقادی برای براندازی جمع و جور کند.
