اصلاح ساختار فرقه ای ؛ اولین گام

Opssion

تقریبا تمام کسانی که از فرقه رجوی خارج می شوند بر وجود یک سری از رفتارهای فرقه ای در این گروهک تاکید می کنند ؛ فشارهای روحی و روانی که در اردوگاه اشرف بر نیروها وارد می شود ، جلسات فرقه ای همچون غسل هفتگی ، عملیات جاری ، شکنجه ، زندان های انفرادی و طویل المدت ، ناپدید شدن افراد معترض سازمان ( که معمولا با مرگ این افراد ختم می شود ) ، مشغول کردن افراد فرقه به کارهای بی نتیجه برای جلوگیری از آزادی اندیشه در افراد ، نشست های حوض ، تلاش فراوان سران فرقه برای بی اطلاعی افراد این فرقه از خانواده هایشان ، از هم پاشیدگی کامل کیان خانواده ، همنوایی با صدام و بعد از آن همپیمان شدن با آمریکایی ها برای جاسوسی برای آنها و اسراییلی ها ، تمایل زیاد نیروهای فرقه برای جدایی از سازمان تروریستی مجاهدین خلق ، بی اعتمادی به نیروها ، استفاده ابزاری از زنان و ده ها رفتار و شیوه دیگر که منجر به جدایی و دوری گزیدن تعداد زیادی از افراد عضو این گروهک تروریستی شده است .

جداشدگان از این فرقه بدون استثنا به این مساله اشاره می کنند که سازمان رویه و رفتارهای سابق خود را بی کم و کاست تکرار می کند . و همه به این نکته اذعان دارند که زیستن در اردوگاه اشرف کاملا متفاوت از الگوهای رفتاری در جوامع استاندارد است . محمد حامد صراف پور که یکی از جدید ترین جداشده ها از سازمان تروریستی رجوی است دراین مورد می گوید : "ماندن در سازمان نه از روی اختیار بلکه از روی اجبار و ترس از ابوغریب بود. عطر زدن، رادیو داشتن، ارتباط با خانواده و دوستان، دوست و رفیق داشتن، و کلا دوست داشتن هر کس و هر چیزی ممنوع بود. به بیماری های افراد توجهی نم یشد و فورا مارک تمارض زده میشد."

این روند نشان می دهد که الگوی ترسیم شده توسط مریم و مسعود رجوی برای شرایط زیستن در اشرف کاملا بر شیوه ها و الگوهای فرقه ای منطبق است .

تاکنون خاطرات دردآور زیادی در مورد رفتارهای جنون آمیز فرقه ای با ساکنان اشرف منتشر شده است . رویه این فرقه و رفتار سران و سردمداران این گروهک تروریستی با اعضاء ناراضی خود چیز جدیدی نیست . گفته های محمد حامد صراف پور نیز دلیلی است بر هزاران دلیل و شاهد زنده ای که تا کنون مضاف بر موارد گفته شده ، تکرار دردهای جدا شدگانی است که سال های زیادی از عمر خود را در زندان اندیشه های رجوی گذرانده اند و از چشم اندازهای طبیعی دنیا یعنی حق حیات آزاد ، آزادی اختیار همسر و داشتن فرزند ، تردد آزادانه و استفاده از ابزارهای روز اطلاع رسانی و هزار حق مسلم انسانی که امروز نداشتن آنها برای ساکنان اشرف تماما باحفظ پرستیژ مبارزه توجیه می شود و برای جدا شده ها این حسرت را به دل می گذارد که چقدر از زندگی طبیعی دور مانده ایم .

اینکه تا کنون صدها نفر از این سازمان تروریستی و عصر حجری جداشده اند و موارد مشابه زیادی از نقص حقوق بشر در این فرقه را گزارش داده اند چیز غریبی نیست اما باید در برخی از مسائل تامل نمود . اینکه چرا با وجود فرار و جدایی افراد و اعلام گزارشات زیادی مبنی بر نقض شدید حقوق بشر دراین فرقه ، باز هم سازمان های حقوق بشری در مقابل این همه نقض حقوق بشر در گروهی که آشکارا رفتارهای فرقه ای از خود بروز می دهد سکوت اختیار کرده و در مقابل مدافعین این فرقه اقدام به رسوا نمودن ماهیت این تشکیلات تروریستی نمی کنند ؟ آیا سازمان های حقوق بشری شاهدی محکم تر از جدا شدگانی می خواهند که سال های سال از حق زندگی کردن در مسیر انسانی محروم بوده اند و با انواع شکنجه ها و مرارت ها روزگار را گذرانده اند ؟

آمدن و رفتن آمریکایی ها و صدام نیز برای رفتارهای فرقه ای سران این فرقه چیزی را عوض نکرد. جبریت ناشی از خلع سلاح آنها توسط آمریکایی ها نتوانسته از بروز اعمال و رفتارهای فرقه ای دراین گروه بکاهد . آنها بدون سلاح نیز به باز تعریف جبریت هایی خاص دست زده اند و با تعریفی جدید از اعمال تروریستی خود تنها روش های آزار و فریب نیروهای دربند خود را تغییرداده اند . اگر دیروز صدام و سلاح مایه قدرت طلبی آنها بود امروز حمایت های آمریکا و همراهی القاعده با آنها باعث شده خود برای تولید تروریسم همچون گذشته تلاش کنند . اگر دیروز افراد ناراضی به زندان های طویل المدت گرفتار می شدند و یا به صورت مخفیانه سر به نیست می شدند امروز سران این فرقه با ترسیم همان دور نمای خیالی مبارزه و رسیدن به ایران نیروهای خودرا فریب می دهند و باعلم به عدم دخالت آمریکایی ها در امور داخلی شان اقدام به برداشتن رحم زنان و تنبیه مردان گروه خود می کنند .

رفتارهای این گروه دور از اصول مسلم انسانی است . بتول سلطانی ، بتول ابراهیمی و محمد حامد صراف پور جزء اولین کسانی نبوده اند که از این سازمان تروریستی فرار کرده اند و مسلما آخرین نفرات نیز نخواهند بود و اول بار نیست که از جنایات سران این فرقه می شنویم و آخرین بار نیز نیست .

به عبارتی آنچه مسلم است تا انسان های دربند این فرقه نتوانند با نظارت کامل و بدون سانسور نهادهای حقوق بشری ، راه ِ برگشت خود از اردوگاه جهنمی اشرف را مهیا کنند ، باز هم باید شاهد چنین رفتارهای جنون آمیز از جانب سرکردگان این فرقه وشاهد فرار به ستوه آمدگان باشیم .


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29