مریم رجوی در شورا ی اروپا با بیان اینکه حقوق بشر در ایران رعایت نمی شود اینگونه ابراز داشت که در ایران حقوق بشر با الگوهای نوین جامعه ی جهانی سنخیت و برابری ندارد . وی با این ترفند قصد داشت تا از یک طرف مواضع حقوق بشر در ایران را به چالش بکشد و مقامات مذاکره کننده را مجبور به اعمال موضع گیری در برابر مسائل حقوق بشر در ایران بنماید و از طرفی با دفاع ظاهری از نمونه ی حقوق بشر اروپایی ، برای خود بعنوان یک آزادی خواه و طرفدار حقوق بشر وجهه ای کسب کند . ولی شاید فراموش کرده که سازمان تروریستی منافقین توسط همین اروپایی ها نیز در لیست تروریستی قرار گرفته اند . البته وجهه ی وقیحانه ی رجوی ها در این است که همیشه دم را غنیمت می دانند یعنی وقتی صحبت از لیست تروریستی میشود از مماشات اروپا با ایران سخن بمیان میاورند و از همراهی آنها با حکومت گلایه می کنند اما وقتی صحبت از حقوق بشر میشود فراموش می کنند که خودشان کارنامه ی سیاهی دارند و با دم زدن از اصول حقوق بشر اروپایی ، حقوق بشر در ایران را محکوم می کنند . البته فصل الخطاب این مبحث را شاید بتوان در صحبتهای رییس مجلس اندونزی درنشست نمایندگان مجالس آسیایی جستجو نمود . جایی که سازمان به راحتی از مقابل آن عبور کرد و ترجیح داد سکوت کند . رییس مجلس اندونزی به صراحت اعلام کرد : " الگوی حقوق بشری که ما بعنوان کشورهای آسیایی مد نظرمان است ، با شما – اروپایی ها – متفاوت است و شما نمی توانید انتظار داشته باشید که ما از شما کپی برداری کنیم ، ما الگوی خودمان را دنبال می کنیم ." * البته این پیام به اندازه ی کافی واضح بود ، یعنی الگوی حقوق بشری کشورهای اروپایی و سنجش رعایت این حقوق در آسیا با یکدیگر متفاوت است . در خصوص سازمان نیزباید گفت الگوی اروپا – برخی معدود نمایندگان پارلمان اروپا – الگویی به چالش کشیده شده است زیرا از طرفی این سازمان درلیست تروریستی اروپا قرار می گیرد و از طرفی دیگر سرکرده ی آن برای گفتگو در شورای اروپا حاضر میشود . البته به موازات رییس مجلس اندونزی نمایندگان سوریه و بنگلادش نیز برخورد دو گانه ی شورای اروپا را محکوم کردند اقدامی که برای همین تعداد اندک نمایندگان و پارلمانتر های بازنشسته ی اروپایی نیز مسجل است که به همین زودی باید آن را انکار کنند یا به اشتباه بودن آن اعتراف کنند . آنچه در این بین اهمیت ویژه ای دارد دفاع مشروع کشورهای مستقل آسیایی از مواضع ایران و کیش و مات شدن لابی صهیونیستی بود که مریم و دستگاه پوسیده ی تبلیغاتی اش به هیچ عنوان به آن اشاره ای نکردند .
