اقدامات دولت فرانسه در حمایت از گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) نشان می‌دهد که این کشور به‌عنوان مهد دروغین «آزادی» و «حقوق‌بشر» در اروپا، برای همیشه فرزندان تروریست خود را در آغوش گرفته است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هابیلیان به نقل ازخبرگزاری دفاع مقدس، انتشار کاریکاتور موهن علیه پیامبر گرامی اسلام (ص) در نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» آن‌هم برای چندمین‌بار در سال‌های اخیر، موجب جریحه‌دار شدن قلوب مسلمانان جهان شد و حمایت «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه از این اقدام توهین‌آمیز به بهانه «آزادی» نیز بر داغ دل‌های مسلمانان افزود.
توهین به پیامبر اکرم (ص)، این‌بار به بهانه قتل یک معلم توسط یک دانش‌آموز چچنی‌تبار رقم خورد و باعث شد تا رئیس جمهور فرانسه، این اقدام را «حمله تروریستی اسلامگرایانه» عنوان کند؛ این درحالی است که هنوز انگیزه این نوجوان برای قتل معلم خود مشخص نشده است؛ با این حال، گزارش‌های رسانه‌ها حاکی از آن است که والدین دانش‌آموزان مسلمان، از اینکه معلم مقتول مطالب «ضد اسلامی» برای آن‌ها تدریس می‌کرده و حتی اقدام به نشان دادن کاریکاتور موهن علیه پیامبر اسلام (ص) کرده بود، از او شکایت داشتند.
انتشار کاریکاتور توهین‌آمیز علیه پیامبر اسلام (ص) در فرانسه، اگرچه برای چندمین‌بار است که صورت می‌گیرد، اما این‌بار به‌دلیل حمایت علنی‌تر مسئولان این کشور، واکنش‌های جدی‌تری را به‌همراه داشت که در این میان، رهبر معظم انقلاب اسلامی در سالروز ولادت پیامبر اسلام (ص) و امام جعفر صادق (ع)، بخشی از سخنرانی خود را به این موضوع اختصاص دادند.
امام خامنه‌ای (مد ظله‌العالی) در این سخنان خود، به حمایت دولت فرانسه به‌خصوص رئیس جمهور این کشور از هتاکی به ساحت مقدس پیامبر اعظم (ص) اشاره کرده و در تبیین سیاست دولت فرانسه در زمینه «حقوق بشر» و «آزادی»، فرمودند:
«این سیاست، همان سیاستی است که خشن‌ترین و وحشی‌ترین تروریست‌های دنیا را در خودش جا داده و پناهگاه آن‌ها شده؛ یعنی تروریست‌هایی که در کشور ما رئیس‌جمهور را به شهادت رساندند، نخست‌وزیر را به شهادت رساندند، رئیس قوه قضائیه را به شهادت رساندند، آحاد متعددی از نمایندگان و اجزای دولت و قوه قضائیه را به شهادت رساندند و طبق آماری که در اختیار است، هفده هزار [نفر] از مردم عادی را، مردم کوچه و بازار را، به شهادت رساندند؛ این‌ها تروریست‌های معمولی‌ای نیستند؛ پناهگاه این‌ها فرانسه و پاریس است، آن‌وقت این‌ها ادعای «حقوق بشر» می‌کنند، ادعای «آزادی» می‌کنند»
فرانسه؛ پناهگاه تروریستها
نگاهی گذرا به سابقه فعالیت گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) در فرانسه، نشان می‌دهد که این کشور از سال ۱۳۶۰ پناهگاه این تروریستها بوده است؛ چراکه «مسعود رجوی» به‌عنوان سرکرده گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) به‌همراه «ابوالحسن بنی‌صدر» رئیس جمهور مخلوع کشور، سال ۱۳۶۰ با یک توطئه گروهک‌یافته، از «تهران» متواری و به فرانسه پناهنده شد و سال‌ها در خاک آن کشور، به هدایت عملیات‌های تروریستی اعضای گروه تروریستی خود در خاک ایران پرداخت.
«مسعود رجوی» پس از ورود به فرانسه، یک خانه ویلایی در شهرک «اور سور واز» واقع در حومه پاریس که محل زندگی برادر بزرگترش بود را به مقر فعالیت‌های خود تبدیل کرد؛ به‌طوری که با تأیید دولت فرانسه، نقش سرفرماندهی جنگ مسلحانه و اقدامات این گروهک تروریستی علیه مردم ایران را به اشکال مختلف ایفاء کرد.
پادگان «اشرف» دوم در حومه پاریس
پایگاه خبری بنیاد «هابیلیان» در این‌باره نوشته است: به‌تدریج و در طول زمان، تعدادی از ویلاهای مجاور در کنار رودخانه «اواز» از سوی منافقین خریداری و به این محل اضافه شده و ساختمان‌های قدیمی نیز خراب و بناهای جدید در این مکان احداث شد. همچنین دیوارهای این خانه هم روز به روز بالاتر رفت و سیم‌های خاردار بر فراز آن‌ها پدیدار گشت تا اینکه نهایتا به یک دژ و پادگان نظامی تبدیل شد.
با توجه به فوج ژاندارم‌های فرانسوی مستقر در پیرامون این پادگان که حفاظت آن را به عهده دارند، این دیوارهای بلند و سیم‌های خاردار بر فراز آن‌ها نه برای ممانعت از ورود افراد غریبه به داخل آن، بلکه از جهت جلوگیری از فرار افراد اسیر در داخل آن به خارج تعبیه شده‌اند. خروج نزدیک‌ترین نیرو‌های گروهک از این پادگان صرفا با اجازه کتبی بالاترین سرکرده‌های منافقین امکان‌پذیر است و خروج تک‌نفره از این پادگان ممنوع بوده و افراد باید به‌صورت جمعی خارج شوند تا کنترل بیشتری بر کار آن‌ها در خارج از پادگان مربوطه وجود داشته باشد.
داخل این پادگان همچون پادگان «اشرف»، مقررات ویژه فرقه‌ای حاکم است که هرگونه ارتباط با دنیای بیرون را از هرنظر محدود می‌کند. با عزیمت «مسعود رجوی» به عراق در سال ۱۳۶۵ و تشکیل ارتش باصطلاح «آزادی‌بخش ملی» و تأسیس پادگان اشرف در عراق تحت حاکمیت «صدام»، این پادگان همچنان نقش خود را به‌عنوان مقر ثانویه، برای دادن پشتیبانی به عملیات نظامی منافقین در داخل کشور و اعمال کنترل بر نیرو‌های خارج از کشور حفظ کرده است.
پادگان مریم در حاشیه پاریس طی ۲۷ سال گذشته به‌عنوان ستاد فرماندهی گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) عمل کرده و هم‌اکنون به مثابه قلعه‌ای محصور از منظر بیرونی و آزمایشگاهی برای ربات‌سازی در درون تشکیلات منافقین عمل می‌کند؛ بنابراین این مقر طی پنج سال اقامت «مسعود رجوی» در فرانسه و همچنین طی ۱۷ سال حضور وی تحت حاکمیت «صدام» در عراق و حتی بعد از ناپدید شدن او، نقش حیاتی در خط نظامی و فرقه‌ای «مجاهدین خلق» ایفا کرده است. پادگان مریم به‌نوعی نقشی که پادگان اشرف در عراق ایفا می‌کند را در اروپا برای منافقین به عهده دارد که پس از سقوط «صدام» در عراق، نقش این پادگان دوچندان شد.
اطلاع «کاخ سفید» و «کاخ الیزه» از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی
«مسعود رجوی» در دیدار با سپهبد «طاهر جلیل حبوش» رئیس وقت گروهک کل اطلاعات عراق در سال ۱۳۷۸ شمسی، که اسناد آن پس از سقوط رژیم بعث به‌دست آمده، صریحاً به حمایت دولت‌های آمریکا و فرانسه از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ اعتراف کرده و گفته است: «من در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۶ در پاریس بودم، در آن سال‌ها... به ما «تروریست» نمی‌گفتند، هرچند که کاخ سفید و کاخ الیزه می‌دانستند، با کاخ الیزه هم ارتباط داشتیم، می‌دانستند که چه کسی حزب جمهوری را در ایران منفجر کرد... آن‌ها می‌دانستند و خوب هم می‌دانستند، ولی صفت «تروریست» هم به ما نزدند.»
همکاری منافقین با گروهک جاسوسی فرانسه
اعضای گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) همچنین با گروهک جاسوسی فرانسه نیز همکاری اطلاعاتی داشته‌اند؛ بر این اساس، روزنامه «لیبراسیون» در تاریخ ۱۳ تیر سال ۱۳۶۶ در کشاکش بحران موسوم به «جنگ سفارتخانه‌ها» و اتهام به «وحید گرجی» دیپلمات ایرانی مقیم پاریس، نوشت: «اعضای گروهک مجاهدین خلق به بهای جاسوسی برای دولت فرانسه در این کشور باقی مانده‌اند و اتهام دولت علیه «وحید گرجی» دیپلمات ایرانی مقیم پاریس توسط این گروهک و با همکاری صاحبان صنایع نظامی فرانسه و برخی سیاستمداران این کشور، به وی وارد شده است».
فرانسه؛ لابی «رجوی» و حزب «بعث»
از سویی دیگر، با اعطای پناهندگی از سوی دولت فرانسه به «مسعود رجوی» و حمایت‌های دولت این کشور از گروهک تروریستی مجاهدین خلق، خاک این کشور به محلی برای هماهنگی و توطئه‌های مختلف میان رجوی و صدام تبدیل شد؛ در این راستا، در بخشی از کتاب «خوابگردها» که به واکاوی ارتباط رهبران گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) با نهادهای اطلاعاتی و نظامی رژیم بعث می‌پردازد، به امضای توافق میان «طارق ميخائيل يوحنا عزيز» نايب نخست‌وزير عراق و «مسعود رجوی» اشاره کرده و به نقل از سرکرده گروهک تروریستی «مجاهدین خلق»، نوشته است: «به یاد می‌آورم که وقتی «طارق عزیز» به خانه ما در پاریس آمد، با یکدیگر قرارداد صلح امضا کردیم و من جلوی خبرنگاران گفتم... [امام] خمینی شکست می‌خورد و این مقاومت و مردم و عراق هستند که پیروزمندانه از این جنگ خارج خواهند شد. می‌دانید که این حرف در آن زمان کفر بود». امضای این توافق میان «مسعود رجوی» و «طارق عزیز» موجب شد تا اعضای این گروهک تروریستی به عراق مهاجرت کنند و در پادگان «اشرف» گروهکدهی شوند.
فرانسه؛ مقصد سیاسی تروریستها
بعد از پایان جنگ تحمیلی و سرخوردگی فراوان اعضای گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین)، خصوصاً اینکه آن‌ها شکست سنگینی را در عملیات «مرصاد» از رزمندگان اسلام متحمل شده بودند، سران این گروهک تروریستی برای حفظ اندک نیروی خود و جذب حمایت کشور‌های خارجی، وارد فاز سیاسی شده و در این راستا «مریم رجوی» را به‌عنوان رئیس جمهور خودخوانده شورای باصطلاح مقاومت معرفی کردند؛ بنابراین «مریم رجوی» رایزنی‌های خود را با کشور‌های غربی - عربی برای حمایت‌های دوباره از این گروهک تروریستی آغاز کرد و در کنار آن نیز تلاش خود به فعال کردن ظرفیت ایرانی‌های خارج از کشور و تشویق آن‌ها به عضویت در این گروهک تروریستی پرداخت.
به نوشته پایگاه خبری بنیاد «هابیلیان»، برای شروع فاز سیاسی مقصد منافقین جایی غیر از فرانسه نبود؛ در واقع جایگاه و امکانات آن‌ها در فرانسه تا حدی محفوظ مانده بود و آن‌ها اطمینان داشتند که با ورود به فرانسه، مشکلات کمتری برای انجام فعالیت‌های خود علیه ایران خواهند داشت. هرچند در آن ایام این گروهک تروریستی به حال احتضار افتاده بود و پس از دو سال حضور «مریم رجوی» و بخشی از نیرو‌های مطرح منافقین در فرانسه، گشایشی در کار رجوی‌ها برای گشودن بال سیاسی حاصل نشد.
در سال ۲۰۰۱ میلادی، انگلیس گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) را در لیست گروهک‌های تروریستی قرار داد و فعالیت‌های آن را در «لندن» ممنوع کرد؛ البته این ممنوعیت شامل حال شورای گروهک و همچنین انتشار نشریه «مجاهد» نبود؛ همچنین پس از آن اتحادیه اروپا نیز منافقین را در لیست تروریستی خود قرار داد؛ با سرنگونی «صدام» در عراق و بازگشت اعضای ارشد گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) به پاریس، «مریم رجوی» و ۱۶۵ نفر عناصر و سرکرده‌های این گروهک تروریستی در سال ۱۳۸۲ توسط نیرو‌های امنیتی فرانسه بازداشت و در دادگاه محاکمه شدند؛ اما پس از چندی با آزادی آن‌ها موافقت شد.
در این برهه، منافقین با لابی‌گری در گروهک‌های بین‌المللی به‌خصوص کنگره آمریکا، زمینه خروج خود را از فهرست گروه‌های تروریستی فراهم کردند. در این زمینه در سال ۲۰۰۷ میلادی دادگاه «استراسبورگ» بالاترین مرجع قضائی اتحادیه اروپا، منافقین را از فهرست گروهک‌های تروریستی خارج کرد و در سال ۲۰۰۹ میلادی نیز وزرای خارجه ۲۷ کشور اتحادیه اروپا، در نشست «بروکسل» در رویکردی متناقض با ادعای مقابله با تروریسم، منافقین را از «فهرست سیاه گروهک‌های تروریستی اتحادیه اروپا» خارج کردند و نکته قابل تامل این است که فرانسه به‌عنوان اولین کشور غربی اعلام کرد که حاضر است به عناصر منافقین اردوگاه اشرف پناهندگی سیاسی دهد.
این اقدامات دولت فرانسه تا جایی ادامه پیدا کرده است که سال‌هاست گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) در امنیت کامل اقدام به برگزار نشست‌های سالیانه خود در این کشور می‌کند؛ بر اساس این گزارش، منافقین در یکی از سالن‌های شهر «پاریس» به‌نام «ویلپنت»، نشست مذکور را با هزینه‌های گزاف که از سوی حامیانش، خصوصاً عربستان سعودی تأمین می‌شود، برگزار می‌کنند؛ هرچند که جاهای خالی سالن «ویلپنت» نیز با افراد اجاره‌ای که به آن‌ها وعده تور گردشگری داده شده است، پُر می‌شود.
از سویی دیگر، سال‌هاست که پارلمان فرانسه به تریبون «مریم رجوی» تبدیل شده و گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) از این ظرفیت، برای دستیابی به اهداف سیاسی خود بهره می‌برد و در مقابل نیز نمایندگان پارلمان فرانسه نیز به حمایت از این گروهک تروریستی می‌پردازند.
به گزارش دفاع‌پرس، این اقدامات دولت فرانسه نشان می‌دهد که این کشور به‌عنوان مهد دروغین «آزادی» و «حقوق‌بشر» در اروپا، برای همیشه فرزندان تروریست خود را در آغوش گرفته است.
