| در استان کرمانشاه علیرغم فشارها و اختناق شدید دستگاه طاغوتی ، آیت الله شهید اشرفی با همکاری بعضی از علما و روحانیون این شهر مجالس متعددی به عنوان بزرگداشت شهدا و اعتراض به رژیم منعقد کردند که در پایان هر یک مردم با شعارهای درود بر خمینی و سپس مرگ بر شاه به خیابان ها می ریختند و مراکز فحشا و منکرات را منهدم می کردند |
آغاز حرکت توفنده ملت ایران علیه رژیم پهلوی در نوزدهم دی 1356
ملت رنجیده در زیر چکمه استبداد رژیم شاهنشاهی که مانند انبار باروتی آماده انفجار بود ، سرانجام در روز هفدهم دی 1356 مرحله تازه ای از قیام خود را آغاز کرد . در رژیم طاغوت هفده دی را روز آزادی زن می نامیدند . در چنان روزی روزنامه اطلاعات طی مقاله ای کلمات جسارت آمیزی نسبت به رهبر انقلاب اسلامی چاپ کرد .
خود فروختگان ، گمان می کردند با طرح این گونه کلمات می توانند خدشه ای به ساحت مقدس او وارد کنند ، غافل از آن که همین جریان گور آنها را خواهد کند . این کبریتی بود که به باروت زده شد و آنچنان مردم را به طغیان کشانید که هیچ قدرت و نیروی مادی نتوانست آن را مهار کند .
بلافاصله مردم قم قیام کردند و به دنبال آن مردم تبریز و یزد و اصفهان و ... بالاخره با قیام بزرگ مردم تهران چنان توفان عظیمی از خشم ملت ایران برانگیخته شد که نظام ضد اسلامی و انسانی پهلوی و رژیم دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی به زباله دان تاریخ رفت .
شهید محراب آیت الله اشرفی در این حرکت توفنده نقش عظیمی داشت . در رابطه با مقاله روزنامه اطلاعات و جریان نوزدهم دی و شهادت گروهی از مردم مؤمن و مسلمان قم و سپس شهدای تبریز و یزد که در چهلم های شهدای هر یک از شهرستان های ذکر شده ، نیز جمعی از مردم به دست دژخیمان پهلوی قتل عام شدند .
در استان کرمانشاه علیرغم فشارها و اختناق شدید دستگاه طاغوتی ، آیت الله شهید اشرفی با همکاری بعضی از علما و روحانیون این شهر مجالس متعددی به عنوان بزرگداشت شهدا و اعتراض به رژیم منعقد کردند که در پایان هر یک مردم با شعارهای درود بر خمینی و سپس مرگ بر شاه به خیابان ها می ریختند و مراکز فحشا و منکرات را منهدم می کردند.
عمده ترین مراسمی که تا آن تاریخ سابقه نداشت و در واقع جرقه ای بود در جهت شعله ور شدن یک آتش عظیم در این منطقه ، مجلس بزرگداشت شهادت آیت الله حاج سید مصطفی خمینی ، فرزند بزرگوار امام امت بود که بنا به دعوت و اطلاعیه چاپی آیت الله اشرفی اصفهانی در مسجد مرحوم آیت الله بروجردی منعقد گشت .
اینجانب تعدادی از طلاب و دو تن از مدرسین حوزه علمیه قم را به این مجلس آوردم ، سخنرانی های متعددی ایراد شد ، ساواک با تمام نیرو وارد معرکه گشت . آنها درصدد دستگیر کردن سخنران ها برآمدند ، اما با شیوه های مخصوصی آنها را از چنگال دژخیمان رهانیدیم و سپس شبانه از کرمانشاه خارج کردیم ، این مجلس در واقع اولین نقطه حرکت نهایی مردم این منطقه بود .
در رابطه با برگزاری مجلس بزرگداشت شهید آیت الله حاج سید مصطفی خمینی ، فرزند برومند امام خمینی از سوی شهید محراب در مسجد مرحوم آیت الله بروجردی کرمانشاه نامه ای به عنوان آیت الله اشرفی از سوی رهبر کبیر انقلاب اسلامی از نجف اشرف فرستاده شد که متن آن در اختیار خوانندگان عزیز قرار می گیرد :
" 6 محرم 1398 ، بسمه تعالی ، به عرض عالی می رساند از قرار مسموع در این حادثه مرقومات و تلگراف هایی شده است و غالباً نرسیده و نیز معلوم می شود که جنابعالی مجلسی داشته و تحمل زحمات نموده اید . لازم شد از جنابعالی و سایر آقایانی که اظهار عطوفت نموده اند تشکر کنم .
از خداوند تعالی سلامت و سعادت همه را خواستارم ، امید است موفق شویم در راه اهداف مقدسه اسلامی این چند روز باقی عمر را بگذرانیم . امید دعای خیر از جنابعالی و سایر آقایان دارم . مستدعی تشکر اینجانب را به دوستان و اهالی محترم ابلاغ فرمایید .
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته ، روح الله الموسوی الخمینی "
در رابطه با جریانات کرمانشاه و اختلافاتی که از سوی بعضی از عناصر ناصالح و روحانی نماهای وابسته به رژیم فاسد در زمان طاغوت تحت عناوین خاصی به وجود آمده بود ، رهبر کبیر انقلاب ، امام خمینی از نجف اشرف مطالبی برای حضرت آیت الله اشرفی نوشته اند که به نظر خوانندگان می رسد .
لازم به تذکر است در طول اقامت حضرت امام خمینی در نجف اشرف مکاتبه با امام امت بسیار مشکل بود و دستگاه جبار فاسد پهلوی بی نهایت سختگیری می کرد و اگر نامه ای در این رابطه از کسی گرفته می شد ، زندان و شکنجه های قرون وسطایی به دنبال داشت ، ولی با این حال بعضی از شخصیت ها و نمایندگان امام از طرق مختلف می توانستند با امام تماس بگیرند یا وجوهات شرعیه را برای ایشان بفرستند .
آیت الله اشرفی اصفهانی نیز به همین کیفیت با امام در تماس بود و در مدت اقامت امام نامه های فراوانی به حضور امام می فرستاد و امام هم پاسخ می دادند . در حال حاضر تعداد ده عدد از نامه های امام در دست است که از آن جمله دو نامه است که در آنها امام از اوضاع کرمانشاه اظهار نگرانی فرموده اند .
یکی از این دو نامه که به نظر خوانندگان می رسد بدون عنوان و بدون امضای امام بوده است تا اگر کنترل شود مشخص نشود برای چه کسی و از چه کسی است ، ولی دیگر نامه های امام که از طریق مسافرهای مخصوصی یا از طرق دیگر فرستاده می شده ، هم عنوان داشته و هم امضا .
