حقوق‌بشر غرب و بخصوص حقوق بشر آمریکایی را با تفاسیر خود آن‌ها باید شناخت. دایره لغات آن‌ها در موضوع بشر و حقوقش، فقط منحصر در همان اروپا و آمریکاست؛ چرا که آن‌ها خود در آسیا و آفریقا عامل جنگ‌افروزی و فجایع انسانی هستند. طبیعتا باید از خود چهره‌ای مدافع حقوق بشر سازند که توجیه جنایات‌شان باشد تا بتوانند افکار عمومی ملت‌های خود را اقناع کنند.
حقوق بشر آمریکایی که پیش از این چهره خود را نمایان کرده بود، با حادثه سرنگون‌سازی هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران در آب‌های خلیج فارس بطور شفاف‌تر هویت خود را افشا کرد؛ گذشته از این ادعای باطل آمریکا مبنی بر عدم تشخیص هواپیمای مسافربری و سرنگون ساختن آن، حاضر به پذیرفتن اشتباه و عذرخواهی از جمهوری اسلامی ایران نشد و حتی به فرمانده ناو وینسنس، مدال افتخار تقدیم کرد.
بیشتر بخوانید:
روایت اهالی جز‌یره «هنگام» از سقوط ایرباس655 + آلبوم تصاویر
# ﻫﺰﺍﺭ_ﺟﻼﺩ_ﻫﺰﺍﺭ_ﺍﺷﺮﻑ/ قیام مردم علیه قابیلیان
می‌توان متصور شد که اگر این حادثه به عکس اتفاق افتاده بود و این خطای مغرضانه بزرگ را جمهوری اسلامی ایران مرتکب شده بود، در پی آن چه پروژه‌هایی را رقم می‌زدند.
غول‌های رسانه‌ای آمریکا که قادرند حقیقتی را کاملا وارونه جلوه دهند، با این اشتباه ایران، بهانه‌ای برای حمله سراسری به او دست می‌گرفتند و از این حادثه تا پایان عمر حکومت ایالات متحده استفاده ابزاری و رسانه‌ای می‌کردند؛ همچنین آن را سندی برای مظلوم نمایی و قربانی تروریسم شدن خود به مجامع بین‌المللی ارائه می‌دادند و با بهره‌گیری از آن جنایات و فجایع انسانی خود را می‌پوشاندند.
این حادثه که مصداقی از جنایات تروریسم دولتی آمریکا است در 12تیر1367 در آب‌های خلیج فارس رقم خورد.
پرواز شرکت هواپیمایی ایران‌ایر از تهران به مقصد دُبی پس از توقف بین راهی در بندرعباس به سمت دُبی در حرکت بود که با شلیک موشک فینیکس حرارتی از ناو یواس‌اس وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در ارتفاع ۱۲ هزار پایی سرنگون شد. تمامی ۲۹۰ سرنشین آن که شامل ۴۶ مسافر غیر ایرانی و ۶۶ کودک بودند به شهادت رسیدند.
این حادثه از نظر میزان تلفات انسانی، هشتمین جنایت مرگبار هوایی تاریخ است.
آمریکا مدعیست که ناو وینسنس به اشتباه هواپیمای مورد نظر را یک هواپیمای جنگی تشخیص داده و برای دفاع از خود به سوی آن شلیک کرده است.
گاهی آسمان محل عروج کودکانی می‌شود که تاریخ از به زبان آوردن مظلومیت آن‌ها شرم دارد:
