«دفتر هماهنگ کننده ضدتروريسم ِوزارت خارجه آمريکا» در تاريخ 30آوريل2007(10ارديبهشت1386)، گزارش سالانه تروريسم 2006 آمريکا را منتشر کرد. فصل ششم از اين گزارش به ليست گروه هاي تروريستي اختصاص دارد. اين ليست سياه، گروه هايي را که توسط دولت ايالات متحده، تروريست شناخته مي شوند شامل مي گردد که نام «سازمان مجاهدين خلق ايران» و تمام گروه هاي پوششي آن همچون «شوراي ملي مقاومت»، «ارتش آزادي بخش ملي» و... همچنان ابقا گرديده است. متن کامل بخش مربوط به منافقين که در فصل ششم گزارش آوريل 2007 آمده، ترجمه و در اينجا ارائه گرديده است:
«قوانين ايالات متحده، وزارت خارجه آن کشور را ملزم مي کند تا در 30 آوريل(10ارديبهشت) هر سال، گزارش کاملي درباره تروريسم و گروه هاي تروريستي را که شرايط شان با معيارهاي مشخص شده در قانون مطابقت دارد ارائه نمايد. وزارت خزانه داري آمريکا نيز موظف است تمام اموال و دارايي گروه هايي را که در ليست مزبور قرار دارند مسدود و توقيف نمايد. متن کامل بخش مربوط به مجاهدين که در فصل ششم گزارش آوريل 2007 آمده به شرح زير است:
سازمان مجاهدين خلق که به نام هاي انجمن دانشجويان ايراني مسلمان، شوراي ملي مقاومت، جنگ جويان مقدسِ ايران، ارتش آزادي بخش ملي ايران، سازمان مجاهدين خلق ايران، شوراي ملي مقاومت ايران، نيز شناخته مي شود.
توصيف: مجاهدين از سرنگون سازي رژيم ايران به شيوه خشونت آميز پشتيباني مي کند و مسئول ترور چندين نفر از افراد نظامي و غيرنظاميِ امريکايي در دهه 1970 مي باشد. اعضا و رهبري مجاهدين خلق در سراسر جهان اين ظرفيت و اراده را دارند که در اروپا، خاورميانه، ايالات متحده، کانادا و... عمليات تروريستي انجام دهند. مجاهدين خلق در دهه 1960 به‌عنوان يکي از خشن ترين جنبش هاي سياسي مخالف با «حکومت پهلوي و رابطه نزديک آن حکومت با ايالات متحده» ظاهر شد. ايدئولوژي مجاهدين خلق مخلوطي از عناصر مختلف مارکسيسم، اسلام و فمينيسم مي باشد.
به دنبال شرکت در انقلاب اسلامي سال 1979(1357) ، گروه مجاهدين به سرعت مورد غضب مردم ايران قرار گرفت. دولت جديد ايران تحت رهبري ارشد ايران [آيت‌الله]خميني به صورت نظام مند، بسياري از اعضاي مجاهدين خلق را دستگير کرد و هدف قرار داد و باعث شد که رهبران مجاهدين خلق به اروپا بگريزند. در سال 1986(1365)، رهبران و فعالان مجاهدين خلق از فرانسه اخراج شدند و صدام‌حسين در عراق به آنان پناه داد. گروه مجاهدين به مدت حدود سه دهه از پايگاه هاي خود در اروپا و عراق به برنامه ريزي و اجراي عمليات هاي تروريستي عليه ايران پرداخت. به علاوه، اين گروه پايگاه مالي خود را گسترش داده، مهارت هاي شبه نظامي خود را توسعه داده و شديداً فعاليت نموده تا رده هاي اروپايي خود را گسترش دهد.
مجاهدين خلق، علاوه بر معيارهاي تروريستي، ويژگي هاي فرقه گونه از خود بروز داده است. اعضاي جديد، به محض ورود به گروه، تحت القائات ايدئولوژيکي مجاهدين خلق قرار مي گيرند و تاريخ ايران را به گونه اي تجديدنظر شده فرا مي گيرند. همچنين از اعضا خواسته مي شود سوگند «طلاق دائمي» ياد کنند و در جلسات «غسل ايدئولوژيکي» هفتگي شرکت نمايند. علاوه بر اين، طبق گزارش ها، کودکان در سنين پايين از والدين خود جدا مي شوند. رهبر مجاهدين مريم رجوي يک فرقه شخصيتي برپا نموده است. او ادعاي تقليد از حضرت محمد[ص] را دارد و اعضاي گروه او را «رئيس جمهور ايران در تبعيد» مي دانند.
فعاليت ها: مجاهدين در فعاليت جهاني خود عليه دولت ايران، از پروپاگاندا و تروريسم براي رسيدن به اهدافش استفاده مي کند و توسط رژيم هاي ناهنجار، مانند رژيم صدام‌حسين، مورد حمايت قرار گرفته است. در طول دهه 1970، مجاهدين خلق پرسنل نظامي و غيرنظاميان امريکايي را که در پروژه هاي دفاعي در تهران کار مي کردند به قتل رساندند و از اشغال خشونت آميز سفارت آمريکا در تهران در سال 1979 حمايت کردند. علي‌رغم تلاش هاي ايالات متحده، اعضاي مجاهدين خلق براي نقش شان در اين فعاليت هاي غيرقانوني هرگز به ميز عدالت کشيده نشده اند.
در سال 1981(1360)، رهبري مجاهدين تلاش کرد رژيم اسلامي نوپا را سرنگون نمايد، متعاقباً، نيروهاي امنيتي ايران سرکوب گروه را آغاز نمودند. مجاهدين يک دور بمب گذاري ها را شروع کرد، از جمله حمله اي به حزب جمهوري اسلامي و دفتر نخست وزيري، که در آن هفتاد مسئول عالي رتبه ايراني، از جمله آيت‌الله سيدمحمد بهشتي، محمدعلي رجايي رئيس جمهور، محمدجواد باهنر نخست وزير کشته شدند. اين حملات به شورش مردمي عليه مجاهدين خلق منجر شد و سرکوب دولت ايران عليه گروه را بيش تر کرد که باعث شد رهبران مجاهدين خلق مجبور شوند به فرانسه فرار کنند. به مدت پنج سال مجاهدين خلق به اجراي عمليات تروريستي از طريق پايگاهش در فرانسه ادامه داد. رهبران گروه که در سال 1986(1365) از فرانسه اخراج شدند، براي کسب پايگاه، حمايت مالي و آموزش، به رژيم صدام‌حسين پناه بردند.
تقريباً در اواخر جنگ ايران و عراق 1980 تا 1988(1359تا1367)، بغداد مجاهدين را به سلاح هاي سنگين مجهز نمود و هزاران ستيزه جوي مجاهدين خلق را براي انجام حملات انتحاري عليه نيروهاي ايراني گسيل داشت. رابطه مجاهدين خلق با رژيم سابق عراق در دهه 1990(1369) ادامه يافت. در سال 1991(1370)، بنابر گزارش ها، مجاهدين در سرکوب خونين اکراد و شيعيان که عليه دولت صدام‌حسين شورش کرده بودند به گارد رياست‌جمهوري عراق کمک کرد. گزارش هاي مطبوعاتي استناد مي کنند به سخنان مريم رجوي که اعضاي مجاهدين را به «له کردن کردها در زير تانک‌ها» تشويق مي نموده است.
در آوريل 1992(ارديبهشت1371)، مجاهدين خلق حملات هماهنگي را عليه نهادها و سفارت خانه هاي ايران در سيزده کشور انجام داد و توانايي گروه براي اجراي عمليات هاي بزرگ در خارج را به نمايش گذاشت. در آوريل 1999(ارديبهشت1378)، مجاهدين مقامات کليدي نظامي ايران را هدف قرار داد و معاون ستاد مشترک نيروهاي مسلح ايران، سرتيپ علي صيادشيرازي را ترور نمود. در آوريل 2000(ارديبهشت1379)، مجاهدين تلاش کرد فرمانده قرارگاه نصر را ترور کند. اين قرارگاه، ستادي در تهران است که مسئول هماهنگ کردن خط مشي ها درباره عراق مي باشد.
سرعت معمول عمليات هاي ضدايراني طي عمليات «بهمن بزرگ» در فوريه 2000(اسفند1378) بالا گرفت و گروه چندين حمله عليه ايران انجام داد. يکي از آن حملات، خمپاره اندازي عليه مجتمع رهبري در تهران بود که دفاتر رهبر و رئيس جمهور ايران در آن قرار دارد. در سال 2000 و 2001، مجاهدين به حملات دائمي خمپاره اندازي و حملات غافل گيرانه به ارتش ايران و پرسنل نيروهاي انتظامي و نيز ساختمان هاي دولتي نزديک مرز عراق و ايران مشغول بود.
در سال 2001(1380)، اف بي آي هفت ايراني را در ايالات متحده دستگير نمود که چهارصد هزار دلار را به سازماني مرتبط با مجاهدين خلق در امارات متحده عربي منتقل کرده بودند. اين سازمان پول ها را براي خريد سلاح صرف نموده بود. به دنبال بمباران تأسيسات مجاهدين خلق در عراق در جريان عمليات آزادي عراق توسط نيروهاي ائتلاف، رهبري مجاهدين درباره آتش بس به مذاکره با نيروهاي ائتلاف پرداخت و به صورت داوطلبانه سلاح هاي سنگين خود را به ائتلاف تحويل داد.
از سال 2003(1382)، حدود 3هزار و 400 عضو مجاهدين خلق در اردوگاه اشرف در عراق، تحت نظارت نيروهاي ائتلاف جاي داده شده‌اند. در سال 2003، مقامات فرانسه 160 عضو مجاهدين خلق را در پايگاه هاي عملياتي که به اعتقاد آنان، گروه از آن ها براي هماهنگ کردن تأمين مالي و برنامه ريزي حملات تروريستي استفاده مي شد، دستگير کردند. به دنبال دستگيري مريم رجوي رهبر مجاهدين، اعضاي مجاهدين به خيابان هاي پاريس آمدند و دست به خودسوزي زدند. نهايتاً مقامات فرانسوي مريم رجوي را آزاد کردند. خانم رجوي اگرچه در خفا به سر مي برد، اما از طريق ويدئو ماهواره گاهي ظاهر مي شود تا به کنفرانس هايي که مجاهدين در سراسر دنيا برگزار مي کنند، انگيزه بدهد. طبق مدارکي که پس از سقوط صدام‌حسين به دست آمد، مجاهدين خلق از سال 1999(1378) تا 2003(1382)، ميليون ها دلار از پول برنامه نفت در برابر غذا را از صدام‌حسين دريافت نموده که از آن براي برنامه ريزي و اجراي حملات تروريستي بعدي استفاده شده است. علاوه بر کشف سيزده ليست از دريافت‌کنندگان چنين مبالغي که نام مجاهدين هم در آن ها وجود داشت، مدارکي که سازمان مجاهدين خلق را به رژيم سابق عراق ربط مي دهد عبارتند از:
ليست ها: فيلمي که صدام‌حسين کيف هاي پول را به رهبران شناخته شده مجاهدين خلق تحويل مي دهد و فيلمي از اعضاي مجاهدين خلق که در حال آموزش ديدن توسط ارتش عراق هستند.
قوا: برآوردها حاکي از عضويت هزاران نفر در سازمان مجاهدين خلق هستند که بيشترين آنان در پاريس و ديگر پايتخت هاي اصلي اروپايي حضور دارند. در عراق، حدود 3هزار و 400 عضو مجاهدين اکنون در اردوگاه اشرف، مقر اصلي مجاهدين در شمال بغداد، تحت کنترل نيروهاي ائتلاف قرار دارند و وضعيت «اعضاي تحت حفاظت ماده 27 کنوانسيون ژنو» به آن ها اطلاق شده است. اين وضعيت بر اعضاي گروه خارج از اردوگاه اشرف يا وضعيت گروه به عنوان سازمان تروريستي خارجي تأثيري ندارد. به عنوان يکي از شروط قرارداد آتش بس در سال 2003، گروه بيش از دوهزار تانک، نفربر زرهي، و توپ خانه سنگين خود را تسليم نمود. اما بسياري از اعضا و نيروهاي مجاهدين خلق هنوز آزاد هستند و تعدّد آن دسته از نيروهاي آزاد که آموزش هاي کار با سلاح و ساخت بمب را از رژيم صدام‌حسين دريافت کرده اند، باعث نگراني چشم گيري شده است.
مکان: حوزه عمليات در دهه 1980، رهبران مجاهدين خلق مجبور شدند به فرانسه فرار کنند. پس از آنکه فرانسه رژيم ايران را در سال 1986(1365) به رسميت شناخت، رهبري مجاهدين خلق مجبور شد آن کشور را ترک و به عراق پناه ببرد. مجاهدين خلق مقرهاي اصلي خود در پاريس را حفظ کرده و اعضايي را در سراسر اروپا دارد، علاوه بر بيشترين تعداد که در اردوگاه اشرف در عراق مستقر هستند، ساختار پشتيباني جهاني مجاهدين خلق از طريق حاميان و مرتبطين گروه در اروپا و شمال آمريکا، به جاي خود باقي است. عمليات هاي گروه، عناصر رژيم ايران در سراسر جهان، از جمله اروپا و ايران را هدف قرار مي دهند.
شاخه سياسي مجاهدين، شوراي ملي مقاومت، داراي يک شبکه حمايتي جهاني است و از تلاش هاي پروپاگاندا و لابي فعال در پايتخت هاي بزرگ غرب بهره مي برد. شوراي ملي مقاومت داراي استراتژي ارتباط رسانه ايِ توسعه يافته اي مي باشد. کمک خارجي قبل از عمليات آزادي عراق، گروه حمايت نظامي و عمده حمايت مالي خود را از رژيم سابق عراق دريافت مي کرد. سقوط رژيم صدام باعث شده اين گروه قوياً بر سازمان هاي پوششي براي جمع آوري کمک از جوامع ايراني تبعيدي تکيه کند.
