اين گزارشها طبق سرفصل 22 از مجموعه قوانين ايالات متحده، بخش 2656(f) ارائه شده، که وزارت خارجه را ملزم ميسازد يک گزارش سالانه کامل درباره تروريسم(آن دسته از گروهها و کشورهايي را که با معيارهاي بخش (a)(1) و (2) مطابقت دارند) به کنگره تسليم نمايد.
فصل 6 گروههاي تروريستي فصل 22 از مجموعه قوانين ايالات متحده، بخش 2656f، که وزارت خارجه را ملزم ميکند گزارشي سالانه درباره تروريسم به کنگره ارائه کند. به موجب آن گزارش بايد شامل اطلاعاتي درباره گروههاي تروريستي و گروههاي پوششي که هر گروه تروريستي در آن قرار دارد و مسئول آدمربايي و قتل شهروندان آمريکايي طي پنج سال گذشته است. گروههايي که مشخص است توسط دولتهاي حامي تروريسم حمايت مالي ميشوند و هر گروه تروريستي بينالمللي که وزير خارجه تشخيص ميدهد بايد در گزارش باشد... سازمان مجاهدين خلق که به نامهاي ارتش آزاديبخش ملي ايران، سازمان مجاهدين خلق ايران، شوراي ملي مقاومت، شوراي ملي مقاومت ايران و انجمن دانشجويان ايراني مسلمان نيز شناخته ميشود. توصيف فلسفه مجاهدين خلق، مارکسيسم و اسلام را دَرهم ميآميزد.
اين سازمان که در دهه 1960 شکل گرفت بعد از انقلاب اسلامي 1979(1357) از ايران خارج شد و اصليترين حمايت خود را از رژيم صدامحسين و در اواخر دهه 1980(1359) دريافت کرد. مجاهدين خلق حملاتي ضدغربي را قبل از انقلاب اسلامي انجام داد. از آن هنگام، حملات تروريستي را عليه منافع نظام روحاني در ايران و خارج انجام داده است. مجاهدين خلق از سرنگوني ايران و جايگزيني آن با رهبري خود گروه حمايت ميکند. فعاليتها تلاش جهاني گروه عليه دولت ايران با تأکيد بر تبليغات است و گاهي از تروريسم استفاده ميکند. طي دهه 1970، مجاهدين خلق پرسنل نظامي و غيرنظاميان آمريکايي را که در پروژههاي دفاعي در تهران کار ميکردند به قتل رساندند و از اشغال سفارت آمريکا در تهران در سال 1979[13آبان1357] حمايت کردند. در سال 1981(1360)، مجاهدين خلق بمبهايي را در دفتر حزب جمهوري اسلامي و نخستوزيري منفجر کردند، که به کشتهشدن هفتاد مسئول عاليرتبه ايراني از جمله آيتالله محمد بهشتي، محمدعلي رجايي و محمدجواد باهنر منجر شد.
در اواخر جنگ ايران و عراق1980 تا 1988(1359 تا 1367)، بغداد مجاهدين را به تسليحات نظامي مجهز کرد و به جنگ عليه نيروهاي ايران فرستاد. در سال 1991(1370)، مجاهدين در سرکوب شورشهاي اکراد و شيعيان در شمال و جنوب عراق به دولت عراق کمک کردند. در آوريل 1992(فروردين1371)، مجاهدين مقامات کليدي نظامي را هدف قرار داد و معاون ستاد مشترک نيروهاي مسلح ايران را ترور نمود. در آوريل 2000(فروردين1379)، مجاهدين سعي کرد فرمانده مقر نصر را ترور کند. اين مقر هيأتي در تهران است که مسئول هماهنگ کردن خطمشيها درباره عراق ميباشد.
سرعت معمول عملياتهاي ضدايراني طي عمليات بهمن بزرگ در فوريه 2000(1378) بالا گرفت و گروه چندين حمله عليه ايران انجام داد. يکي از آن حملات خمپارهاندازي عليه مجتمع رهبري در تهران بود که دفاتر رهبر و رئيسجمهور ايران در آن قرار دارد. در سال 2000(1379) و 2001(1380)، به حملات دائمي خمپارهاندازي و حملات غافلگيرانه به ارتش ايران و نيروهاي انتظامي و ساختمانهاي دولتي نزديک مرز عراق و ايران مشغول بود. هرچند اعمال تروريستي مجاهدين در ايران تا پايان سال 2001 کاهش يافت. بعد از آنکه نيروهاي ائتلاف مقرهاي مجاهدين را بمباران کردند، رهبري مجاهدين به اعضايش دستور داد که در برابر نيروهاي ائتلاف مقاومت نکنند و در مي 2003(ارديبهشت1382) يک قرارداد آتشبس امضا شد.
قوياً بيش از 3هزار عضو مجاهدين اکنون در اردوگاه اشرف محدود شدهاند. اين اردوگاه مقر اصلي مجاهدين در شمال بغداد است که تحت کنترل نيروهاي ائتلاف و وضعيت محافظت شده شخصي کنوانسيون ژنو باقي مانده است. طبق يکي از شرايط قرارداد آتشبس، گروه، سلاحهاي خود از جمله تانکها، خودروهاي زرهپوش و توپخانه سنگين را تحويل داد. تعداد قابل توجهي از پرسنل مجاهدين خلق از اشرف خارج شدهاند و تعداد زيادي از آنها نيز داوطلبانه به ايران بازگشتهاند.
مکان/حوزه عمليات: در دهه 1980، رهبران مجاهدين خلق مجبور شدند به فرانسه فرار کنند. با جايگيري در عراق در سال 1987(1366)، تقريباً همه واحدهاي مسلح اين گروه در مقرهاي مستحکم نزديک مرز با ايران جاي گرفتند. از هنگام عمليات آزادي عراق، عمده گروه در اردوگاه اشرف محدود شده، گرچه ساختار خارجي حمايت همچنان با هواداران و رابطان که در اروپا و آمريکاي شمالي پراکندهاند، باقي مانده است. کمک خارجي قبل از عمليات آزادي عراق، گروه حمايت نظامي و عمده حمايت مالي خود را از رژيم سابق عراق دريافت ميکرد. مجاهدين خلق همچنين از سازمانهاي پوششي براي جمعآوري کمک از جوامع ايراني تبعيدي استفاده
کرده است.
منبع
www.state.gov/s/ct/rls/c14813.htm
www.state.gov/documents/organization/45323(pdf)