«طارق الهاشمی» معاون فراری و سابق رئیس‌جمهور عراق، که به دست داشتن در ده‌ها جنایت تروریستی در عراق متهم است، در موج جدید اتهام‌زنی به جمهوری اسلامی ضمن درخواست برای ائتلاف «عرب‌ها» و «آمریکا» در منطقه علیه ایران؛ خواستار انجام دادن اقدامات تروریستی در خاک ایران شد.
الهاشمی که از نظامیان عالی‌رتبه ارتش بعثی بوده، پیش از آغاز محاکمه خود در سال 1391، ابتدا به اربیل و از آنجا به ترکیه گریخت و با اتهامات بسیار سنگینی روبروست. اینترپل نیز همان زمان و به درخواست دولت عراق نام وی را در لیست افراد تحت تعقیب خود قرار داده بود؛ هرچند که به دلایل نامعلومی اخیراً نام وی را از لیست خود حذف کرد. او از جمله حامیان سرسخت گروهک تروریستی منافقین است و بارها از پیشینیه تاریک این فرقه پشتیبانی کرده است.
در مقابل نیز منافقین پس از محاکمه الهاشمی با انتشار ده‌ها مطلب در رسانه‌های خود تلاش کردند تا با حمله به دولت و دستگاه قضایی عراق، حمایت‌های پشتیبان سابق خود را پاسخ داده باشند. پیشتر نیز «احمد حسن کامل» یک عضو تازه جداشده از سازمان منافقین از توافق مخفیانه هیئت سیاسی این سازمان به نمایندگی از مریم رجوی با الهاشمی در ترکیه خبر داده بود. بنابراین کسانی که اخبار و تحولات منطقه را پیگیری می‌کنند به خوبی بر این مساله واقف هستند که طارق الهاشمی نقش بلامنازعه‌ای در شکل‌گیری سازمان تروریستی داعش بازی کرده است.
در این بین ترکیه یکی از کشورهای امنی بود که در آن افسران و سرکرده‌های برجای مانده از رژیم بعث عراق گرد هم آمده و برای تشکیل یک رژیم سنی در استان‌های موصل، الانبار، کرکوک و صلاح‌الدین تشکیل جلسه دادند. جلساتی که طارق الهاشمی معاون فراری رئیس‌جمهور عراق ریاست آن را بر عهده داشت. اما او حالا فهمیده است که به طور کلی فضای سیاسی عراق به سمتی پیش می‌رود که همزمان با پیروزی‌ها در موصل، تأکیدات اصلی بر مبارزه با تروریسم و لزوم تمرکز بر جنگ با داعش سوق پیدا کرده است. طبیعتاً چنین اوضاعی برای جریان غربی‌ترکی‌سعودی ناباورانه است و موجب عصبانیت امثال سیاستمداران مزدور و عاملان پیاده‌سازی افکار دشمنان قسم خورده عراق نظیر«طارق الهاشمی» معاون رئیس‌جمهوری سابق، «اثیل النجیفی» استاندار سابق نینوا و «صالح المطلق» معاون نخست وزیر سابق شده است.
بنابراین یاوه‌گویی‌های الهاشمی بی‌دلیل نیست. او خوب می‌داند که اگر کمک‌های مؤثر ایران نبود، آمریکا هنوز عراق را در اشغال نظامی خود داشت و در مرحله بعد هم اگر کمک مؤثر و ویژه و به موقع ایران نبود این کشور و حداقل بخش‌هایی از کشورهای مجاور عراق در سیطره گروه تروریستی داعش قرار داشت کمااینکه اگر کمک ایران نبود هرگز از خاک عراق اشغال شده، نظامی دمکراتیک و مردمی پدید نمی‌آمد و نیز اگر کمک موثر ایران نبود، عراق هم‌اکنون کانون درگیری‌های اقوام علیه یکدیگر بود. این‌ها همان دلایل حقد و کینه بیش از اندازه داعشی‌های سیاسی مانند طارق الهاشمی نسبت به ایران است.
