رسانه های آمریکایی مدعی شده اند که دولت دونالد ترامپ در ادامه سیاست های ضدایرانی خود قصد دارد تا سپاه پاسداران را در فهرست گروه های تروریستی قرار دهد.
این به آن معناست که کاخ سفید بنا دارد حمله به نیروهای سپاه پاسداران را مشروع جلوه داده و با این نیروی مقاومت که ازجمله نیروهای موفق در برخورد با تروریست هاست، مانند یک گروه تروریستی برخورد کرده و مواجهه نظامی با سپاه را موجه و در چارچوب حقوق بین الملل جلوه دهد.
روشن است که براساس تعاریف نظام بین الملل، سپاه پاسداران به هیچ عنوان در ذیل گروه های تروریستی قرار نمی گیرد، چراکه نه تنها هیچ سابقه ای در چنین اعمالی نداشته، بلکه نهادی در ذیل قوانین یک دولت مشروع و عضو سازمان ملل متحد است و هیچ گاه یک دولت حق ندارد تا ارتش و یا نهاد نظامی رسمی یک کشور را به عنوان گروه تروریستی تلقی کند.
بدیهی است که اگر چنین رفتاری در نظام بین الملل معمول شود، باید انتظار داشت که هر کشوری، ارتش دولتی دیگر را که آن را به دلایلی دشمن تلقی می کند را مصداق تروریسم معرفی کرده و در چنین وضعیتی، دیگر نمی توان هیچ مبنایی برای شناسایی گروه های تروریستی داشت.
هرج و مرج در نظام بین الملل برای معرفی گروه های تروریستی این فرصت را در اختیار تروریست ها قرار می دهد تا با قدرت بیشتری به فعالیت پرداخته و بنابراین نمی توان تردید داشت که اولین برنده چنین تصمیمی، تروریست هایی هستند که سعی می کنند با عناوینی چون دولت اسلامی یا گروه آزادیبخش، فعالیت های تروریستی خود را توجیه کنند.
واکنش تهران به چنین تلاشی برای تحت فشار قرار دادن نیروی مقتدری که تروریست ها را در غرب آسیا زمین گیر کرده است، باید مقتدرانه و به دور از تعارفات معمول دیپلماتیک باشد. اعلام سپاه به عنوان یک گروه تروریستی، اعلام جنگ رسمی با کشورمان تلقی شده و در مقابل، ایران نیز باید همان رفتاری را با ارتش آمریکا داشته باشد که با داعش و یا دیگر گروه های تندرو تروریستی در منطقه دارد.
هزینه اعلام سپاه پاسداران به عنوان یک گروه تروریستی اگر بالا نرود، بیم آن می رود که واشنگتن دیگر متحدان خود را نیز ترغیب کند تا رفتاری مشابه از خود بروز دهد. برخی دولت های تندروی عربی و بعضی از دولت های غربی از این زمینه برخوردار هستند که به پشتوانه تصمیم احتمالی کاخ سفید، انزوای سپاه پاسداران را در دستورکار خود قرار دهند.
در چنین شرایطی، نه فقط نیروهای سپاه پاسداران با تهدید نظامی روبرو می شوند، بلکه از نظر اقتصادی و سیاسی هم فضای بیشتری برای تهدید این نهاد انقلابی ایجاد شده و حتی ممکن است تروریست ها با ادعای برخورد با تروریسم، در خاک ایران علیه نیروهای نظامی کشورمان عملیات انجام داده و سایر دولت های متخاصم این اقدام را مشروع جلوه دهند! درست مانند اتفاقی که در جریان رژه نیروهای نظامی در تابستان سال پیش در اهواز رخ داد.
به این ترتیب، حالا که آمریکا آماده است تا به گونه ای وقاحت بار تعاریف تروریسم را جابجا کرده و از یک نهاد ضدتروریستی انتقام گرفته و آن را تروریست بخواند، ایران باید با قدرت در برابر چنین تصمیمی بایستد و اجازه ندهد که ایالات متحده و متحدانش، اندک اندک زمینه برای حذف نیروهای مقاومت را فراهم کنند.
