تروریسم اقتصادی، شکلی تازه از رفتار تروریستی است که از سوی برخی دولت‌ها و گروه‌ها و شرکت‌های چندملیتی دنبال می‌شود.
هدف کلی از تروریسم اقتصادی که علیه کشورهای مختلفی به اجرا گذاشته شده، برهم ریختن نظم و ثبات اقتصادی در یک کشور و از بین بردن ارزش پول و درهم ریختگی اقتصادی است که با روش‌های مختلفی با ظاهر اقتصادی پی گرفته می‌شود.
از دهه 1370 شمسی تاکنون، طرح‌های مختلفی با محوریت تروریسم اقتصادی علیه ایران به اجرا گذاشته شده که مهمترین و شناخته شده‌ترین آنها، «تحریم اقتصادی» بوده است. تحریم به عنوان یک شیوه ضدانسانی، نوعی از تروریسم دولتی است که با هدف ایجاد ترس و وحشت اقتصادی در یک کشور اعمال شده و براساس آن، یک دولت یا جمعی از دولت‌ها به ملتی فشار می‌آورند که تن به اجابت خواسته آنها دهد.
با اینکه تحریم اقتصادی یکی از قدیمی‌ترین شیوه‌های تروریسم اقتصادی علیه ایران بوده، اما در کنار آن، بی‌ثبات‌سازی بازار ارز از طریق اختلال در روند تبادلات بانکی نیز شیوه دیگری بوده که تاثیری منفی بر اقتصاد ایران برجای گذاشته است. همچنین افزون بر اینها سنگ‌اندازی در مسیر انواع قراردادهای اقتصادی و یا صدور احکامی برای غارت اموال کشورمان در آمریکا با توسل بر رای دادگاه‌های آمریکایی، از دیگر شیوه‌ها برای وارد آوردن فشارهای اقتصادی است که در سال‌های اخیر شدت گرفته است.
اما یکی دیگر از روش‌هایی که در ماه‌های اخیر تهدیداتی را متوجه اقتصاد ایران کرده، حرکت به سمت ایجاد پول‌های مجازی است که با هدف خروج ریال از چرخه تبادلات معیشتی مردم صورت گرفته است. آنچه در هفته‌های اخیر به‌عنوان عرضه پول مجازی از سوی پیام‌رسان تلگرام عنوان شده، شکلی واضح از ناامن‌سازی فضای پولی در ایران است که در نتیجه آن، ارزش پول ملی کشورمان بی‌ارزش‌تر از آنچه هست خواهد شد.
به این ترتیب ناگفته پیداست که کشورهای غربی با کمک برخی شرکت‌های خصوصی، در عمل نوعی تروریسم اقتصادی علیه ایران را دنبال کرده و می‌کوشند تا از این طریق، سرمایه‌های ایران را از کشور خارج کرده و مردم را دچار نوعی درهم‌ریختگی معیشتی کنند. تحریم در کنار تعلیق برجام و همزمان با آنها فشار بر کشورهای همسایه برای تحریم ریال و افزایش قیمت دلار و یورو، همه و همه نشان می‌دهد که یک شبکه پیچیده از دشمنی و نبرد اقتصادی با ملت ایران شکل گرفته و نتیجه آن، فشار بر مردم با امید ناامیدسازی ملت از انقلاب اسلامی است.
البته از این نکته نمی‌توان غافل شد که برخی اشتباهات مدیریتی و بی تدبیری‌های داخلی نیز در این میان باعث تشدید اوضاع نابسامان اقتصادی شده است، ولی در مجموع، کارگردانان بازنده تروریسم، با شکلی تازه از یک نبرد تروریستی به مواجهه با نظام اسلامی روی آورده‌اند که در برابر آن، باید هشیاری خود را حفظ کرد.
شاید اگر ابعاد این نبرد تروریستی در زمین اقتصاد برای مردم روشن شود، آنها داوطلبانه به مقابله با ابزارهایی بپردازند که شکست اقتصادی ایران را هدف گرفته و می‌خواهند با کوچک‌سازی سفره‌های مردم، مانع از آن شوند که ایرانی‌ها مسیر پیشرفت‌های خود در عرصه توسعه اقتصادی را طی کنند.
