امروزه مقابله با تروریسم از اهمیت بسزایی برخوردار است و دراینخصوص کشورها دائماً در حال چارهاندیشی برای ریشهکنی آن هستند. دراینراستا سازمانملل متحد نیز بهعنوان مرجعی بزرگ جهانی همواره در پی ایجاد صلح بوده و هر نوع مخاطره تهدیدکنندۀ صلح و امنیت بینالمللی را رصد میکند. ازاینرو همواره کشورهای عضو سازمانملل هماندیشیهای خود را گسترش داده و اجلاسها و نشستهایی درخصوص مخاطرات تهدیدکنندۀ بشری از جمله مقابله با تروریسم برگزار میکنند. درهمینراستا بیستوششمین اجلاس سالیانه کمیسیون پیشگیری از جرم و عدالت کیفری سازمانملل متحد در وین آغاز به کار کرده که نمایندگان کشورها ظرف یک هفته به ارائه نظر میپردازند. دراینبین اشاره به چند نکته ضروری است:
- بهنظر میرسد مقابله با تروریسم بایستی دارای رژیم مجازات و ضمانت اجرای محکم باشد. این مهم در اثر پایبندی به قواعد آمره (Jes cogens) و تعهدات مشترک بینالمللی ( Erga Omnes) است. ازاینرو انتقاداتی به رویههای جاری قانونی و دکترین موجود درخصوص مقابله با تروریسم وجود دارد. این رویهها روند اصلاحپذیری را در دستور کار خود داشته و دکترین موجود بیان میدارند که قراردادن مجازاتهای سخت برای مقابله با تروریسم نتایج مثبتی ندارد. این در حالی است که هنوز تروریسم یک جرم خطرناک و جزء جرائم علیه بشریت محسوب نمیشود. بهنظر میرسد نقطه ضعف این مسئله در شورای امنیت باشد؛ چراکه اعضای شورای امنیت موضع قاطعی نسبت به مقابله با تروریسم ندارند؛
- نکته دیگر بحث صلاحیت جهانی و مقابله با تروریسم است. بهنظر میرسد زمان آن فرا رسیده که تروریسم در چارچوب جرائم علیه بشریت و تحت صلاحیت رسیدگی دیوان بینالمللی کیفری قرار گیرد. امروزه تروریسم بیش از اندازه رشد کرده و جامعه بشری را تحت تاثیر قرار داده و حیات واقعی انسان را تهدید جدی میکند. بالاخره جامعه جهانی بایستی نسبت به این پدیدۀ شوم واکنش جدی داشته باشد و در اجلاسهای پیشرو درخصوص اساسنامه دیوان بینالمللی کیفری، تروریسم جزء جرائم علیه بشریت قرار گیرد. دراینرابطه، تاکید بر اهمیت آنچه بهعنوان یک سلسلهمراتب عملی بین هنجارهای بین المللی تعریف شده مناسب و ضروری است؛ چراکه این مهم ضمانت حفظ حقوق اساسی بشر است؛
- نکته آخر اشاره به اسناد خروجی اجلاسهای جهانی از جمله اجلاس بیستوششم است که این انتظار میرود محکومیت تروریسم بهخصوص فعالیتهای ضدبشری و تروریستی در منطقه خاورمیانه از جمله در عراق و سوریه مدنظر قرار گیرد. این نگاه جامعنگر میتواند راهبردی موثر و رهیافتی امیدوارانه برای آیندۀ مبارزه جدی با تروریسم باشد.