مرگ؛ به زندگی در اشرف شرف دارد

پس از درگیری بوجود آمده میان نیروهای نظامی عراق و ساکنان اشرف و پیگیری دولت عراق بر خروج منافقین از خاک این کشور و بالاخره تکاپو برخی سازمان های حقوق بشری برای حمایت از ساکنان اشرف، این پادگان پر دردسر تا حدی کانون توجه قرار گرفته است.

فارق از حق طبیعی دولت و مردم عراق در آزاد سازی خاک کشورخود از وجود مهمانانی ناخوانده و بدون در نظر گرفتن جنایات انجام گرفته توسط منافقین - به عنوان یک گروهک تروریستی - از گذشته تا به امروز در حق مردم مسلمان عراق؛ چیزی که قصد داریم به صورت اجمالی در این نوشتار بررسی کنیم، وضعیت زندگی منافقین در پادگان اشرف از گذشته تاکنون می باشد و بیانگر این موضوع است که، پاکسازی اشرف به معنی برهم زدن آرامش و امنیت ساکنانش نیست، بلکه این اقدام، به معنای واقعی اجرای عینی قوانین حقوق بشر می باشد که منافع و مزایای آن بیشتر از همه نصیب خود ساکنان این زندان غیر قانونی می شود.

از زمانی که پادگان اشرف از سوی صدام در اختیار منافقین قرار گرفت، موارد بیشماری از نقض قوانین حقوق بشر در آن اتفاق افتاده که برخی از آنها در دنیا نمونه مشابهی ندارد و تاسف بارتر اینکه اکثر آنها هنوز هم ادامه داشته و دارد. پرداختن به تمامی این موارد نه تنها از حوصله این مقال خارج است که در چندین و چند مقاله نیز نمی توان به تفصیل از آنها سخن گفت؛ ولی به هر حال در اینجا به توضیح و تفسیر چند نمونه از آنها می پردازیم که در قوانین بین المللی جزو موارد آشکار نقض حقوق بشر به شمار می آید وهمین چند مورد در اثبات وضعیت دهشتناک زندگی در این پادگان مخوف کافی است.

نقض حقوق کودکان و خانواده

قبل از پیدایی پدیده شوم طلاق اجباری در سال های 67 و 68 در فرقه رجوی، بسیاری از اعضای این گروهک به صورت خانواده در پادگان اشرف ساکن بودند اما به دلیل محدودیت های غیر انسانی ایجاد شده توسط مسعود رجوی رهبر این سازمان، کودکان در محلی به نام پانسیون نگهداری می شدند و والدین فقط حق داشتند در روزهای آخر هفته (پنج شنبه و جمعه) کودکان خود را از پانسیون تحویل بگیرند و به مکان اسکان خود منتقل کنند و پس از این ملاقات کوتاه، دوباره مجبور بودند در بعد از ظهر جمعه فرزندان خود را تحویل پانسیون نمایند و از این حق مسلم و طبیعی که هر پدر و مادری و هر کودکی از آن برخوردارند یعنی در کنار خانواده بودن محروم بودند.

اما اوضاع از این هم بدتر شد و رهبران این گروهک که وجود این کودکان را باعث ایجاد علایق دنیوی و وابستگی های خانوادگی و همچنین مانعی بزرگ در برابر بهره کشی از نیروها به عنوان "فدائی" می دانستند، پس از آغاز جنگ عراق و کویت در سال 1369 و به بهانه حفظ جان کودکان، در یک سری اقدامات مخفیانه که به دستور مسعود رجوی انجام گرفت کودکان بی گناه بین سنین شیر خوارگی تا 10 الی 12 سالگی از عراق به کشور های خارجی قاچاق شدند و بدین ترتیب کانون خانواده در گروهک منافقین از هم پاشید و بسیاری از این والدین که در عملیات های تروریستی کشته شدند دیگر هیچ وقت نتوانستند فرزندان خود را ملاقات نمایند.

بعد دیگر این پدیده دردناک و ضد بشری، کودکان بی گناه بودند که از نعمت پدر و مادر محروم شدند و سرنوشتی بسیار تاریک پیدا کردند. آن دسته از این کودکان که ظرفیت آموزش مناسبی داشتند در کشورهای دیگر تحت آموزش های نظامی قرار گرفتند تا درمواقع لزوم جهت اجرای عملیات های تروریستی درعراق مورد استفاده قرار بگیرند و بقیه این کودکان به خانواده های فاقد فرزند فروخته شدند.

تا اینجای کار بخشی از سابقه این گروهک در مقوله تضییع حقوق خانواده و کودکان گفته شد اما فعالیت های دیگر رهبران این فرقه در این رابطه از سال 1364 به بعد و با اعلام انقلاب ایدئولوژیک انجام گرفت.

با انقلاب ایدئولوژیک در این گروهک فرمان طلاق اجباری به تمامی اعضا داده شد و نه تنها به طور کامل بنیاد خانواده از هم پاشید بلکه حق ازدواج و تشکیل خانواده که حق هر انسانی در جهان است از اعضای گروهک منافقین خلق سلب شد. در حالی که رهبران منافقین ادعا کردند تمامی طلاق ها به خواست خود اعضا صورت گرفته اما بسیاری از اعضای این گروهک، با وجود مخالفت با این تصمیم مجبور شدند از این فرمان غیر انسانی تبعیت کنند.

عدم دسترسی به دنیای آزاد اطلاعاتی و آموزشی

اعضای گروهک منافقین ساکن در اشرف سالهاست که در محیطی ایزوله از اجتماع و به دور از درگاه های دریافت اطلاعات قرار دارند که این محدودیت غیر انسانی به دلیل اهداف سیاسی بر اعضای این سازمان اعمال می شود که در نتیجه آن ساکنان اشرف، به جز عده ای خاص از شورای رهبری این سازمان همگی از دنیای آزاد اطلاعات و ملزومات آن از قبیل اینترنت، تلوزیون، رادیو، روزنامه... محروم هستند که البته با کمال تأسف این محرومیت خلاف حقوق بشری سالهاست که اعمال می شود و باعث عقب ماندگی شدید در اطلاعات ساکنان اشرف شده است.

تاسف بارتر این که با توجه به خواست رهبران این گروهک برای خط دهی و تسلط به افکار و باوهای عموماً سیاسی ساکنان اشرف، اطلاعات و اخباری کاملا تحریف شده و گزینشی، از درگاه هایی بسیار محدود در اختیار اعضای اشرف قرار می گیرد که باعث شده این افراد حتی به اختیار خود و آزادانه و بر اساس واقعیت نتوانند تصمیم بگیرند و بعضاً به واسطه دریافت این اطلاعات غلط هنوز هم اصرار به ماندن در محیط اشرف دارند!!!

این محدودیت های اطلاعاتی متاسفانه در حوزه آموزش و تحصیل نیز وجود دارد و با توجه به اینکه در طول سالهای گذشته، عضو گیری های این گروهک توأم با فریب بوده است - اعضای جذب شده عموماً از سطح سواد و اطلاعات پایینی برخوردار بوده اند که فریب تبلیغات منافقین را خورده اند - سطح سواد و تحصیل در میان ساکنان این پادگان بسیار پایین است که همین موضوع مورد استفاده رهبران این گروهک قرار گرفته و توانسته اند راحت تر مقاصد خود را پیاده کنند. عدم امکان ادامه تحصیل و ارتقای علمی که در نهایت باعث فقرزدایی – چه به لحاظ فرهنگی و چه به لحاظ اقتصادی - و پیشرفت در کلیه زمینه های فردی و اجتماعی می شود نیز یکی دیگر از محدودیت های ضد انسانی منافقین است که امروزه تقریباً در محروم ترین نقاط دنیا وجود ندارد و یکی از شعارهای اصلی سازمان های حقوق بشری است. این محدودیت های اطلاعاتی و محرومیت های آموزشی که متاسفانه دیر زمانی است که بر اعضای اشرف اعمال می شود سبب عقب ماندگی شدیدی در میان آنها شده است.

محرومیت ازحق آزادی عقیده و بیان

با توجه به این که رهبران منافقین همیشه تلاش کرده اند که از اعضای گروهک، نیروهایی فدایی در جهت مطامع خود بسازند، همیشه کوشیده اند که ضمن جدا سازی افراد از فضای باز اطلاعاتی و دور نگه داشتن از آموزش، ذهن نیروها را نیز کنترل نمایند! و به این ترتیب هیچ یک از اعضا حق ندارند که حتی در خلوت خود و در ذهن خود بر خلاف خط مشی منافقین یا بر خلاف مقررات فکر کند! زیرا ممکن است که این تفکرات موجب بوجود آمدن تضاد در افکار افراد و رویکرد اعضا شود که این در واقع باعث از بین رفتن اطاعت بی چون و چرای نیروها می گردد.

برگزاری جلسات غسل هفتگی که یکی از نادرترین موارد نقض حقوق بشر در دنیاست و در این پادگان اتفاق می افتد نشان می دهد که در میان رهبران منافقین چه حساسیت ویژه ای بابت این مسئله وجود دارد.

در این جلسات که به صورت هفتگی در این گروهک اجرا می شود و سابقه ای طولانی نیز دارد، اعضا موظفند که کوچکترین و شخصی ترین افکار خود را در جمع بازگو کنند و بابت معاندت این افکار با خط و رویکرد فرقه رجوی که مملو از تناقضات و اشکالات است، بد ترین ناسزاها را نیز از طرف همکاران خود تحمل کنند. دخالت منافقین در افکار شخصی افراد تا آنجا پیش رفته که گذشته از تفکرات اعضا در مسائل مربوط به سیاست و رهبری فرقه، مجبورند افکار جنسی خود را نیز در جمع چند صد نفری همکاران لو بدهند و بابت آن تحقیر شوند.

این حرکت غیر انسانی منافقین که به مانند یک قانون لازمیت اجرا نیز دارد دخالتی بی شرمانه و ضد بشری محسوب میگردد که در خصوصی ترین وجه شخصیت انسان وارد می شود و قصد اصلاح و خط دهی در جهت مشی گروهک را دارد.

خود کشی و خود سوزی

خود کشی همیشه به عنوان یک سلاح تاکتیکی و به گونه ای ابزاری توسط منافقین مورد استفاده قرار گرفته است، و اعمال این روش و تکیه بر آن در شرایط بحرانی و خاص منافقین سبب شده که جان اعضا، دیگر در اختیار خود آنها نباشد و هر زمان ممکن است با صلاحدید رهبران گروهک مجبور به خودکشی شوند.

منافقین متناوباً از تهدید به خودکشی به عنوان یک تاکتیک در مذاکرات یا برای مخدوش کردن تحقیقات، استفاده نموده اند. اوج این مسئله زمانی اتفاق افتاد که ۱۰ عضو گروهک در پاریس و در سال ۲۰۰۳ خود را در اعتراض به اقدام به دستگیری مریم رجوی، یکی از رهبران فرقه، در ملاء عام سوزاندند. نگرانی از اینکه منافقین برای جلوگیری از خروج از عراق دست به اقدامی مشابه در اشرف بزنند که قطعاً در مقیاسی بسیار بزرگتر اتفاق خواهد افتاد وجود دارد و متاسفانه قربانیان این حوادث ساکنان اشرف هستند که تحت تاثیر القاعات ذهنی و بی اختیار مجبورند دست به همچین اقداماتی بزنند.

این روش استفاده ابزاری از نیروها در گروهک منافقین، از دیدگاه هر مقیاس حقوق بشری محکوم بوده و جنایتی هولناک محسوب می گردد. از دیدگاه کانون هابیلیان این مشی در واقع ماهیت غیر انسانی رهبران این فرقه است که ادامه ترورهای انجام گرفته بر علیه مردم ایران محسوب می گردد زیرا با وجود اینکه این جنایت بر علیه خود اعضا صورت می گیرد اما به هر حال اعضای این گروهک نیز به عنوان انسان حق دارند و باید از قوانین حقوق بشر بهره مند باشند.

وضعیت موجود پادگان اشرف در عراق

یکی دیگر از اقدامات فریبکارانه منافقین برای جنجال تبلیغاتی و مظلوم نمایی و یافتن راه حلی برای گریز از بمبست فعلی قربانی کردن افراد و به ویژه افراد ناراضی اشرف در درگیری با نیروهای عراقی است. این اقدام منافقین که حالا دیگر به عنوان یک روش برای آنها مطرح می باشد، مسبوق به سابقه نیز بوده و برای نمونه می توان به اقدامات مشابه منافقین در سالهای آغازین پیروزی انقلاب اسلامی در ایران اشاره کرد که از این طریق هم نیروهای ناراضی حذف می شدند و هم سعی می شد که کشته ها به گردن نظام اسلامی ایران انداخته شود.

در جریان درگیری های اخیر در پادگان اشرف سران منافقین به اعضای خود دستور داده بودند که با نیروهای عراقی درگیر شوند و به این وسیله به دنبال آن بودند که با تحریک عراقیها برای شلیک به اعضای اشرف با مظلوم نمایی به جنجال تبلیغاتی بپردازند و از طرفی از شر افراد مساله دار و کسانی که با رهبری فرقه و مشی آن زاویه پیدا کرده اند راحت شوند. اما پس از خودداری نیروهای عراقی از شلیک به اعضای اشرف رهبران منافقین خود وارد عمل شده و از پشت آنان را هدف قرار دادند تا اینگونه در جهت تعبیرآنچه رهبر سازمان از آن به عنوان پایان عاشورا گونه یاد کرده تلاش نمایند. از طرفی رهبران گروهک ید طولایی درکشته سازی داشته و به عنوان پیشکسوتان این امر حاضرند با قربانی کردن همه اعضا، خوراک تبلیغاتی خوبی برای جلب توجه درمحافل بین المللی بیابند.

موارد بررسی شده در بالا فقط بخشی از جنایات انجام گرفته و در حال اجرای منافقین بر علیه اعضای خود می باشد که به کرات از زبان نجات یافتگان این فرقه تروریست شنیده شده است. با این حال سازمانهای حقوق بشری که امروز به دنبال حمایت از ساکنان این پادگان می باشند باید بدانند که اساسی ترین اقدامی که می شود در راستای حقوق بشر در حق ساکنان این پادگان انجام داد، نجات اعضای این گروهک از اشرف می باشد. زیرا که با توجه به شرایط غیر انسانی حاکم بر اشرف، مرگ برای ساکنان آن از زندگی کردن در این اردوگاه به مراتب شیرین تر است!

کانون هابیلیان به عنوان خانواه شهدای ترور کشور که خود بزرگترین زخم خورده ترورهای منافقین می باشد و آمار 12000 شهید ترور به دست این گروهک در ایران شاهدی بر آن است، با توجه به مشی تروریستی منافقین که بر علیه اعضای خود نیز صورت می گیرد و اعضای ناراضی و منتقد را به انحاء مختلف شکنجه نموده و یا به کل از سر راه برمی دارند، فعالیتهای گسترده حقوق بشری خود را در راستای تنویر افکار عمومی و آگاه سازی انسانها در سرتاسر دنیا نسبت به جنایات منافقین و نیز کمک به کسانی که در بند این گروهک و رهبران خودکامه آن اسیرند پر قدرت تر پیگیری می نماید وامید آن دارد که به زودی دولت قانونی عراق به پشتوانه مردم خود اقدام به خارج سازی منافقین از خاک این کشور نموده و زمینه آزاد سازی ساکنان اشرف را از این زندان مخوف فراهم سازد.