بد سابقه های تروریست

بعد از اعلان جنگ مسلحانه منافقین با جمهوری اسلامی ایران در سال 1360 و مشاهده اقتدار جمهوری اسلامی ، این گروه در داخل کشور اضمحلال تشکیلاتی پیدا کردند و برخی از اعضای کادر از کشور به اروپا گریختند .

پس از شروع جنگ تحمیلی این افراد به نیابت از کشورهای اروپایی وارد عراق شدند و هم پیمان با صدام حسین و مزدور رژیم بعث عراق چه در قالب جاسوسی و چه در قالب پشتیبانی های نظامی شروع به کار کردند .

از طرف دیگر به سبب این که هم پیمان جزئی از رژیم بعث عراق محسوب می شدند ، به عنوان ابزار دست رژیم بعث عراق ، جنایاتی را هم علیه مردم عراق داشتند و به عنوان ابزار علیه انقلابیون و مبارزین عراق جنایت های بی شماری را در خاک عراق داشته اند .

با این حال بعد از این که در عراق یک حکومت مشروع و قانونی مبتنی بر اداره مردم روی کار آمد ، اولین مسئله عدم نقض حاکمیت این کشور در سرزمینش بود . از این رو است که تساوی حقوقی یک کشور با کشورها اولین اصل پذیرفته شده در منشور سازمان ملل است . بر این مبنا دولت منتخب می تواند سازمان منافقین را همانند پرسنل حزب بعث مورد انحلال قرار داده و خود اسباب امنیت کشور را بر قرار کند .

نکته دوم که وجود دارد این است که سازمان منافقین اتباع بیگانه ای هستند که در عراق وجود دارند و بنابراین این دولت عراق است که می تواند به اتباع دیگر کشورها تابعیت بدهد تا از آنها سلب تابعیت کند .

سومین نکته این که بالاخره یک دولت مستقر نمی تواند یک گروه سازمان یافته که دارای تابعیت کشور دیگر یاست را در درون خودش بپذیرد ، ضمن این که این گروه با دشمن اصلی دولت مستقر یعنی حزب بعث ، هم پیمان و عامل جنایت های زیادی در کشور عراق بوده است .

با این حال به سبب این که سازمان منافقین هیچ گزینه ای غیر از خروج از عراق ندارد و عامل بسیاری از ناامنی های فعلی عراق هم این سازمان بوده است و هیچ کشور دیگری هم نمی تواند به یک سازمان با ماهیت نظامی و با ابزار و ادوات نظامی مکانی بدهد ، بنابراین این گروهک هیچ راهی جز اضمحلال نخواهد داشت .

از این روست که برای حفظ و بقا ناچار هستند با کمک حامیان خودشان دست به یکسری مظلوم نمایی بزنند برای زیستن چند مدت دیگر ، شاید در عراق یا در مکانی دیگر . با این حال طبیعتاً سازمان منافقین با این عقبه سرشار از جنایت و با ماهیت نظامی و با این ابزار و ادواتی که الان دارد ، بعید است کشور دیگری به این سازمان پناه بدهد .

بنابراین کشورهای غربی و آمریکا به سبب این که هنوز عراق را در اشغال دارند ، سازمان منافقین هم می تواند به عنوان ابزارهای این متجاوزین چند صباحی دیگر را به سر ببرد ، هر چند دولت عراق یک مهلت 8 ماهه برای خروج از عراق داده ، اما دیر یا زود نهایتاً منافین هیچ گزینه دیگری غیر از خروج از این کشور نخواهند داشت .

اما این خروج مثل گذشته نخواهد بود و آنها مجبورند با تغییر ماهیت و دست کشیدن از ماهیت نظامی خود به کشور دیگری بروند . آنها مجبورند تغییر ماهیت بدهند و این تغییر ماهیت به معنای اضمحلال سازمان و ابزاری است که تا کنون مایه بقای آنها بوده است .