محراب در آتش نفاق

«این کوردلان نمی بینند که در هر شهادتی و در هر جنایتی ملت متعهد به اسلام و کشور مصمم تر و در صحنه حاضرترند . اینان پس از بمباران شهرها در جنوب و غرب و قتل عامهای فجیع مردم بیگناه ، فریاد جنگ جنگ تا پیروزی را نشنیدند که ملت وفادار ، شهادت را در راه خدا با آغوش باز پذیرا هستند ، یا می خواهند شکستهای لشگر کفر را و آتشی که به جان دوستان و اربابانشان از پیروزی رزمندگان ایران افتاده است با خون این مردان خدا فرونشانند»

امام خمینی

استعمار جهانی از دیرباز می دانست که روحانیت مبارز ، سنگ راه مطامع نامشروعی است و تا روحانیت برجاست نخواهد توانست بر امت اسلام تسلط پیدا کند . از نهضت تحریم تنباکو تا انقلاب مشروطه ، و از سالهای سیاه حکومت رضاخانی تا شهریور 1320 ، از سالهای ستمکاری محمد رضا شاهی تا ملی شدن صنایع نفت و از قیام خونبار 15 خرداد تا انقلاب شکوهمند اسلامی در 22 بهمن  1357 ، همه جا روحانیت متعهد در راس نهضت به مصاف استعمار و استکبار جهانی برخاسته بودند و تاریخ مبارزات مردم مسلمان ایران با نامهایی چون میرزای شیرازی ، آیت الله طباطبایی و آیت الله بهبهانی ، آیت الله شیخ فضل الله نوری ، شیخ محمد خیابانی ، شهید مدرس ، مرحوم آیت الله کاشانی و بالاخره حضرت امام خمینی ، عجین بوده و از آنان الهام و هدایت گرفته است . روحانیت شیعه ، پیشتاز مبارزات حق طلبانه و استقلال جویانه ملت مسلمان ایران بوده و هستند و از همین رو همواره در معرض دسائس استکبار جهانی قرار داشته اند .

جداسازی دین از سیاسیت

هدف اصلی استکبار جهانی از مبارزه با روحانیت ، خارج ساختن دین از صحنه سیاست و تبدیل آن به ابزاری بی خطر و حتی تامین کننده منافع استعمار می باشد ، زیرا مذهب بدون روحانیونی که پرچمدارش هستند و بدون علماء برجسته ایکه رسالت آن را بر دوش دارند ، به تدریج از محتوای واقعی و

آزادیبخشش تهی شده و پرتوهای انسان سازش را از دست خواهد داد . عمال استعمار برای مبارزه با اسلام تا کنون ترفندهای گوناگونی را بکار بسته اند ، که یکی از آنها توطئه قدیمی « جدائی دین از سیاست » می باشد . این شعار که در عصر حاضر سرنخش را باید در لندن و مسکو و واشنگتن جستجو کرد ، و در ظاهر مدعی آن است که به منظور حفظ حرمت دین و خارج نگه داشتن آن از کشمکشهای سیاسی آمده است و می خواهد جداسازی دین از سیاست ، قداست مذهب و روحانیون را محترم شمارد . لیکن هدف واقعی این شعار استعماری ، محدود ساختن نقش دین و محروم ساختن مذهب از ایفای رسالت اجتماعی اش می باشد ، چه در صورت تحقق این خواست شیطانی ، دین خدا که بر هدایت بشر ، برای زدودن تاریکی ها و مبارزه با ظلم و جور و به منظور رستگاری بشریت آمده است از مهمترین رکن خود تهی خواده شد و از ادامه راهی که انبیا و ائمه معصومین گشودند باز خواهد ماند .

روحانیون آگاه زمان ، با درایت و هوشیاری به افشاء این ترفند استعماری همت ورزیده اند و این گفته شهید مدرس که « سیاست ما عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ماست » تا ابد در تاریخ طنین افکن خواهد بود .

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، نغمه پردازان استکباری بار دیگر زمزمه این شعار استعماری را سر دادند و گرچه جسارت نمی کردند تا علنا به ابرازش بپبدازند ، لیکن به عناوین مختلف سعی در اجرای آن نمودند . به دنبال فرار سردمداران جنایت و خیانت ( رجوی و بنی صدر ) و تشکیل مترسک استعماری شورای ملی مقاومت ، این نغمه شوم به شکلی دیگر مجددا سر داده شد . این دار و دسته ضد اسلامی ، در مقالات و سخنرانی ها و منشورهای رنگارنگشان اعلام نموده اند که حکومتی که آنان خواستار تشکیلش می باشند ، هویتی لائیک خواهد داشت . حکومت لائیک در تعریف ف به حکومتی اطلاق می شود که در آن روحانیون حق احراز رهبری و بر عهده گرفتن مسئولیتهای دولتی را ندارند و لائیسم نیز اصطلاحا به مکتبی گفته می شود که اداره امور را نه بر عهده روحانیت بلکه بر عهده عناصر غیر روحانی می گذارد . این مکتب باطل در حرف مدعی آن است که مخالفتی با شرکت روحانیت در سیاست ندارد و حتی آن را تشویق می نامید ، لیکن در عمل ، شرکت روحانیت در سیاست را تا آن حدی آزاد می گذارد که پای روحانیون به حکومت باز نشود . این مکتب باطل همچنین مخالف انطباق قوانین جاری کشور با قوانین و حدود شرعی و الهی است ، زیرا در چنین حالتی بزعم آنان مرز بین دین و سیاست مخدوش خواهد گردید .

جلال گنجه ای ، روحانی نما و مسلمان نمائی که با سوء استفاده از لباس مقدس روحانیت نقش مجتهد منافقین را بازی می کند ، تا کنون سخن پراکنی های متعددی در باره « مزایای  حکومت لائیک » در شهرهای مختلف اروپا داشته و از این رو توانسته است تشویق همه دار و دسته های ملحد مارکسیستی و همچنین سران کشورهای استکباری را برانگیزد ، زیرا آنچه می گوید تکرار همان نغمه شومی است که استعمار سالهاست در ترویجش کوشیده است .

به شهادت رساندن مردان خدا

توطئه جدائی دین از سیاست ، توطئه ای ورشکسته و رسواست و این ورشکستگی و رسوایی از آن رو نصیبش شده که روحانیون معظم اسلام به قیمت جان خود آن را خنثی کرده اند . روحانیت ، چه در طول تاریخ و چه در سالهای اخیر شهیدان بسیاری از تقدیم اسلام و انقلاب اسلامی نموده است و سنگر اسلام هیچگاه خالی از این مردان خدا نبوده است .

به دنبال شکست مفتضحانه منافقین و فرار رهبران جنایتکار این گروهک تروریستی به خارج از کشور ، دسیسه شوم به شهادت رساندن روحانیون در سطح گسترده ای تدوین و توسط واحدهای ترور منافقین به اجرا گذاشته شد . به یک کلام خط این بود : هر کجا روحانی دیدید بکشید !

به تن داشتن لباس روحانی کافی بود تا گلوله ها نفاق را جلب نماید و چه افتخاری بالاتر از این که انسان در راه بالاترین ارزشها جان ببازد . واحدهای تروریستی منافقین در نیمه دوم سال 1360 و نیمه اول سال 1361 ، با این هدف از لانه های فساد تیمی خارج می شدند و در کمین روحانیون می نشستند . مساجد را تحت نظر می گرفتند در خیابانها به جستجوی هر کس که لباس روحانی بر تن داشت می رفتند و در فرصت مناسب وظیفه جنایتکارانه شان را به انجام می رساندند .

نگاهی مختصر به گوشه ای از بیلان خونبار جنایت منافقین در این زمینه نشان می دهد که اکثر این ترورها بدون شناسائی قبلی صورت گرفته است . منافقین در تقسیم بندی جنایات خود ، آنها را به دو دسته تقسیم می کنند ، یکی ترور با شناسائی قبلی و دیگری ترور بدون شناسائی قبلی . ترور با شناسایی به آن جنایتی اطلاق می شد ک جانیان سوژه خود را از قبل شناسایی کرده ، مسیر عبور ومرور ، منزل و یا محل کار وی را تحت نظر می گرفتند و در فرصت مناسب جنایات خود را مرتکب می شدند . لیکن ترور بدون شناسائی قبلی ، اصطلاحا به آن جنایتی اطلاق می شد که عامل جنایت صرفا بر اساس خط کلی ، مثلا ترور مغازه دارانی که عکس های امام و مقامات جمهوری اسلامی را نصب کرده اند و یا ترور کسانی که لباس سپاه یا کمیته را بر تن دارند و یا حتی کشتن کسانی که صرفا تیپ حزب اللهی دارند ، به خیابانها می رفت و به گشت زنی می پرداخت و هر کجا شخصی را با مشخصات منطبق بر آن خط کلی می یافت ، به سویش آتش مرگ می گشود . این نوع جنایت ، عالیترین تروریسم کور و آدمکشی محض است . برای عامل جنایت در این شیوه آدمکشی ، آنچه مهم نیست ، هویت ، شخصیت ، جایگاه و موقعیت هدف است ، بلکه ظاهر او برای صدور حکم جنایت کفایت می کند .

منافقین در به شهادت رساندن روحانیون از این روش تروریستی استفاده می کردند و آنچه می خوانید گوشه ای از عملکرد جنایتکارانه آنهاست:

ترور حجت الاسلام پورتوکل ، تاریخ جنایت 9/3/1361 ، محل جنایت میدان امام خمینی ، نوع

عملیات بدون شناسائی قبلی . ترور حجت الاسلام پیشنماز ، تاریخ جنایت 9/3/1361 ، محل جنایت میدان امام خمینی ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام امین نژاد ، تاریخ جنایت 22/3/1361 ، محل جنایت حوالی کشتارگاه ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام چاووشی ، تاریخ جنایت اسفند 1360 ، محل جنایت ، اتوبان ایوبی ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام حوسی ، تاریخ جنایت 23/12/1360 محل جنایت ، یوسف آباد ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام موسوی تاریخ جنایت 27/12/1360 ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام حجتی ، تاریخ جنایت 9/11/1360 ، محل جنایت حوالی خیابان جیحون ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام محسن حسین ، تاریخ جنایت 27/11/1360 محل جنایت خیابان چمران ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی . ترور حجت الاسلام رضائی ، تاریخ جنایت دی 1361، محل جنایت جاده روستائی اطراف رودسر ، نوع عملیات بدون شناسایی قبلی ....

این نوع جنایت کور ، تنها نشان دهنده یک حقیقت است . هدف منافقین تبهکار و اربابان آمریکائیشان ، نابودی روحانیت و به تبع آن کنار گذاشتن دین خدا بوده و بس ، چه تنها عاملی که سبب شهادت عزیزان یاد شده گردید ، بر تن داشتن لباس مقدس روحانیت بود ، و عاملین این جنایت حتی از نام و مشخصات آنان نیز اطلاعی نداشتند و تنها پس از ترور و سرقت اوراق هویت شهیدان به اسامی آنها پی برده و از این جنایات در اعلامیه های خود به عنوان عملیات انقلابی نام بردند .

کارنامه سیاه (29)